گنبد قابوس بنایی تاریخی از سده چهارم هجری است که در شهر
گنبد کاووس، شمال
ایران در استان
گلستان قرار دارد. سبک معماری بنا شیوه رازی است.
این بنا که بلندترین برج تمام آجری جهان بهشمار میآید بر فراز تپهای خاکی که قریب پانزده متر از سطح زمین بلندتر است قرار دارد. این بنا در سال (۳۹۷ هجری قمری برابر با ۳۷۵ هجری خورشیدی) و در زمان سلطنت شمس المعالی قابوس
بن وشمگیر و در شهر جرجان که پایتخت پادشاهان آن دیار بوده، بنا گردیدهاست.
پروفسور آرتور پوپ در مورد این بنا چنین نوشتهاست:
در زیر سمت شرق کوههای
البرز و در برابر صحراهای پهناور آسیا یکی از بزرگترین شاهکارهای معماری
ایران با تمام شکوه و عظمت خود قد بر افراشتهاست.
این بنا گنبد قابوس بقعه آرامگاه قابوس
بن وشمگیر میباشد و برج آرامگاه از هرگونه آرایش مبراست. جنگندهای با نیروی ایمان در نبرد رودرروی، پادشاهی شاعر در نبرد با ابدیت، آیا آرامگاهی چنین عظیم و مقتدر وجود دارد.
و ویل دورانت در مورد آن نوشتهاست:
جرجان در قرن ۱۰ میلادی (عصر زیاریان) یکی از ولایتهای بزرگ
ایران ...مشاهده کامل متن بود و به امیران روشنفکر اشتهار داشت، مثل شمس المعالی قابوس وشمگیر که ابن سینا را به دربار خود خواند.
این شهر گنبدی ۵۲ متری دارد.
گنبد قابوس شامل ۲ قسمت است:
پی یا پای بست بنا و بدنه
گنبد مخروطی
پی سازی بنا از زمین سفت شروع و تا ارتفاع حدود ۱۵ متری با آجر و مصالح مشابه خود بنا انجام شدهاست.
درون پای بست سردابی وجود داشته که پا کار طاق آن هنوز بر جای است ولی بر اثر کاوشهای پیاپی کاوشگران که در پی گنج بودهاند آثاری از کف آن بر جای نماندهاست.
بدنه مدور خارجی گنبد قابوس دارای ۱۵ تَرَک (دندانه نود درجه) میباشد (همانند ستاره ده پر) این ترکها که در اطراف آن و به فواصل مساوی از یکدیگر قرار دارند، از پای بست بنا شروع و تا زیر سقف گنبدی ادامه مییابد و میان این ترکها با کوههای آجری پر شدهاست.
راًس این ترکها (به جز در ورودی) به اندازه ۱٫۳۴ متر از یکدیگر فاصله دارند. قطر داخلی گنبد به طول ۹ متر و ۷۰ سانتی متر و قطر آن از قاعدهً ترکها بطول ۱۴ متر و ۶۶ سانتی متر و طول قطر آن از رأس ترکها یا به عبارتی قطر پای بست آن ۱۷ متر و ۶ سانتی متر میباشد ضخامت میل از پایین به بالا کرنش کمی دارد و در ارتفاع ۳۷ متری گنبد مخروطی بنای برج را تکمیل میکند.
این گنبد که در شمال استان گلستان در شهر گنبد کاووس واقع شده است با آجرهای مخصوص دنباله دار کفشکی ساخته شدهاست، دو پوستهاست. گنبد درونی مانند گنبدهای خاکی به شکل نیم تخم مرغی و از آجر معمولی است و پوسته بیرونی با آجر دنباله دار.
ارتفاع این گنبد مخروطی ۱۸ متر است و در بدنه شرقی روزنهای تعبیه شده که ارتفاع آن یک متر و نود سانتیمتر است. عرض روزنه در قسمت بالا ۷۳ و در وسط ۷۵ و در پایین ۸۰ است.
در ضلع جنوبی آن یک ورودی میباشد که ۵/۱ متر عرض و ۵۵/۵ متر ارتفاع دارد. در درون طاق هلالی سر در آن، مقرنسی است که به نظر میرسد در مراحل نخستین پیشرفت این نوع تزئینات معماری و گچ بری است.
شاید این مقرنس ساده و در عین حال زیبا از اولین نمونههای مقرنس سازی در بناهای اسلامی باشد که بتدریج تکمیل شدهاست. دکتر ویلسن آمریکایی نماینده دانشگاه پنسیلوانی نیز در بازدید و تحقیقاتی که از این بنا داشته راجع به این مقرنسها چنین نوشتهاست: بالای در، داخل هلال مدخل گیلویی مقرنسی است که در مراحل اولیه ترقی میباشد و این یکی از نمونههای تزئینی است از اصول یک معماری که بعد اهمیت پیدا کردهاست.
دو ردیف کتیبه کوفی بصورت کمر بند وار بدنه را آرایش کردهاست که یک ردیف آن در ۸ متری پای آن و دیگری بالا در زیر گنبد مخروطی قرار دارند. نوع نوشته کوفی کتیبهها ساده و آجری است و حروف آن آرایش ندارند.
بر جسته و خوانا میباشد و حاشیه دور آنها قاب مستطیلی شکلی است از آجر.
از اهداف مهم احداث این بنا میتوان به یادگار گذاشتن بنای یادبود و نمایش هنر معماری اسلامی و یادگاری از دوران عظمت امرای آل زیار ، آرامگاه و هادی و راهنمای مسافرین و کاروانهای تجاری بود که از این منطقه عبور میکردهاند.
اثر مذکور به سال 397 هـ .ق ( 375 هـ . ش ) بر روی تپه ای به بلندی 15 متر احداث شده است . ارتفاع بنا 55 متر است که با احتساب بلندی تپه ، ارتفاع آن به 70 متر میرسد.
برج در طی عمر خود سه بار تعمیر ومرمت شد آخرین بار نیز در سال 1349 تعمیر اساسی آن انجام گرفت بطوری که این شاهکار معماری اسلامی که با شکوه کمترین ابنیه قرن چهارم هجری است حفظ و مصون گشت .
مصالح بکار رفته در این بنا ملات ساروج و آجر است این بنا تماماً از آجرهای پخته قرمز ساخته شده است.
آجرهای سخت این بنا بدلیل عوامل جوی به مرور به رنگ برنزی در آمده است. در نحوة اجرای این ساختمان بدلیل نبودن امکانات و تکنولوژی پیشرفته به جای چوب بست از کوبه و متراکم کردن خاک به دورنما بصورت مارپیچ و پلهای تا انتهای آن استفاده شده است که بعد از اتمام بنا خاکها را بصورت تپه در اطراف بنا پخش نمودهاند.
برج قابوس طی هزار سال عمر خود را همواره در معرض گزند حوادث و خطرات گوناگون قرارداشته است: عوامل طبیعی همچون باد، باران و آفتاب و ... نتوانسته صدمهای آنچنانی به ظاهر بنا وارد آورد. تابش آفتاب سوزان صحرا رنگ سرخ آجرهای بنا را به رنگ برتری (طلای خاکی) تبدیل کرده و باران موجب فرسایش در برخی نقاط آن گشته است.
لیکن بیش از همه دست مخرب کاوشگران گنج به حفر و تخریب در بنا دست زدهاند موجب خرابی بنا شدهاند حتی اقدامات امراء و سلاطین مستبد که سعی در تخریب کامل بنا داشتهاند مزید بر علت بوده است.
«رابینو» مینویسد یکی از سران گیلان به خیال اینکه گنجی در زیر بام پنهان کردهاند امر کرد گرداگرد برج را خالی کنند و گویا با شنیدن اینکه ممکن است موجب تلف شدن تمام عملهها شود از انجام قصد خود منصرف شده است.
همچنین بنا به نوشته معینی یکبار نادرشاه با ناحیه شمال ایران آمده بود و با دیدن برج از دور گمان کرد که شهری پر رونق در آنجا وجود دارد ولی بعد که متوجه شد آنجا تقریباً غیرمسکونی و ده کوچکی است بسیار ناراحت شد و دستور تخریب برج را داد که خوشبختانه از این بلا نیز برج در امان ماند.
روسها و انگلیسیها نیز به امید یافتن مقبرهی احتمالی و عتیقهجات بارها دست به حفر به کف داخل برج زدهاند. در زمان تصرف نواحی شمال ایران توسط روسها، برج قابوس انبار مستحکمه آنها بود و همچنین بر روی تپه آن ساختمان ستاد انتظامات و قراولخانه نیز بنا کرده بودند.
در قسمتهایی از گنبد مخروطی شکل بر اثر اصابت گلوله توپهای روسی خرابیهایی ایجاد شده بود و به هر ترتیبی بود صفّه آن ساخته و پرداخته شد. قسمت مهم تعمیر آن که مرمت گنبد مخروطی و پوشش بام گنبد موکول به سال 1318 خورشیدی گردید؛ سپس در خلال سال 1317 به تهیه چوب بست معظم آن در بدنه وسطی غربی ورودی گنبد مخروطی اقدام شد و پس از یک سال که چوب بست آن پایان یافت و نردبان سی و سه پله آن به اتمام رسید.
از شهریور ماه سال 1318 خورشیدی شروع به تهیه آجر مخصوص بام و ساختن پالکی دوار و نصب جراثقال و سایر وسایل فنی تعمیر گردید و در طی مدت سه ماه کلیه مرمت گنبد مخروطی و تعمیر کتیبه و صفتها، عده و اصلاحات درونی آن به پایان رسید.
اکنون پس از مرحله تعمیر و مرمت انجام یافته بر روی برج قابوس این بنای بینظیر، با شکوه و ابهت خود چشم بینندگان را خیره کرده است و محوطه بنای برج قابوس به عنوان باغ ملی (پارک قابوس) که در شمال شهر (خیابان امام خمینی شمالی) جای گرفته استفاده میشود.
اخیراً زیبا سازی و چمنکاری تپه مصنوعی، درختکاری و سنگفرش محوطه و اقدامات دیگر به منظور هر چه بهتر و زیباتر کردن این مکان دیدنی انجام شده است.
منبع :http://www.yjc.ir/fa/news/4085486
http://fa.wikipedia.org/
http://www.ichto.ir/Default.aspx?tabid=239