روستای رادکان

روستای زیبای رادکان در دامان البرز شرقی در ۳۵ کیلومتری جنوب غرب شهر کردکوی و ۵۰ کیلومتری گرگان قرار دارد. این روستا از شمال به ارتفاعات درازنو، از غرب به روستای کنداب، از جنوب به جنگل‌های پیرامون و از شرق به روستاهای حاجی‌آباد و چمن ساور محدود می‌شود.
‏
‏ارتفاع روستای رادکان از سطح دریا ۱۴۴۸ متر است و تحت تأثیر اقلیم کوهستانی، زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل دارد.
رودخانه رادکان در جنوب آبادی جاری است.
‏
ارتفاعات ییلاقی درازنو در شمال روستای رادکان قرار دارد و به نام بام استان گلستان معروف است. چشم‌اندازهای این ارتفاعات که به روستاها و شهرهای اطراف اشراف دارند، از جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌آید.
اراضی جنگلی جنوب روستا از درختان پهن برگ مانند راش، ممرز، افرا، توسکا و غیره پوشیده شده است.
این جنگل‌ها در فصل پاییز، سرسبز و با طراوت و در فصول بهار و تابستان علاقمندان بسیاری را به سوی خود جلب می‌کند. حواشی رودخانه رادکان که منبع اصلی تأمین کننده آب کشاورزی روستاست، در بیشتر روز‌های سال، محل مناسبی برای گذران اوقات ...مشاهده کامل متن فراغت و گردشگری است.
‏چشمه مشکی جار که معروفترین چشمه روستا است، علاوه بر تأمین آب آشامیدنی روستا از جاذبه‌های طبیعی آن نیز به شمار می‌آید. ‏سقاخانه ابوالفضل(ع)، در داخل روستا قرار دارد و مورد احترام مردم روستا و زائران است.
‏
در شمال روستا و در ارتفاعات دهکده ییلاقی درازنو امامزاده هزار منزل قرار دارد. در این بقعه دو امامزاده به نام‌های رضی(ع) و مرضیه(س) مدفون هستند. گردشگران در این منطقه علاوه بر زیارت، از جاذبه‌های طبیعی و جنگل‌های ارتفاعات پیرامون درازنو نیز استفاده می‌کنند.
‏
مجاورت با برج تاریخی رادکان، از آثار قرن پنجم هجری قمری و وجود زیارتگاه‌های هزار منزل و سقاخانه ابوالفضل(ع)، از قدمت و تاریخ کهن روستای رادکان حکایت دارد.
به نظر می‌رسد نام برج تاریخی رادکان از نام روستا گرفته شده باشد. ‏موسیقی مردم روستای رادکان شامل ترانه‌ها و نغمه‌های محلی کتولی و حقانی است که غالباً در جشن‌هاو عروسی‌های محلی نواخته و خوانده می‌شود.
پوشاک غالب مردم روستای رادکان لباس‌های رایج و معمولی است، ولی افراد میانسال و کهنسال از لباس‌های محلی استفاده می‌کنند.
لباس‌های زنان، در طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و شاد تهیه می‌شوند و مشتمل بر دامن‌های پرچین، پیراهن بلند و روسری است که با انواع زیورآلات و پولک‌های رنگی تزیین می‌شوند.
غذاهای محلی شامل کباب، آبگوشت و انواع خورشت‌ها می‌شود. مواد لبنی مانند شیر، ماست و کره همراه غذاهای محلی استفاده می‌شود. پخت برنج با انواع ماهی نیز، در روستای رادکان معمول است.
کوچ عشایر در آغاز و نیمه هر سال یکی از جاذبه‌های روستاست. چشم‌انداز چادرهای عشایر و لباس‌های محلی رنگارنگ آنان، از دیگر جاذبه‌های روستای اردکان به شمار می‌آید.
مردم روستای رادکان به زبان محلی مازندرانی سخن می‌گویند.

منبع :
http://www.ettelaat.com/