آبشار شوی یا تله زنگ یکی از بزرگترین و زیباترین آبشارهای
ایران در رشته کوههای زاگرس است که در دهستانی به نام شوی از توابع شهرستان
دزفول قرار دارد.
این آبشار در نزدیکی مرز استان
خوزستان و استان
لرستان قرار دارد و هر دو آن را از جاذبه‌های گردشگری استان خود می‌دانند.
گفته میشود که ارتفاع این آبشار در حدود 85 متر و عرض آن نیز 70 متر است.
شوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است و اغلب ساکنان اطراف این آبشار از قوم لر و تیره بختیاری هستند. این آبشار در
بهار دارای طبیعتی سرسبز و بسیار زیباست این آبشار در دره ای بین کوه چهل و یک و سالن کوه قرار دارد همچنین منطقه گرپه در آن نزدیکی است.
راه رسیدن به
آبشار شوی از طرف جاده شهیون
دزفول و پیر چل میباشد که در حدود 100 کیلومتر است و حدود یک ساعت هم پیاده روی دارد.
در این مسیر پیاده روی به چند آبشار کوچک‌تر و همچنین چشمه هایی با آب سرد و گوارا بر میخورید و که فوق العاده زیباست.
در نزدیکی این آبشار, آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی
...مشاهده کامل متن یاد میشود که به دلیل عمق مناسب نسبت به آبشار اصلی و بی خطر بودن آن جای مناسبی برای شنا است .
در این مسیر، با خودرو از دزفول به سمت منطقه شهیون و در ادامه روستای بیشه بزان و بازارگاه و سپس بعد از گذر از پیرچل (حدود 6کیلومتر) به یک ابادی کوچک رسیده که وسایل نقلیه را پارک کرده و پس از آن با یکی دو ساعت کوهنوردی ساده‌ای که مسیری بسیار خوش منظره دارد با گذر از یک آبشار کوچک و زیبا به آبشار بزرگ شوی خواهید رسید.
به دلیل اینکه شوی در حد فاصل لرستان و خوزستان قرار گرفته است دراواخر بها ر و تابستان هوای گرمی دارد ولی در ارتفاعات و در پای آبشار هوا خنک وسرد است ولی چون یک ساعتی تا رسیدن به محل آبشار پیاده روی لازم است و این مسیر در میانه روز هوای گرمی دارد بنا براین بهترین زمان برای رفتن به شوی همان ابتدای بهار و فروردین است ضمن اینکه در این موقع از سال این منطقه بسیار سرسبز و زیباست.
نسیم خنکی که از سمت آبشار می‌وزد و اولین عکس هایی که به یادگار از این آبشار می‌گیرید تمامی خستگی راه را از تن شما می‌گیرد.
شاید یکی از دلایل عمده که باعث شده است آبشار شوی بکر و دست نخورده باقی بماند سختی مسیرراه آن است . اخیرا از سمت دزفول جاده ای برای آن کشیده اند که فعلا مقدار زیادی از آن خاکی است و با اتومبیل هایی مانند نیسان یا جیپ می‌توان رفت .ثانیا مقداری از مسیررا هم باید پیاده طی کرد .وجود پرتگاههای صخره ای در بخشی از مسیر راه همه از عواملی است که باعث شده تعداد کمی بتوانند به این محل بروند و همچنان پاک و نسبتا تمیز باقی بماند .
جهت دستیابی به آبشار، بهترین راه قطار میباشد. دوستانی که قصد سفر به این آبشار را دارند می‌بایست به این نکته توجه کنند که حتما می‌بایست فقط از قطار عادی تهران به اندیمشک استفاده کرد.
چرا که قطارهای درجه و اکسپرس در ایستگاه تله زنگ توقف نخواهد داشت . خود ما از دورود سوار قطار شدیم وپس از گذشتن از ایستگاههای قارون ،چشمه بیشه ،چمسنگر،سپید دشت ،تنگه هفت وتنگه پنج به ایستگاه تله زنگ می‌رسیم.
معمولا قطارهای عادی ساعت 1.30 دقیق صبح به ایستگاه تله زنگ می‌رسد. کوهنوردان می‌بایست شب را در مسجدی که در کنار ایستگاه راه آهن است را سپری کنند . و صبح روز بعد برای جلوگیری از گرما زدگی افراد گروه صبح زود حدود ساعت 6 کوله‌های خود را بسته راهی آبشار شوند تا قبل از طلوع آفتاب قسمتی از مسیر را سپری کنند .
طول مسیر با توجه به تعداد افراد گروه و توان آنها از چهار تا پنج و نیم ساعت طول می‌کشد. هنگامی که صبح هنگام کوله خود را در ایستگاه بستند و ظرف‌ها آب خود را پر کردند.می بایست از سمت را ست ایستگاه بطرف پل راهی شوند در مجاورت تونل راهی پا کوب وجود دارد که می‌بایست از آن عبورکرده و به پل می‌رسند واز روی پل قبل از اینکه قطاری برسد عبور کنند.
بعد از اتمام پل در سمت راست به طرف پایین سرازیرمیشویم و راه پا کوب را در پیش می‌گیریم. در مجاورت رودخانه به مسیر ادامه می‌دهیم تا جایی که تپه پیش روی را دور زده وبه منطقه دشت مانند پیش روی می‌رسیم در این قسمت می‌بایست مسیر خود را به توجه قبرستان که در جلوی ماست انتخاب کنیم به سمت قبرستان که کاملا دیده میشود می‌رویم و از مسیر پاکوبی که در وسط قبرستان است عبور می‌کنیم ( توقف و نگاهی به قبرستانی که چینش سنگ بر روی قبور خالی از تفکر نیست) بعد از عبور از گورستان کوچک شیب پیش رو را ادامه داده به سمت بالا می‌رویم پس از حدود 10 دقیقه به بلندیی می‌رسیم که درسمت راست ما روستایی با دو خانوار و خانه‌های سنگ چین قرار دارد
سپس مسیر خود را به سمت چپ ادامه می‌دهیم وراه پا کوپ را پیش می‌گیریم تا در رو به رو به دیوارهای سنگ چین برمی خوریم در کنار دیوارهای سنگ چین بطرف بالای تپه می‌رویم و از آنجا به سمت دره سرازیر می‌شویم تا به رودخانه برسیم در کنار رودخانه به درخت نخلی می‌رسیم بعد رسید به رودخانه می‌بایست مسیری را از روی سنگ‌ها برای عبور از عرض رودخانه انتخاب کرده وعبور کنیم .
در سمت را ست خود روستایی سرسبزی را مشاهده می‌کنیم که بسیار سرسبز میباشد. اسم این روستا شوی میباشد. می‌بایست مسیر خود را به سمت این روستا ادامه دهیم در کنار روستا می‌بایست در طول مسیر پا کوب ادامه دهیم تا به جوی آبی برسیم در امتداد این جوی آب ادامه داده تا به انتهای مسیر جوی آب می‌رسیم دراین هنگام می‌بایست مسیری را از کنار صخره ای عبور و وارد دره شویم بعد از طی حدود 50 متر در اولین در به سمت راست رفته ومسیر را ادامه می‌دهیم تا هنگامیکه از مسیرهای سیم گذاری شده عبور کنیم و مسیر مشخص شده را پیش می‌گیریم تا بعد از حدود3ساعت به بالای رودخانه می‌رسیم که آبشار نیز از آنجا پیداست.
در مجاورت رودخانه محلی را می‌بایست برای اقامت پیدا کرد. ولی نکنه ای که می‌بایست به آن دقت کرد این است که در مجاورت آبشار معمولا رطوبت آبشار باعث اذیت افراد میشود و در کنار رودخانه نیز می‌بایست فاصله در حدی باشد که صدای آب خیلی آزار دهنده نباشد.
منابع :
میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان
اداره محیط زیست شهرستان دزفول
https://fa.wikipedia.org/wiki
http://deznet.blogfa.com/90014.aspx
http://www.beytoote.com/iran/tafrihi/fall-shoy.html
تبیان
