این زیارتگاه در فاصله بیست و پنج کیلو متری جنوب غربی روستای لای بید در نزدیکی گلشهر واقع شده است. زیارتگاه صالح پیغمبر بر سر کوه بسیار بلند و با عظمتی که تقریبا دو هزار و هشتصد و شش متر ارتفاع دارد و در مراتع و صحاری گلپایگان و روستای تیکن قرار گرفته و از چهار طرف دارای چند بیشه و منزلگاه میباشد.
این بیشهها دارای چند درخت، چاه آب، چند بنه سنگی برای نشستن زوار میباشد. هر ساله زواران این مناطق بیشتر در فصل پاییز و روز پنجشنبه از هر محل و روستاهای اطراف به طرف زیارت این کوه حرکت میکنند .
در ظلع شرقی این کوه بیشه شهرک میباشد که جایگاه زواران لای بیدی است. بعد از صرف نهار و کشتن قربانی در این بیشه بعضی از زوار که از اقشار جوان هستند زاد و توشه خود را بر میدارند و شب جمعه در سر کوه منزل میگیرند و بعضی دیگر هم که افراد مسن و سالخورده میباشند , و از محل تا بیشه را پیاده آمده اند از این رو شب جمعه را در سر بیشه استراحت میکنند و صبح روز جمعه توشه خو د را بر میدارند و پیاده به طرف کوه راه میافتند و پشت سر هم از جاده ای باریک و سنگی وکالی (شیل) به سختی از کوه بالا میروند .
در چند سال گذشته با همت و پشتکار مردم خوب و باصفای دوستار اهل بیت،از کنجد جان گلپایگان، قسمت شمالی این کوه جاده شوسه و ماشین رو احداث شده است و زائرین به راحتی میتوانند از این جاده رفت و آمد کنند.
به همین خاطر همه هفته زوار زیادی به غیر از فصل زمستان در سر این کوه و زیارت از روستاهای منطقه گلپایگان و لای بید تردد دارند. نزدیک شصت سال پیش از این، پیر مردی نورانی و با صفا به نام کربلایی محمد باقر چوپانی از اهالی لای بید که صدای دل نواز و شیوایی نیز داشت هنگام فصل پاییز و موقع رسیدن انگورها در شهریور ماه هرسال صدای چاووش خود را بلند میکرد و مردم محل را به طرف زیارتگاه بابا صالح فرا میخواند .
مردم محل از کوچک بزرگ و زن و مرد ، به محض شنیدن صدای چاووش کربلایی باقر برای زیارت آماده میشدند . پیشتر تا چندین سال قبل با الاغ و اسب سواری، خود را مکمل و مجهز میکردند و بارو اثاثیه مورد نیازا بر میداشتند و دسته به دسته از جاده مالرو و کو هستانی غرب لای بید به طرف صالح پیغمبر را ه میافتادند و به این طریق با صدای دل نشین چاووش کربلایی محمد باقر ( که خدا رحمتش کند) به زیارت این مکان مقدس میرفتند .
محوطه صحن زیارتگاه که کوه بوده توسط بانیان برش خوره و وسعت و مساحت آن افزوده شده است. این ساختمان که گنبدی مخروطی شکل دارد همچنان بر روی بقعه زیارتگاه قرار دارد.
این گنبد مخروطی شکل و دوازده ترک بوده و کاشیهای فیروزه ای رنگ آن ریخته شده است.
همچنین اضلاع و دیوارهای پشت بقعه نیز فرسوده و نیازمند بازسازی مجدد است که به گفته هییت امناء در طرح بازسازی قرار دارد. این بنا در حدود سال هزار و سیصد و بیست توسط بانیان آن زمان ساخته شده که به روایت اهالی مصالح آن به دلیل صعب العبور بودن جاده در آن زمان توسط احشام مثل بز به بالا آورده شدهاست.
بنای فعلی با مصالح سنگ و گل ساخته شده است.
داخل بقعه قدیمی و فرسوده زیارتگاه ضریحی نبوده و چند تکه سنگ به نشانه سنگ مزار حضرت صالح نبی صلی الله علیه و آله وسلم مشاهده میشود. از درز دیوارهای شکافته نور به داخل نفوذ میکند.
این زیارتگاه با توجه به زدن جاده و همچنین برش سنگهای اطراف زیارتگاه در آینده نزدیک مورد بازسازی مجدد و همچنین زایر سرا و برای رفاه حال زایرین سرویسهای بهداشتی قرار خواهد گرفت.
منابع :
http://zag7676.blogfa.com/
http://harameyar.ir/
http://mahmelook.blogfa.com/
http://argpishgaman.loxblog.com/
http://www.golpa-s.blogfa.com/