شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه زیبا فلاح گزارش خطا دشت هویجشمیراناتجاذبه طبیعی دشت هویجدشت هویج تهران یا گُرچال نام دشتی واقع در البرز مرکزی ، بخش لواسانات شهرستان شمیران در استان تهران است.این دشت در ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریا و در بالای روستای افجه در نزدیکی لواسان قرار گرفته و گفته می‌شود در گذشته در آن هویج کشت می‌شده‌است، هر چند که امروزه اثری از هویج در آن یافت نمی‌شود. هم اکنون نیز دهقانان افجه به کشت محصولات مختلف کشاورزی در آن مبادرت می‌ورزند و وجود باغ‌های گیلاس نیز در آن مشهود است.وجه تسمیه این دشت با گُرچال از ترکیب دو نام گُر + چال گرفته شده‌است.گُر و یا آگِر در گویش ایرانیان باستان به معنای آتش (هنوز هم واژه گُر گرفتن به معنی شعله‌ور شدن آتش در زبان پارسی به کار می‌رود) و چال نیز به معنای جایگاه بوده‌است که این دشت را در گذشته گرچال به معنای جایگاه آتش یا آتشدان می‌نامیده‌اند. ارسال ستاره فربد مهر چهارشنبه 13 آبان 94 - 19:02 یعنی هویج کاشت نمیشه؟ علیرضا سالاری چهارشنبه 13 آبان 94 - 19:13 مسیر دسترسیش از کجاست؟ زیبا فلاح چهارشنبه 13 آبان 94 - 20:25 برای رسیدن به دشت هویج دو مسیر پیش روی ما قرار دارد، اولی یک جاده آسفالته پنج کیلومتری است که با عبور از جاده لشگرک ما را به لواسان و در نهایت افجه و دشت هویج می‌رساند.راه دوم نیز هشت کیلومتر مسافت دارد و به طرف شمال شرقی می‌روید، به دلیل کوهستانی بودن جاده رسیدن به دشت هویج در تابستان حدود یک ساعت و نیم و در زمستان به بیش از دو ساعت زمان نیاز دارد. ادامه نظرات ... مطالب بیشتر
دشت هویجدشت هویج تهران یا گُرچال نام دشتی واقع در البرز مرکزی ، بخش لواسانات شهرستان شمیران در استان تهران است.این دشت در ارتفاع ۲۴۰۰ متری از سطح دریا و در بالای روستای افجه در نزدیکی لواسان قرار گرفته و گفته می‌شود در گذشته در آن هویج کشت می‌شده‌است، هر چند که امروزه اثری از هویج در آن یافت نمی‌شود. هم اکنون نیز دهقانان افجه به کشت محصولات مختلف کشاورزی در آن مبادرت می‌ورزند و وجود باغ‌های گیلاس نیز در آن مشهود است.وجه تسمیه این دشت با گُرچال از ترکیب دو نام گُر + چال گرفته شده‌است.گُر و یا آگِر در گویش ایرانیان باستان به معنای آتش (هنوز هم واژه گُر گرفتن به معنی شعله‌ور شدن آتش در زبان پارسی به کار می‌رود) و چال نیز به معنای جایگاه بوده‌است که این دشت را در گذشته گرچال به معنای جایگاه آتش یا آتشدان می‌نامیده‌اند.
