اِسِل محله نام روستایی از توابع دهستان دوهزار بخش
مرکزی تنکابن است که آخرین روستا در درهی رودخانهی هلوکله (از شاخههای رودخانهی دوهزار) است.
عسل محله تنها یکی از مناطقی است که میشود از آنجا وارد جنگلهای دوهزار شد اما امروز از دیگر مسیرهای ورود به دو هزار معروفتر است
مسیر دستیابی :
شهرستان
تنکابن به طرف مسیر دو هزار میرسیم به هتل سیالان و سه راهی که مسیر سمت چپ را طی نموده وبه روستای عسل محله میرسیم وسیلهها رو در روستا پارک میکنم و به طرف جنگل حرکت میکنیم
حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی برای افراد تقریبا حرفه ای و دوساعت برای خانوادهها در مسیر چشمه آب و آبشار خواهید دیدمسیر پیاده روی کاملا جنگلی وزیبا میباشد.
در پژوهش میدانی از طریق گفتوگو با ریشسفیدان و معتمدان محلی مشخص شد برخلاف تلفظ و نوشتار نادرست امروزی عسل محله، آن را اِسِل محله میخوانند.
در مطالعهی کتابخانهای در کتاب «از
آستارا تا استارباد»، در بخش راههای قدیمی منطقهی دوهزار
تنکابن از واژه «اسل محله» (به کسر الف و سین)، به معنای استخر استفاده شده است
همچنین در کتاب «نگاهی همهسویه به
تنکابن» این مساله
...مشاهده کامل متن تایید میشود.
وجود دریاچهای دایمی در دورهی بعد یخچالی که به احتمال زیاد تا چند هزار سال پیش وجود داشته و همچنین دریاچهای فصلی که هرساله در اواخر اسفند و اوایل بهار در محل پولیه (چالهی آهکی) تشکیل میشود، سبب شده که روستای اِسِل محله به علت قرارگیریاش در نزدیکی این دریاچه به این نام خوانده شود.
یعنی اسل محله = سِل محله = استخر محله = محله ای که کنار دریاچه قراردارد. این نوع نامواژه در نقاطی دیگر در مناطق کوهستانی غرب مازندران و شرق گیلان با تفاوتی در تلفظ مشاهده میشود.
استلکنار (استخرکنار)، اِسِلپشته (عسل پشته) و اِسِلکو (کوه اِستَل) از توابع دهستان سختسر رامسر (سجادی، ۱۳۸۳) و سیا اِسِل سر (کسگرچال) (مشایخی، ۱۳۸۱) و همچنین سلسر (استلخ سر) (ستوده، ۱۳۷۴ ).
اما در مورد درهی ییلاقی دریاسر که در نزدیکی همین روستا قرارگرفته، به این دلیل که محل تشکیل دریاچه میباشد، به خاطر وجود همین دریاچه، با پسوند «سر» و «سرا» مشهور گشته است.
این پسوند در زبان گیلکی به فراوانی در نام مکانها به کار برده میشود. همچون بیجارسر (محل مزرعهی برنج) و دریاسر (محل دریا، دریاچه) که به عنوان نمونه میتوان از روستای دریاسر لنگرود نام برد.
در پای قلهی سیالان در انتهای درهی هلوکله دریاچه دیگریست که گالشهای تنکابنی و دامداران هنیزی الموتی به آن دریاآب میگویند
دلیل نامگذاری آن را میتوان ناشی از اثر حرکت و فعالیت کاوشی و انباشتی یخچال کوه سیالان در سیرک زیر قله سیالان دانست که پستی و بلندیهایی در کف سیرک شکل دادهاند که در فصل تابستان، موجب ذوب برف و جاری شدن چشمه در آن میشود.
منبع:
http://www.hamshahrimags.com
http://tonekanews.ir
http://ariosafar.blogfa.com/
http://tonekanews.ir/
http://forum.ghoghnous.ir