در60 کیلومتری جنوب شهرستان
سمیرم واقع در استان
اصفهان روستای سیور در دامنه کوههای استوار و سر به آسمان ساییده زاگرس سر بر برافراشته است که این سال‌ها به همراه روستای خفر در میان روستاهای نمونه گردشگری و بین المللی طرح حفاظت از تنوع زیستی در سیمای حفاظتی زاگرس
مرکزی قرار گرفته است.
مسافرانی که اهل تنوع در مسیر تردد هستند و مسیر
اصفهان به یاسوج را برای رفتن به استانهای جنوبی بر می‌گزینند در جنوب استان
اصفهان به
سمیرم سرزمین سیب سرخ و آبشارها و طبیعت سحر انگیز
بهار زاگرس می‌رسند.
سیور، بر حاشیه شمالی کوهپایه ای
دنا از غرب به منطقه چال خرسی، از جنوب به
قله دنا ( حوض دال) و از شرق به دره گچ و از شمال به رودخانه ماربر و کاسه رود مشرف می‌باشد و به دلیل اینکه دارای شرایط خاص زیست محیطی است جزء مناطق حفاظت شده می‌باشد.
چنانچه لحظه ورود به این روستا بامدادان باشد و آفتاب کمی از تلالوی بی نظیرش را بر گستره هستی گسترانیده باشد اوج نقاشی نقاش بی
...مشاهده کامل متن همتای خلقت را به تماشا خواهی نشست و لذتی هزار چندان خواهی برد.
برخورداری از طبیعت بکر، آب و هوای مطبوع، تنوع زیستی و جانوری، این روستا را در لیست مقاصد طبیعت گردان جهان قرار داده است.
بافت ساخت و ساز بیشتر منازل تا چند سال پیش به صورت سنتی و خشت و گل بوده که به دلیل منطقه زلزله خیز بافت آن تغییر اساسی نموده و به صورت استاندارهای روز درآمده ولی مرکز روستا توانسته بافت قدیمی خود را تا حد زیادی حفظ کند.
متاسفانه تاریخ دقیقی راجع به پیدایش روستا وجود ندارد ولی از داستانهای که سینه به سینه منتقل شده مشخص شده که این روستا چندین بار در مکانها ی دیگر نزدیک به مکان فعلی بنا گشته که بر اثر سیل و زلزله به کلی از بین رفته و فقط آثار این بنا‌ها در مزارع و باغات به وفور به چشم می‌خورد ولی ازروی سنگ نوشته‌های قبرستانهای آن می‌توان حدس زد که قدمت آن بیش از 1500 سال می‌باشد .
روستای سیور دارای آثار تاریخی قدیمی می‌باشد ولی متاسفانه به دلیل وجود مزارع و باغات درمحل‌های باستانی این آثار به کلی از بین رفته ولی تا حدودی می‌توان دیواره قلعه‌های ساخته شده برای جلوگیری از هجوم اقوام بیگانه را در بعضی نقاط حس کرد.
روستای سیور دارای پتانسیل بسیار بالای گردشگری و توریستی می‌باشد که از جمله مکانهای دیدنی و گردشگری آن می‌توان به تنگ بالا، حوض دل، تنگ رزک، مور، خا راشتر، اتابکی، نعنا دون، بالا زیری ،سهران رو، خرسان بزرگ و کوچک ، آب اسپید، قلات بزی، ده بالا و آبشار فصلی گود نسه،چشمه کهریز دره باغ وحاشیه رودخانه زیبای ماربر و ... اشاره کرد.
روستای زیبای سیور دارای گونه‌های زیاد درختان میوه، غلات، حبوبات، تره بار، صیفی جات است ولی عمده درآمد مردم باغات سیب آن که از نظر کیفیت جزء بهترین‌ها بوده و بیشتر مجصولات سیب آن صادر می‌گردد.
از جمله درختان میوه می‌توان سیب ( قرمز ، گلاب، طلایی و..) گردو، بادام، گلابی، انگور، هلو، توت قرمز، آلوزرد، زرد آلو، گیلاس، آلبالو، سیب دره ای( ترش و شیرین)، و انواع درختان میوه بومی روستا را نام برد .
پرورش زنبور عسل یکی از راههای کسب درآمد روستائیان است زیرا مراتع گل و گیاه سیور که بیشتر از انواع گون و آویشن هستند بهترین محل برای پرورش زنبور عسل بشمار می‌روند.
گویا پیشینه و تاریخچه این روستا که برگرفته از سنگ نوشته‌های قبرستانهای آن محدوده است به بیش از یکهزار و ۵۰۰سال قبل باز می‌گردد.
قرار گرفتن روستا در دامنه دنای بلند آوازه با گونه‌های گیاهی و جانوری که خاص آب و هوا و مراتع این بهشت گمشده است، از دیگر ویژگی‌های این طبیعت کم نظیر است.
بعضی از این گونه‌ها بر اثر شکار بی رویه سال‌های دور به کلی نابود شده و فقط می‌توان آنها را در عکس‌ها به نظاره نشست.
کل و بز، میش و قوچ، پلنگ و یوزپلنگ، خرس سیاه، قهوه ای و سفید، گرگ، شغال، کفتار، گراز، روباه، گورکن، سمور، جوجه تیغی و پرندگانی همچون کبک و کبک دری، کبوتر، قرقی و عقاب، پرنده زنبورخوار، سار، کلاغ نوک قرمز، دال(کرکس) و صدها گونه بومی دیگر که در این بهشت گمشده وجود دارند.
از میان گونه‌های گیاهی دنا نیز می‌توان به ۱۸۶ گونه دارای کاربرد درمانی و طب، ۱۱۱ گونه خوراکی، ۷۸ گونه در رنگ سازی، ۳۲۲ گونه زینتی، ۴۰ گونه صمغ دار، ۲۵ گونه ادویه، ۵۰ گونه درخت و درختچه میوه وحشی، ۱۲ گونه روغنی، ۸۲ گونه اسانس و معطر، ۷۴ گونه بهداشتی و شوینده، ۴۳ گونه دارای کاربرد در صنایع دستی، ۴۹ گونه کاربردی در صنایع مختلف، ۸۰۰ گونه مرتعی و ۱۰۰ گونه تقویت کننده خاک و ۳۲۹ گونه جلوگیری کننده از فرسایش خاک اشاره کرد.
جمعیت ساکن روستا حدود 2200 نفر با تعداد 400 خانوار می‌باشد، که بیشتر مردم به کار کشاورزی و دامپروری و زنبور داری مشغول اند که البته تعداد بسیار زیادی از خانواده‌های ساکن روستا به دلایل مختلف از جمله کار، تحصیل به شهرهای کوچک و بزرگ مهاجرت کرده اند ولی با این وجود مهاجر دائم نداشته و بیشتر مهاجرین در روستا دارای خانه مسکونی و زمین زراعی هستند.
منابع:
http://www.iranvillage.ir/article-print-678.html
http://khabaronline.ir/detail/201998/society/fun
http://semiroom.blogfa.com/post-1024.aspx
http://www.semiromnews.com/show.php?what=1066
http://semna.ir/?attachment_id=424
http://isfahan.irib.ir/
