غار باباجابر در استان
اصفهان، در 53 کیلومتری جنوب غربی شهر
دلیجان، و یک کیلومتری روستای جودان از توابع شهرستان
محلات واقع است.
غار بابا جابر در دامنه شمالی کوه باباجابر قرار گرفته و رودخانه لعل بار، از شاخه‌های اصلی
قم رود، از پایین آن میگذرد.
غار دارای دو دهانه و در ارتفاع 1700 متری از سطح دریاست.
دهانه شرقی، بالای یک پرتگاه 6 متری قرار دارد و ورود از این دهانه به غار مشکل است.
دهانه غربی بر بالای یک پرتگاه 3 متری قرار دارد و برای ورود به آن باید سنگ نوردی کنیم. به علت حفاری دهانه غار و رها کردن آوارهای حاصل از حفاری، 10 متر نخستِ دالانِ ورودی از خاکهای نرم رسی پوشیده شده و عبور از آن با لغزیدن و گرد و خاک فراوان همراه است.
دالان ورودی پس از 10 متر فاصله از دهانه، حالت طبیعی پیدا میکند و با شیب 45 درجه ادامه مییابد. این دالان شیب دار با عرض 3 تا 10 متر و ارتفاع 2 تا 5 متر، به طول 100 متر امتداد دارد.
در این مسیر، فرایند غارسنگسازی صورت نگرفته و مسیر فاقد غارسنگ است. در سه بخش این دالان ایوانهایی برای سکونت به صورت سنگ
چین ساخته شدهاند. انتهای دالان 100 متری،
...مشاهده کامل متن دهلیزی تنگ به شکل افقی قرار گرفته که از سنگهای ریزشی پوشیده شده است.
این دهلیز چند پرتگاه دارد و از مشکلترین معبرهای غار است. در دهلیز ریزشی یاد شده، فعالیتهای غارسنگسازی صورت گرفته و سنگهای ریزشی آن پوشیده از چکیدههای نخودی و میخ مانند هستند.
احتمالاً ریزش در زمانهای بسیار دور صورت گرفته است زیرا با وجود کمبود کانیهای کربناتی در سقف، حجم تشکیلات آهکی، که به صورت چکیده بر روی سنگهای، ایجاد شدهاند، قابل ملاحظه است.
بخش اصلی غار، تالاری دایرهای به قطر 35 متر و ارتفاع حداکثر 20 متر است که بعد از دهلیز قرار دارد و 100 متر از دهانه غار پایینتر است. سقف وسط تالار ریزش کرده، سکویی بزرگ به وجود آورده، و چکیدهای بزرگ روی سکو به وجود آمده است.
جلوی چکیده یک گودی کاملاً صیقلی وجود دارد که احتمالاً محل اجرای مراسم آیینی بوده است.
دیوارههای تالار پوشیده از چکندهها گل کلمی هستند. به این تالار تعدادی دهلیز متصل است که چندان طولانی نیستند. با توجه به وجود چند ایوان در دلان اول، که محل سکونت انسانها بوده، و وجود سفالهای شکسته، به ویژه پیه سوز در تالار انتهای غار، قرار دادن دو نردبان برای سهولت عبور از دو پرتگاه دالان برای رسیدن به انتهای آن، وجود چاله سنگ صیقلی روی سکو و نزدیک چکیده بزرگ و کهنِ تالار، میتوانیم نتیجه بگیریم که احتمالاً تالار غار در روزگار باستان از مکانهای مقدس بوده و مراسمی در آن اجرا میشده است.
این غار دارای دو دهانه‌ی شرقی در ارتفاع 6 متری و یک دهانه‌ی غربی در ارتفاع 3 متری از سطح اطراف خود می‌باشد.
به علت حفاری، ابتدای دالان از خاک نرم پوشیده شده اما پس از طی مسافتی حدود 10 متر به وضع طبیعی خود در می‌آید. در سه بخش این دالان ایوان هایی برای سکونت به صورت سنگ چین ساخته شده اند.
بخش اصلی غار تالاری دایره ای به قطر 35 متر و ارتفاع حداکثر20 متر است که بعد از دهلیز قرار دارد.
دیوارهای تالار پوشیده از چکنده‌های گل کلمی هستند. همچنین در مسیر تالار اصلی دو پرتگاه کوتاه وجود دارد که نیاز به درگیری با سنگ دارد.
منبع :http://www.wikipg.com/
http://www.negahmedia.ir/
fa.wikipedia.org/wiki
