روستای درکش از توابع بخش
مرکزی شهرستان
مانه و سملقان است و در 30 کیلومتری جنوب غربی شهر آشخانه و 70 کیلومتری شهر
بجنورد قرار دارد,فاصله این روستا از جاده آسیایی (محور
آزادشهر-
بجنورد) حدود 2 کیلومتر است.
این روستا از سطح دریا هزار و 40 متر ارتفاع دارد، از اطراف توسط کوههای بلند در بر گرفته شده است.
موقعیت طبیعی
روستای درکش دره ای است و رودخانه درکش ( زوهاور) از میان آبادی می‌گذردو در جنوب
روستای درکش کوه آلاداغ با ارتفاع دو هزار و 455 متر و دره کنداب قرار دارد.
این روستا دارای طبیعتی جنگلی و کوهستانی با چشمه سارهای زیاد و دارنده تنها جنگل
بلوط منطقه شرق کشور میباشد و آنچه دوستداران طبیعت را به درکش می‌کشاند، دره کنداب در جنوب آبادی و جنگل زیبا و انبوه
بلوط است
روستای پایکوهی درکش
بافت مسکونی متمرکزی دارد.
خانه‌های روستاییان غالباً در یک طبقه با سقف مـسطح، دیوارهای گلی
...مشاهده کامل متن و مصالح بومی مانند چوب، گل و خشت ساخته شده‌اند. در ساخت و سازهای جدید از مصالح تیرآهن و سیمان نیز استفاده می‌شود.
وجود آبشارها و رودخانه‌ها,باغهای میوه متنوع و فراوان، انواع گیاهان دارویی، حیات وحش منحصر بفرد، آثار و تپه‌های تاریخی متعدد و محیط زیبا همه ساله گردشگران زیادی را به این روستا جذب می‌کند
آثار تاریخی با ارزش چون قزلر قلعه و سردابه‌های زیبا و همچنین ارتفاعات و کوههای مرتفع و نیز سرچشمه‌های پر آب و درختان جنگلی مناطقی چون چشمه جنگلی ییلاق، چشمه گلزار و سرچشمه سردار ,دره‌های سرسبز کندرزو و دره حلقه با آبشارها و جنگل‌های انبوه، مناطق ییلاقی بسیار زیبا و سرسبز با پوشش جنگلی در نواحی گولک، نرگسلو، کش گربه و تیغ بل از دیگر اماکن دیدنی درکش است.
از زیباترین جاذبه‌های طبیعی روستای درکش، می‌توان به مراتع وسیع و سبز اطراف روستا، حواشی رودخانه زومار و دره کنداب در جنوب آن اشاره کرد. در این روستا انواع حیوانات و پرندگان شکاری و غیرشکاری در ارتفاعات و جنگل‌های منطقه، مانند قوچ، میش، گرگ، پلنگ، خرس، خوک و پرندگانی چون عقاب، شاهین، کرکس، کبک زیست می‌کنند.
مردم روستای درکش مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند و به زبان کردی کرمانجی سخن می گویند
مشاغل عمده آّبادی زراعت، باغداری، دامداری و محصولات عمده زراعی آن گندم، جو، یونجه، ذرت و چغندر قند و محصولات عمده باغی روستا انگور، گرود، هلو و سیب است.
ورزش بومی این روستا کشتی باچوخه، غذای سنتی فتیر مسکه، موسیقی محلی اشعار کرمانجی، قوشمه و دوتار است.
یافته‌های باستان شناسی در حوالی برج تاریخی سبزعلی خان قراچورلو و تپه‌های اطرافش، نشان می‌دهند این روستا عمری دویست ساله دارد.
روستای درکش متاثر از اقلیم کوهستانی، زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل دارد و میانگین بارندگی سالانه آن نیز حدود 265 میلیمتر گزارش شده ,آب چشمه‌های فراوان این روستا پس از تجمیع رودخانه ای می‌سازد به نام رودخانه درکش یا زوهاور که در میان روستا جریان دارد.
طبق نظر گیاه شناسان روستای درکش داروخانه ای طبیعی است، در این روستا گنجینه‌ای کم‌نظیر از گیاهان دارویی وجود دارد و بنا به گزارش یکی از گیاه شناسان که چند سال پیش از این روستا بازدید کرده و به شناسایی گیاهان دارویی آن پرداخته بود در این روستا380 گونه گیاه دارویی وجود دارد که 79 گونه از آنها بسیار ارزشمند هستند
گیاه بابونه که یکی از گیاهان دارویی منحصر به فرد در زمینه درمان بیماری‌های گوارشی محسوب می‌شود به وفور در اطراف این روستا می‌روید, باریجه و مرزه، آویشن و کاکوتی
از دیگر گیاهان دارویی این روستا هستند
کشتی با چوخه از ورزش‌های محلی این روستا است.
مردم روستا در اعیاد مـذهبی قـربان، فطر و غدیر به جشن و سرور و در ایام شهادت و وفـات ائـمه به سـوگواری می‌پردازند. برگزاری مراسم ملی عید نوروز، سـیزده بـدر، شـب یـلدا و چـهارشنبه سوری از سنت‌های مردم روستاست.
انواع آوازها وآهنگ‌های محلی به زبان کردی و همراه با اشعار کرمانجی و دوتار و قشمه در مراسم عروسی و جشن‌های مردم رایج است.
پوشاک غالب مردم روستای درکش از لباسهای معمولی است. اما مردم روستا، به ویژه زنان میانسال در برخی مراسم محلی مانند عروسی‌ها از لباسهای محلی استفاده می‌کنند.
طبخ انواع غذاهای گوشتی و گیاهی مانند انواع کباب‌ها و آش‌ها در روستا رواج دارد. از غذاهای معروف محلی اشکنه، نان فطیر و مسکه است. در این روستا فرآورده‌های لبنی و دامی مانند شیر، پنیر، کره، ماست و عسل، به وفور یافت می‌شود.
منبع:
http://isna.ir
http://www.hamshahrionline.ir/
