بقعة
امامزاده قاسم در 19 کیلومترى
سمنان و در روستاى زیارت مهدی شهر واقع شده است.
امامزاده قاسم بن موسی
بن جعفر (ع) از نوادگان امام جعفر صادق (ع) و فرزند امام موسی کاظم (ع) و از برادران امام رضا (ع) است.
بنا به روایات و باورهای افراد محلی، ایشان مسافر بوده و در حدود 800 سال پیش از کربلا یا نجف عازم
مشهد مقدس (طوس قدیم) برای زیارت بارگاه برادرش امام رضا (ع) بوده است.
ایشان در منطقه امام زینعلی مهدیشهر بر اثر بیماری فوت میکند و در شب ساربانها خواب میبینند که باید ایشان را روی شتر بگذارند و هر جا که شتر به زمین نشست، جنازه
امامزاده قاسم بن موسی
بن جعفر (ع) را غسل و آنجا دفن کنند.
بناى بقعه شامل چند اتاق تودرتو،
ایوان و صحن است. براى رسیدن به اتاق حرم باید از راهروى طولانى و باریک عبور کرد و پس از ورود به اتاق جلویى و گذشتن از یک در کنده کارى شده به فضاى داخل بقعه راه یافت.
راهروى مذکور داراى شش چشمه بزرگ و دو سکوى طویل درطرفین
...مشاهده کامل متن مىباشد که قبر بزرگان محل است. این راهرو به وسیله راهرو دیگر، که در منتهى الیه سمت چپ آن قرار دارد، به اتاق جنب حرم متّصل مى شود.
فضاى داخل دو راهروى فوق الذکر را با گچ سفید کرده اند و فاقد هر گونه تزیینى است. اتاق جنب حرم مربّع شکل به ضلع 75/4 متر است.
در ضخامت دو دیوار شرقى و غربى دو راهرو به عرض درهاى بقعه به وجود آمده است و درهاى مزبور به نماى داخلى اتاق باز میشود. در بین اضلاع شمالى و جنوبى دو طاق نماى بزرگ بر پا شده که داراى گچبرى هاى جالب و رنگین است.
بر قسمت فوقانى اتاق، چهار فیل پوش به وجود آمده که به کمک طاق نماها، اضلاع ساقه گنبد را مى سازد. بر نماى داخلى گنبد و اطراف آن، گچبرى و نقّاشى هاى ارزنده جلب توجّه مینماید.
این اتاق به وسیله یک درِ چوبی و کنده‌کارى شده زیبا به حرم یا قسمت اصلى بقعه راه مییابد.
بر لنگه چپ درِ عبارتى به خط ثلث برجسته نوشته شده که خواندن آن بسیار مشکل است.
اتاق حرم، محوّطة چهارگوش متساوى الاضلاعى به طول و عرض 540/5 متر است که گنبد اصلى بقعه بر روى چهار فیل پوش و چهار طاقنمای آن قرار دارد.
در وسط حرم سکوى بزرگى به طول 10/3 و عرض 90/1 متر ساخته شده که در آن چند صورت قبر به چشم مى خورد. ضریح چوبی و مشبّک به طول 10/3 و عرض 50/1 و ارتفاع 90/1 متر است و بر روى قبر گچى و در کنار دیوار غربى بقعه قرار دارد.
اضلاع چهارگانه حرم را به وسیله پارچه هاى رنگارنگ و عکسها و شمایل زینت داده است.
در وسط طاق نماهای دو اتاق مزبور پنجره‌هایى تعبیه شده که نور داخل بقعه را تأمین مى کند.
ایوان امامزاده رو به مغرب و مشرف به صحن وسیعى واقع شده و بیش از 5 متر ارتفاع دارد. صحن بزرگ آن تقریباً مربّع شکل و داراى چند درخت توت کهنسال مى باشد.
ضلع شرقى صحن داراى هفت طاقنما است و در ضلع غربى آن یک سالن بزرگ و جدید، احداث شده است.
گنبد اصلى بقعه، داراى ساقهاى ده ضلعى (به ضلع 65/1 متر به ارتفاع 40/2 متر) است که از آجر ساخته شده، در وسط اضلاع دهگانه طاق نماهایى بر پا گشته است. حدّ فاصل کاسه گنبد و ساقه را دو ردیف قطار بندى آجرى نامنظّم زینت مى دهد.
گنبد مخروطى امامزاده داراى پوشش گچى و سفید مى باشد که در میان آنها کلافهاى چوبى قطورى براى استحکام بیشتر آن کار گرفته اند.
گنبد اتاق مجاور حرم نیز داراى ساقهاى استوانهاى شکل به ارتفاع یک متر و کاسه تخم مرغى شکل نامنظّم است که سطح خارجى آن را با گچ سفید کرده‌اند. ارتفاع گنبد بزرگ از بام تقریباً پنج متر و بلندى گنبد کوچک تقریباً چهار متر است که فاقد هر گونه تزیینى مىباشد.
این بنا به شماره 3548 و در تاریخ 12/25/1379 به ثبت آثار ملّى و تاریخی رسیده است.
منبع:
http://shrines.blog.ir
http://www.negahmedia.ir/
http://www.irna.ir/
http://shrines.blog.ir/
