پل خاتون در 3 کیلو متری جنوب شهرستان
خوی بر روی رود خانه قطور و در راستای جاده
خوی به
ارومیه قرار گرفته است.
در قسمت فوقانی پل، آجر به کار رفته و دارای هفت دهانه بزرگ آب رو بوده و در بین دهانههای بزرگ پایههای سنگی قرار گرفته و به طور منظّم، هفت دهانه طاق نمای تزئینی در این پل وجود دارد.
قسمتهای فوقانی پل خانون از پایهها و سیل شکن هایی از سنگهای نسبتا بزرگ و منظم(ملات وسیمان) ساخته شده است.
طولاین پل 59/40 متر و عرض آن 8/70 متر و ارتفاع ان از پایهها 6/48 متر میباشد به غیر از 7 طاق کوچک که بین دهانهها ساخته شده هیچ گونه آرایش یا تزئین خاصی در ساختمان آن بکار نرفته است.
پایه هایپل خاتون در هر دو جهت مخالف و موافق آب رودخانه، آب شکنهای مثلثی به اندازه 2 متر دارند و این پل 7 چشمه طاق بزرگ و 7 چشمه طاق کوچک در بالای پایهها دارد و تمامی ان چشمه طاقها به وسیله طاقهای جناغی و با آجر، ملاط، گچ و قسمتهای وسط طاق نیز با سنگ و ملاط گچ پوشش داده شده است.
بعد از اتمام کار طاق زنی، دیوارهای طرفین پل را با اجر و سنگ پر کرده اند و سطح پل به علت بزرگتر بودن طاق میانی پل از سایر طاقها و به علت متقارن بودن طاقهای بزرگ دارای شیب ملایم به دو طرف شمال و جنوب است و مصالح اصلی بنا سنگهای تراشیده
...مشاهده کامل متن منظم و قلوه سنگ، سنگ لاشه و آجر هایی به ابعاد 5در25 است.
در گذشته کاروان هایی که از عثمانی میآمدند، از این پل عبور میکردند و تا چند سال پیش نیز گذرگاه مردم بوده، ولی در سالهای اخیر در راستای آن، پلی جدید ساخته شده و راه ارتباطی مردم از روی پل جدید است.
در بعضی منابع تاریخی آمده است که این پل به دستور احمد خان دنبلی و در کنار دامنه غضنفر ساخته شده، که هنوز پا بر جاست و به علّت ارزش باستانی بودنش توسّط میراث فرهنگی استان حفاظت میشود.
در قرون گذشته ودر لشکر کشی سلطان یعقوب آق قویونلو در سال 883 هجری قمری برای جنگ با برادرش سلطان خلیل، این پل مورد استفاده قرار گرفته و چنین به نظر میرسد پلی که در این محل بوده و شاید طی سالیان بعد و در اثر سوانح طبیعی و انسانی تخریب شده، احمد خان آن را تعمیر، یا پل جدیدی در محل پل قدیمی ساخته و نام قدیمی که شهرت داشت بر روی آن مانده است.
گذشته از آن واژه (خاتون) واژه کهنتر ترکی به معنی زن بزرگ منش، و در قدیم عنوان ترکی و مغولی زنان و دختران خان و خاقان بوده، به معنی بانوی عالی نسب و ملکه و معمولا" در مقابل خاقان به کار برده میشد و از دوره سلجوقیان بیشتر رایج شده و پیش از آن در شاهنامه منحصرا"به صورت عنوان خاصی دربرابر خاقان آمده است.
گفتنی است، مزار شمس تبریزی و برج شمس تبریز، دروازه سنگی،بقعه شیخ نوایی مسجد مطلب خان، پل خاتون، بازار خوی، کارونسراهای خوی اطراف آن، پل قطور، مسجد شاه «سید الشهداء»، مسجد ملاحسن و آرامگاه پوریای ولی، امامزاده سید بهلول و آبشار بدلان غار علی شیخ از دیگر نواحی گردشگری این شهرستان به شمار میآیند.
شهرستان خوی یکی از کهنترین مراکز تمدن در شمال غرب ایران و کانون بسیاری از حوادث تاریخی بوده است بهدلیل واقع شدن در مسیر جاده ابریشم و جاده تجارتی شرق و غرب، مورد بازدید بسیاری از جهانگردان و ایرانشناسان واقع شدهاست.
منبع :
www.yjc.ir/fa/news/4105882
www.tebyan.net/newindex.aspx
www.shabestan.ir/detail/News