تَمیشَه، نام یکی شهرهای قدیمی در شرق تبرستان بودهاست. این شهر که در مرزهای شرقی تبرستان و سرحد گرگان بوده، با ساری شانزده فرسخ فاصله داشت.
نام این شهر در منابع سدههای اولیهٔ اسلامی به شکلهای طَمیس، طَمیسه، طمیش، طَمیشه، طمیسه و تمیشه آمده. و گاهی به شکل تمیشه هم در منابع قدیمی فارسی مورد استفاده قرار گرفته.
در شاهنامه گفته شده که شهر تمیشه دومین پایتخت فریدون، پس از آمل، بودهاست. در دورهٔ ساسانیان، انوشیروان در مشرق تمیشه دیوار آجری مار سرخ را ساخت تا از حملهٔ قبایل ترک به تبرستان جلوگیری کند.
مسلمانان تمیشه را در سال ۳۰ هجری که مقارن با خلافت عثمان بود، فتح کردند.
بقایا و آثار بر جای مانده این شهر و دیوار آن در غرب روستای کلاته خرابشهر شهرستان کردکوی بصورت تپهها و برجستگیهای بلند و پست قرار دارد. این شهر به سبب دارا بودن دیوار دفاعی و خندق آن یکی از مراکز و پایگاههای نظامی در مقابل هجوم دشمنان بوده است.
تمیشه تا قبل از حمله مغولان در گرگان و طبرستان شهری بزرگ و آباد بوده است. شواهد تاریخی نشان میدهد که قدمت این شهر به دوران ساسانی میرسد. به استناد گزارش محققین و باستان شناسان، این شهر پایتخت یک سلسله محلی متعلق به اوایل اسلام تا دوره سلجوقی بوده است.
در واقع بخشی از عناصر حفاظتی شهر در زمان سلطنت خسرو انوشیروان از شاهان ساسانی احداث گردیده است.
روستای سرکلاته از توابع بخش مرکزی شهرستان کردکوی، با مختصات جغرافیایی 54 درجه و 4 دقیقه طول شرقی و 36 درجه و 44 دقیقه عرض شمالی، در 12 کیلومتری جنوب غربی شهر کردکوی و 39 کیلومتری شهر گرگان قرار دارد.
این روستا از شمال به جاده ساری ـ گرگان از شرق به روستای سالیکنده، از جنوب به اراضی جنگلی و از جنوب غرب به روستای کارکنده محدود میشود.
روستای سرکلاته از سطح دریا 300 متر ارتفاع دارد و تحت تأثیر اقلیم کوهپایهای و خزری آب و هوای آن معتدل است و فاصله اندکی با دریای خزر دارد.
منطقه روستای سرکلاته، در دورههای مختلف تاریخی مورد توجه حاکمان وقت بوده است. بقایای شهر قدیمی تمیشه در غرب روستا، گویای این توجه است. بنا به اسناد موجود، این شهر از اوایل دوره اسلامی تا دوره سلجوقی، مرکز حکومت سلسلههای محلی و منطقهای بوده است.
کارشناسان، قدمت آثار به دست آمده از شهر قدیمی تمیشه را به دوره انوشیروان ساسانی نسبت دادهاند. نام قدیم این روستا تمیشه بوده است و نام فعلی آن از خرابههای شهر تمیشه تأثیر پذیرفته و به نام سرکلاته خرابشهر معروف شده است.
مردم روستای سرکلاته به زبان محلی مازندرانی سخن میگویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.
الگوی معیشت و سکونت
براساس سرشماری سال 1375، روستای سرکلاته 3206 نفر جمعیت داشته است که در سال 1385 به 3060 نفر کاهش یافته است.
درآمد اکثر مردم روستا از فعالیتهای زراعی، باغداری و دامداری تأمین میشود. تعدادی از مردم نیز، در بخش خدمات و صنایع دستی اشتغال دارند. محصولات عمده زراعی روستا شامل گندم، جو، برنج، پنبه، سویا و کلزا میباشد.
باغداری نیز در روستا رواج دارد و میوههایی مانند هلو، پرتغال و نارنگی از محصولات باغی آن است. مهمترین فرآوردههای لبنی آن مشتمل بر شیر، پنیر، خامه، کره و روغن حیوانی است.
زنان روستا در کنار دیگر فعالیتها، با تولید صنایع دستی مانند بافت انواع قالی، گلیم و نمد در بهبود وضع اقتصادی خانواده نقش مهمی ایفا میکنند.
روستای کوهپایهای سرکلاته، با بافت مسکونی متمرکز، در شیبی ملایم استقرار یافته است. خانههای روستاییان از نوع فعالیت و معیشت آنان تأثیر پذیرفته است و به تبع آن، معماری خانهها و کاربری فضاها شکل گرفتهاند.
در معماری سنتی روستا سقف خانهها شیروانی سفالی است و مصالح آنها از چوب و کاهگل است. این نوع معماری با شرایط اقلیمی روستا تناسب معقولی دارد و از زیبایی ویژهای برخوردار است.
در خانههای نوساز از مصالح مدرن و جدید استفاده میشود.
جاذبههای گردشگری
چشمانداز جنگلهای زیبا و متراکم درختان پهن برگ راش و آزاد، عبور رودخانههای پرآب و خروشان میرانلو در غرب و دوآب در شرق روستا با حواشی سرسبز و زیبا، همراه با رنگآمیزی مزارع پنبه، شالیزار، گلهای زرد کلزا و چشمههای فراوان درون جنگلهای انبوه، فضای رویایی مناسبی برای دیدار گردشگران و علاقمندان به طبیعت فراهم آوردهاند.
این روستا، علاوه بر طبیعت بکر و منحصر به فرد، از جاذبههای تاریخی و مذهبی چندی نیز برخوردار است. از آن جمله، میتوان از بقایای شهر تاریخی تمیشه و کورههای آجرپزی در غرب روستا، نام برد که به صورت تپههای پست، توجه گردشگران را به سوی خود جلب میکند.
دیوار این شهر، از دامنه کوه و جنوب روستای سر کلاته خرابشهر، شروع و تا محلی به نام «پل خشتی» در روستای «باغوکناره» در ساحل دریای خزر امتداد مییابد. نزدیکی روستا در دریای خزر نیز بر جاذبههای طبیعی آن افزوده است.
زیارتگاه امامزاده چهار کوه در 3 کیلومتری شرق روستا و در میان فضای تفرجگاهی سرسبزی، قرار دارد.
از دیگر جاذبههای تاریخی و مذهبی روستا میتوان به آرامگاه امامزاده قاسم، شهر تاریخی تمیشه و قلعه بانوسرا و نارنج قلعه در غرب روستا اشاره نمود.
مردم روستای سرکلاته، مراسم ملی و مذهبی را در ایام مربوطه برپا میدارند و در جشنها و مراسم عروسی محلی، با موسیقی محلی و تک نوازی به شادی و در ایام سوگواری به عزاداری میپردازند.
چوبسواری و کشتی با شال از بازیهای محلی روستاست. پوشاک غالب مردم روستا همانند دیگر نقاط روستایی استان و بیشتر به پوشاک معمولی شهری نزدیک است. زنان مسن و گهگاه جوانان روستا، در مراسم و جشنهای خاص از لباس محلی استفاده میکنند.
لباس محلی زنان روستا، بسیار زیباست و از دامنهای پرچین و کوتاه با پیراهنی بر روی آن، کلاه زیر روسری که با انواع پولکها و سکهها تزیین شده و نیز از روسریهای بلند شال مانند تشکیل شده است.
غذاهای محلی آبگوشت، کباب، و انواع خورشتها در روستا تهیه میشود. انواع مواد لبنی مانند شیر، ماست، کره و روغن حیوانی به وفور در روستا یافت میشود و طبخ برنج با انواع ماهی در روستا رواج دارد.
دسترسی: این روستا از طریق شهر کردکوی قابل دسترسی است و جادهای مناسب و آسفالت دارد.
منبع :http://tamisheh.com/index.php?do=static&id=22
http://fa.wikipedia.org/
http://www.ichto.ir/Default.aspx?tabid=239