لیما گوابر با روستاهای لیما و لیما چال و کاسه کوه همسایه بوده و در 33 کیلومتری بخش رحیم آباد و 48 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان
رودسر واقع شده است. روستای لیماگوابر جاذبههای گردشگری زیادی دارد.
در روستای لیماگوابر دو چشمه وجود دارد که یکی از چشمهها آبش از زیر درخت گردو بیرون میآید و چشمه دیگر که 100 متر تا روستای لیماگوابر فاصله دارد . بین روستای لیماگوابر و لیما یک جاذبه گردشگری دیگری به نام تکله وجود دارد که در آن جا باغ فندق زیادی وجود دارد.
این روستا دارای یک شهید بالا مقام به نام مختار یوسفی است.
پس از گذر از رحیم آباد و طی مسافتی حدود ۲۵ کیلومتر در سمت چپ به جاده خاکی میرسیم که در بالای آن مردمانی زلال و به زیبایی طبیعتشان در آن زندگی میکنند.
پیرزن و پیرمردهایی که جلوی منزلشان نشسته اند و به احترام تو برمی خیزند و با لبخندشان به تو خوشامد میگویند. خانههای آن گلی و سقف هایشان با چوب ساخته شده است.
درآمدشان اکثرا از راه کشاورزی آن هم فندق و
گل گاوزبان میباشد. زبانشان گیلکی است، آنجاست که قدر بسیاری از چیزها را که داشته ای میتوانی درک کنی.
محصولات فندق و گردو از مهمترین محصولات قابل برداشت روستا میباشد چنانچه بیشتر اهالی روستا دارای باغهای متعدد فندق میباشند.
گل ...مشاهده کامل متن گاوزبان، گل ختمی و دیگر محصولات نیز به طور پراکنده در روستا برداشت میشود.
منطقهی اشکور بخصوص روستای لیماگوابر از این حیث دارای اهمیت میباشد که سرزمین ایرانیان کهن است. یعنی منطقه ای که قبل از مهاجرت آریاییها به
ایران (یعنی حدود هفت هزار سال پیش از مهاجرت آنان) وجود داشته است و دارای تمدنی کهن است .
از تاریخ به وجود آمدن روستای لیمااگوابر اطلاعات دقیقی در دست نیست اما حدود هزاران سال پیش محلی در شمال روستای لیماگوابر فعلی وجود داشته به نام آفتاب خوانان.
ساکنان این روستا بدلیل رانش زمین و سیل تصمیم به مهاجرت گرفته و به مناطق شمالیتر که دارای زمینهای دشت و حاصلخیز بوده مهاجرت کرده و قلعهی لیما را میسازند.
(مطلبی که در مستند قلعهی لیما که در سال ۱۳۷۹ از صدا و سیمای جمهوری اسلامی
ایران پخش شد نیز عنوان شد).اما پس از گذشت سالها باز عده ای از اهالی
روستای لیما تصمیم به مهاجرت به مناطق جنوبیتر گرفته و سعی در تشکیل محلی جدید را داشته اند.
ناگفته نماند که در این مهاجرت عده ای نیز از روستاهای اطراف وعده ای نیز از روستای تلاسر(حدود لیماچال فعلی) در این مهاجرت شرکت داشته اند. اما این اقوام به منطقهی جنوب روستای آفتاب خوانان که دارای چشمههای متعدد و آب و هوای خوب و خاک حاصلخیز بود مهاجرت کرده و روستای جدیدی را بنا نهادند که لیماگوابر یا همان لیمای کوچک نام گرفت .
اما اعتقاد بیشر اهالی روستا بر این است که حتی قبل از بوجود آمدن روستای آفتاب خوانان محل اصلی روستا و استقرار خانهها در منطقهی نزدیک قبرستان فعلی روستا یا همان دلیچال بوده و وجود چشمه ای در این منطقه که حدود چهل سال پیش در این منطقه وجود داشته و اکنون خشک شده است این امر را صادق است.
ضمن اینکه میراث فرهنگی استان این بخش از روستای لیماگوابر(دلیچال) را قدیمیترین بخش روستا دانسته و به هرگونه ساخت و ساز در این منطقه واکنش نشان میدهد.
نکتهی قابل تامل اینکه قبرستان روستا در زمان استقرار خانهها درمنطقه دلیچال دقیقا محل آفتاب خوانان بوده!
اگر چه در فرهنگ فارسی لیماگوابر دارای راههای صعب العبور با آب و هوای سرد سیر ذکر شده اما روستا دارای شیبی هموارو آب و هوای مرطوب نیز میباشد و علاوه بر این دارای مردمی خون گرم، میهمان نواز و صمیمی نیز است.
منبع:
http://wikiroosta.ir/
http://limagovabar.blogfa.com/
http://www.negahmedia.ir/