پارک ملی قمیشلو

پارک ملی و پناهگاه حیات وحش قمیشلو در فاصله چهل و پنج کیلومتری شمال غرب اصفهان قرار دارد. وسعت پارک ملی قمیشلو بیست و نه هزار و هشتصد و هشتاد و شش هکتار و وسعت پناهگاه حیات وحش قمیشلو هشتاد و سه هزار و هشتصد و هشتاد و هشت هکتار می‌باشد.
گفته می‌شود پارک ملی قمیشلو قدیمی منطقه حفاظت شده جهان می‌باشد. صد و پنجاه سال پیش ظل السلطان پسر بزرگ ناصرالدین شاه و حاکم اصفهان قمیشلو را به عنوان قرق و شگارگاه اختصاصی اعلام و حتی از چرای دام در این منطقه جلوگیری نمود.
در سال هزار و سیصد و چهل و سه کانون شکار ایران این منطقه را با وسعت سی و هفت هزار هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده در نظر گرفت.
در سال هزار و سیصد و پنجاه منطقه سیاه کوه و عمر کوه در مجاور منطقه حفاظت شده به عنوان منطقه شکار ممنوع تصویب شد. در سال هزار و سیصد و هفتاد و چهار با اضافه شدن دو منطقه حفاظت شده و شکار ممنوع، پناهگاه حیات وحش قمیشلو به تصویب رسید و در نهایت در سال هزار و سیصد و هشتاد و شش با الحاق سه منطقه امن کرالیاس، کهوک و لاسمیان، محدوده ای با وسعت بیست و نه هزار و هشتصد و هشتاد و شش هکتار طی مصوبه شماره ...مشاهده کامل متن دویست و نود و هفت در تاریخ دوازدهم بهمن ماه سال هزار و سیصد و هشتاد و شش از این پناهگاه به پارک ملی ارتقاء سطح پیدا کرد و طی مصوبه شماره سیصد و چهل و سه در تاریخ بیست و نهم آذر سال هزار و سیصد و هشتاد و نه مساحت پناهگاه به هشتاد و سه هزار و هشتصد و هشتاد و هشت هکتار افزایش یافت.
این منطقه از شمال با شهرهای دهق و علویجه و روستاهای هسنیجه و حسین آباد و از غرب با روستای میر آباد، مبارکه، محمدیه، افجان، تندران، ورپشت، جاجا و از جنوب با شهر‌های نجف آباد، ویلاشهر و خمینی شهر و از شرق با شهرهای اصفهان، شاهین شهر و روستای جهاد آباد در ارتباط است.
شبکه زهکشی قمیشلو از تعدادی آبراهه‌های فصلی سرگردان تشکیل شده است که در چهار جهت شمالی، جنوبی، شرقی و غربی، منطقه را زهکشی می‌کنند. به علت میکروکلیمای حاکم بر بخش‌های مختلف و اختلاف ارتفاع موجود، منطقه قمیشلو را می‌توان به سه زیستگاه بزرگ تقسیم کرد.
۱- زیستگاه کوهستانی و برفگیر:
این نوع زیستگاه مناطق کوهستانی و مرتفع با شیب تند و برفگیر و آب و هوای ییلاقی که پوشش گیاهی آن شامل علفزارها، بوته زار‌ها و تک درختان بنه و بادام را شامل می‌شود و دارای زمستانی سرد و تابستانی معتدل و مناسب برای زیست کل و بز و در ارتفاع پاپین‌تر مناسب برای زیست قوچ و میش مخصوصا در تابستان می‌باشد.
۲- زیستگاه تپه ماهوری:
این نوع زیستگاه به دلیل داشتن شیب و ارتفاع کم و آب و هوای معتدل و پوشش گیاهی مناسب، وجود آبشخورهای طبیعی و مصنوعی زیستگاه مناسبی برای قوچ ومیش وحشی می‌باشد.
۳- زیستگاه دشتی و استپی:
دشت‌های کوچک و بزرگ مابین کوه‌ها قرار گرفته و به نظر جدا از هم هستند اما این دشتها با هم مرتبطند. دشت‌ها از نظر تامین امنیت و منابع تغذیه وحوش حائز اهمیت اند و شرایط اکولوژی مناسبی را برای زیست آهو به عنوان شاخص‌ترین حیوان دشتی در منطقه که در جمعیت‌های انبوه در محدوده این دشتها یافت می‌شود را فراهم می‌آورند.
به گفته کارشناسان محیط زیست یکی از دلایل وجود این آهوها وجود چشمه‌های کوچک و پوشش گیاهی مناسب برای تکثیر آنهاست.
باغ قمیشلو در مجاورت قلعه تاریخی قمیشلو و مشاهده جمعیت مطلوبی از آهوی ایرانی و قوچ ومیش از جاذبه‌های توریستی منطقه به شمار می‌رود.
با توجه به وجود بیش از پانزده مزرعه و چاه آب دارای مالکیت در این منطقه و وجود روستاهای میرآباد، حسین آباد، محمدیه، تندران، ورپشت در مجاورت منطقه فعالیت‌های کشاورزی، باغداری، زنبورداری و دامداری در منطقه جریان دارد.
تا به امروز تعداد سی و هفت گونه پستاندار، هشتاد و دو گونه پرنده، سی و دو گونه خزنده و دو گونه دوزیست در این منطقه شناسایی و ثبت شده است.
شاخص‌ترین گونه جانوری پارک ملی قمیشلو آهو می‌باشدکه از تراکم جمعیتی مناسبی برخوردار است.
طبق آخرین سرشماری در سال هزار و سیصد و نود، آمار سمداران منطقه صد و پانزده عدد کل و بز ، دو هزار و هشتاد و شش عدد قوچ و میش و دو هزار و پانصد و شصت و چهار عدد آهوی ایرانی شناسایی شده اند.
تعداد قابل توجهی گرگ خاکستری نیز در قمیشلو وجود دارد. پلنگ و کفتار سایر گونه‌های شاخص جانوری قمیشلو را تشکیل می‌دهند.
پوشش گیاهی منطقه شامل انواع گیاهان بوته‌ای و درختچه‌ای می‌باشد. تاکنون تعداد سیصد و چهل و چهار گونه گیاهی متعلق به دویست و بیست و سه جنس و پنجاه و پتج خانواده در منطقه قمیشلو شناسایی و ثبت شده است.

منابع :
http://www.iew.ir/
http://www.negahmedia.ir/
http://anjoman.tebyan.net/
http://www.fam-group.blogfa.com/
http://nahidnurbakhsh.blogfa.com/