موزه حمام گله داری‎

حمام گله داری در حاشیه خلیج فارس و در بلوار ساحلی شهر بر روی بستری رُسی که قابلیت نفوذپذیری آن به دلیل اشباع شدن از آب دریا بسیار زیاد است ، بنا شده است .
این حمام تنها حمام باقیمانده قدیمی شهر بندر عباس است , قدمت این حمام به دوره قاجاریه می‌رسد و تاریخ احداث آن اواخر قرن 13 ه . ق است .
حمام وقفی متعلق به مسجد گله داری و واقف آن تجارتخانه حاج شیخ احمد گله داری است .
حمام گله داری دو دوره مرمت را در سی سال گذشته پشت سر گذاشته است.
این تاجر معروف گله داری با ساخت یک مسجد و خانه در بندرعباس٬حمامی را بنا نهاد و آن را وقف مسجد گله داری کرد, حمام گله داری امروز به موزه مردم شناسی بندرعباس تبدیل شده است.
از آنجا که این ناحیه دارای رطوبت بالایی است در این بنا بیشتر از سنگ‌های دریایی - اسفنجی و ساروج محلی وگچ دستکوب استفاده شده است .
لازم به ذکراست که سنگهای اسفنجی که دارای قابلیت جذب رطوبت بالایی هستند از دریای همجوار تهیه می‌شده اند .
تنها عامل تخریب طبیعی بنا رطوبت بسیار بالای منطقه است و مصالح بکار رفته در کف حمام آجر ...مشاهده کامل متن فرش است .
حمام گله داری مانند سایر حمام‌های دیگر نواحی کویر مرکزی دارای فضاهای بینه ، سر بینه ، گرمخانه و خزینه است , بنا دارای پنج گنبد بزرگ و کوچک است .
در ورودی حمام گله داری راهرو هشتی کوچک قرار دارد تا دما و رطوبت ، فضای داخلی تنظیم شود .
فضای بینه به شکل هشت گوش ساخته شده ودر اطراف آن چهار صفه یا سکوی نشیمن و رختکن دیده می‌شود .
وسط سالن بینه حوضچه هشت ضلعی کوچک قرار دارد , فضای این قسمت باید سرد و خشک بوده زیرا فضای ورودی در ارتباط مستقیم با فضای خارح قرار می‌گرفت .
ارتباط بین بینه وگرمخانه ازطریق میاندر صورت می‌گیرد و فضای درون آن سرد و مرطوب است .
سربینه فضای شست شو است و دو صفه یا سکوی نشیمن دارد و بخار اندرون به آن می‌رسد , سربینه به خزینه متصل می‌شود که فضایی گرم وخشک دارد .
خزینه محل گرم شدن آب مورد استفاده حمام است و آب گرم از این طریق تامین می‌شود . در خزینه کانال هایی از سنگ و ساروج برای انتقال آبگرم به کلیه فضاها در نظر گرفته شده است .
سیستم گرمادهی حمام شامل انبار سوخت ، آتشدان ، دیگ ، دودکشها و گودال جمع آوری خاکستراست .
فضای گرم کننده حمام که به علت نگهداری گرما در عمق زمین قرار گرفته است ، آب مصرفی حمام از چاهی به عمق ده متر که هنوز پابرجاست ، تامین شده است .
در دوره ای هم که از آب برکه برای حمام استفاده می‌شده این عمل با استفاده از نیروی کمکی گاو که در مسیر" گاورو "دائم در حرکت بوده و آب را از چاه به انبار ذخیره آب می‌ریخته صورت می‌گرفته است.
در وسط سقف حمام روزنه هایی به عنوان نورگیر در هر یک از فضاها وجود دارد که عمل نورگیری و تهویه در حمام توسط همین روزنه‌ها صورت می‌گرفت ، بدین ترتیب که با بازو بسته کرودن در فصولی ازسال دما و رطوبت داخل حمام را تنظیم می‌نمودند .
در سال 1379 برای اولین بار مجسمه هایی در آن نصب شده که به فضای حمام رونقی دیگر بخشیده است , این اثرتاریخی به شماره 2003 درفهرست آثار ملی به ثبت رسیده است .
منبع:
http://www.galadari.blogfa.com/post/48
http://aftabe-larestan.blogfa.com/post-1946.aspx
http://www.negahmedia.ir/media/show_podcast/7118