آبشار حاجی شیخ موسی

آبشار شیخ موسی در شهرستان بابل ، بخش بندپی شرقی و روستای حاجی شیخ موسی قرار دارد. ییلاق کوهستانی حاجی شیخ موسی یکی از زیباترین ، سرسبز‌ترین و خوش آب هوا‌ترین مناطق ایران می‌باشد که در فاصله 70 کیلومتری شهرستان بابل واقع شده است که دارای 2500 متر ارتفاع از سطح دریا است و از جذابترین مناظر جنگلی، ییلاقی و کوهستانی برخوردار است.
در دامن الــبرز مرکزی ودر جانب شرقی سرچشمه‌ی رودخانه‌ی ســجرو ( با نام رسمی سجاد رود ) ؛ مــزار بزرگمردی است که قدیمی‌ترین ساکن شناخته شده‌ی این منطقه است آن مــرد مسلمان مبارز حضرت حاج شیخ موسی است.
زیارتگاه شیخ موسی در نقطه بالای روستا دیده می‌شود. تپه‌های سبزپوشیده و حضور دام زیاد در این منطقه در منطقه کوهستانی شیخ موسی با خانه‌های چوبی و حصار سنگی بسیار دلرباست اهالی منطقه اطراف و به خصوص بابلی‌های عزیز از این منطقه به عنوان ییلاق تابستانی استفاده می‌کنند.
ییلاق حاجی شیخ موسی یک بافت کاملاً قدیمی (که متاسفانه در حال از بین رفتن می‌باشد) و سنتی پذیرای میهمانان خود در تعطیلات و به خصوص در فصل تابستان می‌باشد.
در روستای حاجی شیخ موسی دو بقعه حاجی شیخ موسی و امام زاده عبدالله قرار دارد که زائران زیادی از اقصی نقاط استان به سمت خود می‌کشاند.
یکی از جاذبه‌های دیدنی این منطقه کوهستانی دو آبشار زیبایی است که در زیر کوه و در مسیر رودخانه دریاکی که سربند رودخانه سجادرود ( سجرو ) قرار دارد. این آبشار زیبا در در بین دو کوه در دره قسمت پایینی روستای شیخ موسی و منطقه بسیار زیبا و سر سبز و کوهستانی بند پی شهرستان بابل واقع است.
آبشار شیخ موسی یا آبشار حاجی شیخ موسی یکی از زیبایی‌های این منطقه است که در دل جنگل‌های زیبای آن واقع شده است.
از دیگر جذابیت‌های روستای شیخ موسی مراسم فولکوریک آن یعنی جشن مردگان است. 28 تیرماه در گاهشماری طبری مصادف است با «جشن بیس و شش عیدماه». طبق یک باور عامیانه، ماجرا برمی گردد به زمانی که شخصیتی به نام فریدون به خونخواهی پدرش با همراهی سپاهی از مردم مازندران به مصاف ضحاک پادشاه اهریمنی می‌رود و پس از جانفشانی و کشته شدن تعداد زیادی از افرادش، به بند کشیده و در قعر چاهی انداخته می‌شوند بعد از آن ماجرا، مردم همه ساله در چنین روزی جشنی می‌گرفتند و سر قبر مردگانشان شمع روشن می‌کردند.
پهلوانان هر منطقه هم به یاد این نبرد تن به تن باهم کشتی پهلوانی می‌گرفتند. هر چند با گذشت سال‌ها مراسم جشن کمرنگ شده و کیفیت برگزاری آن تغییر کرده ولی این طور که از شواهد پیداست، روشن کردن شمع بر سر مزار اموات و غبارروبی و تمیز کردن آرامگاه‌ها که به «آستانه تراشی» معروف است، همچنان مرسوم است.
پخش غذا و شیرینی برای شادی روح رفتگان و برگزاری مسابقات کشتی لوچو در چنین روزی، یاگاری است از همان زمان. البته این آخری یعنی « لوچو» آن قدر پررنگ شده که پا گرفته از قهرمانان کشتی مازندران روزگاری از لوچوکاران و پهلوانان این بازی بوده اند.
شالیزارهای سرسبز به قدری دیدنی اند که به راحتی می‌توانند ما را از مقصدمان غافل کنند. لوچو در رابطه تنگاتنگی با فصل کاشت و برداشت محصول دارد. بطوری که روستاییان از اوقات فراغتی که پس از نشا و یا دروی برنج برایشان ایجاد می‌شود، برای برگزاری مسابقات لوچو استفاده می‌کنند.

لازم به ذکر است که از شیرگاه نیز می‌توانید به روستای شیخ موسی دسترسی داشته باشید.
برای رفتن به روستای شیخ موسی باید از بابل 70 کیلومتر به سمت جنوب حرکت کرد و مهمتر اینکه به سمت بخش بندپی شرقی و شهر گلوگاه بندپی رفت.
برای عزیمت به ییلاق حاجی شیخ موسی بعد از خارج شدن از شهر بابل با طی یک مسیر 25 کیلومتری در سمت جنوب به شهر کوچک گلوگاه بندپی ( مرکز بخش بندپی شرقی ) می‌رسند که شامل دشت و کوهپایه است.
بعد از عبور از گلوگاه بعد از طی یک مسیر 45 کیلومتری جاده آسفالته و با عبور از دل جنگل سرسبز و رودخانه‌های بین راه را سپری نمایند و در نهایت به ییلاق حاجی شیخ موسی برسند.
در اطراف روستای شیخ موسی روستاهای کوچک دیگری نیز واقع شده اند که از جمله می‌توان به : لهه ، شالینگچال، نیراسم و.... اشاره کرد.

منابع:
http://www.yjc.ir/fa/news/4930135
http://forum.ghoghnous.ir/showthread.php?p=9217#post9217
http://www.kardikola.rozblog.com/
http://www.iranvillage.ir/article-print-1027.html
http://sheykhmosa.mihanblog.com/