در ایلات وعشایر کهکیلویه و
بویراحمد مرسوم بود که تاریخ‌های تولد ، مرگ و اهم حوادث گذشته را پشت صفحات قرآن مجید و یا در کتب یا دفترچه‌های یاد داشت و ضبط می‌کردند .
و این کار غالباً به وسیله منشیان خانها و ملایان مکتب دار و گاهی افراد علاقه مند خانواد‌های ایلی انجام می‌گردید و عمل آنها صرفاً جنبه علاقه وتمایل شخصی داشت .
همچنین پیشگویانی وجود داشتند که حوادث و وقایع آینده از جمله وقوع باران‌های سیل زا و تگرگ ، خشکسالی و قحطی را پیش بینی و پیش گویی می‌کردند . این افراد علاوه بر مطالعه کتابهای مربوط به پیش بینی اوضاع سال و تقویم‌ها از تجربیات موروثی خود سود جسته ، با حساب روزهای گرم یا وزش بادهای شدید تابستانی وضعیت روزهای بارانی وبرف و بورانی زمستان را پیش بینی می‌کردند و بار این گونه حساب پیش آمدهای سال آینده را نشان می‌دادند .
به هر حال افراد عشایر با توجه به اینکه زندگی آنان بستگی به قهر و
مهر طبیعت داشت تابع محض نظر این پیشگویان بودند .
فصول سال به وسیله پیرمردان و پیرزنان ایل صاحب تجربه محاسبه می‌شد و چله هر فصلی از جمله چله زمستان و چله تابستان و چهار چهارهای آخر زمستان که روزهای سرد بود و چهار چهارهای تابستان یا تغلی ( روزهای غلبه گرما ) و هفتادم
بهار و سی و ششه ( سی و
...مشاهده کامل متن شش روزه ) آخر زمستان که آخرین باران سال است و طلوع ستاره سهیل (تشتر ) که نماینگر تغییر فصل تابستان و آمدن فصل پاییز بود معین می‌شد.
تقویم و شمارش‌های فصل سال به گونه ای دیگری که شبیه تقویم هخامنشیان است محاسبه می‌شد و آن عبارت است از اسامی خاصی بود که به هر زمانی که از سال اطلاق می‌شد مانند :
فصل جو برون ( دروجو ) و یا کلاً غله بران .
فصل گندم برون ( درو گندم ).
فصل خیش کنون ( زراعت کنان گندم و جو )
فصل کلک کنون ( نشاء برنج ) تولک زنان هم گفته می‌شود .
فصل برنج برون ( درو برنج و برداشت آن )
نام بادهای موسمی باد چپ ( جنوب و هیرون ( شمال ) است که اولی گرم و دومی خنک و ملایم می‌باشد .
منبع :http://kvb.ir/1392/02
