دریاچه بختگان

دریاچه بختگان، از دریاچه‌های ایران در استان فارس می‌باشد که هم اکنون کاملا خشک شده است. این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی مانند فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، آب‌چلیک، مرغابی، غاز و ... بوده که از روسیه و دشت‌های سیبری به ایران مهاجرت می‌کردند که همگی در حفظ بوم‌ساختار و محیط زیست نقش بسیار ارزنده‌ای داشتند.
دریاچه بختگان که در باختر نی ریز قرار دارد، به صورت یک فروافتادگی کشیده به طول تقریبی هفتاد تا صد کیلومتر است که روند شمال باختر - جنوب خاور دارد و سطح زیر پوشش آن حدود دو هزار کیلومترمربع است.
سواحل این دریاچه با رسوبات سفیدرنگ تبخیری پوشیده شده‎اند ولی در سواحل نزدیک به سنگ‎های افیولیتی، رنگ تیره‎تر است. تعدادی جزیره و شبه جزیره کوچک و بزرگ از جنس رادیولاریت، سنگ‎های پلاژیک و آهک‎های سروک در این دریاچه قرار دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به جزیره مناک اشاره کرد که مساحت آنها، تابع شرایط بارندگی سالانه می‌باشد.
دریاچه بختگان، باعث افزایش رطوبت هوا می‌شد و به دلیل بلند بودن ارتفاع کوه‌های پیرامون نی‌ریز، ...مشاهده کامل متن رطوبت حاصله در هوای همان منطقه باقی مانده و باعث ثمردهی درختان انجیر، بادام، رز و زیتون در کوه‌ها می‌گردید که می‌توان به نوعی آن را آبیاری مصنوعی کوه‌ها نامید.
رودخانهٔ کوچک "سیوند" در دره‌ای به نام "سیوند" که "تنگه بلاغی" نیز نامیده می‌شود جریان دارد که منشا آن این دریاچه بود. سیوند نام روستایی بزرگ و خوش‌آب و هوا در مسیر راه شیراز به اصفهان، در میانه راه تخت جمشید به پاسارگاد در شهرستان مرودشت، می‌باشد.
سیلاب رود سیوند در انتهای مسیر خود به رود کُر پیوسته و از آن جا به دریاچه "بختگان نی ریز" می‌ریزد.
زمین‌های ورودی رود کر به دلیل داشتن آب شیرین، پوشیده از نیزار و درخت گز است. در شمال و ارتفاعات پیرامون دریاچه ها، درختان پسته وحشی و بادام کوهی به وفور یافت می‌شود.
در دشت‌ها و دامنه‌های مجاور دریاچه، باغداری و کشاورزی رواج دارد و باغ‌های فراوان انجیر، انار و انگور وجود دارد.
علاوه بر این ها، انواع دیاتومه‌ها و جلبک ها، انواع گیاهان شور پسند گز و نی، تنگس، قیچ، آویشن، کاکوتی، باریم، گل نرگس، کیکم، زیره و باربجه دیده می‌شود.

منابع :
http://www.mehrmg.ir/
http://www.beytoote.com/
http://www.encyclopaediaislamica.com/
http://fa.wikipedia.org/
http://www.tabnak.ir/