این اثر به سبک معماری یزدی بنا شده و قدمت آن را به دوران صفویه بر می‌گردد اما هنوز به ثبت میراث فرهنگی نرسیده است.
اینطور گفته می‌شود که شخصی از اهالی
یزد که زائر کربلا یا مکه بوده در هنگام برگشت از مسافرت به مقصد
یزد که بار تسبیح و
مهر به همراه داشته در شهر خالدآباد بیمار شده و در منزل یکی از اهالی خالدآباد بستری و تحت مراقبت قرار می‌گیرد که بعد از چند روز دار فانی را وداع گفته و در مکانی که در حال حاضر به بقعه باباحاجی معروف است مدفون شده است، بعدها اقوام و فرزندان او به خالدآباد مراجعت نموده و بقعه‌ای به سبک معماری یزدی بر سر قبرش بنا کرده‌اند.
ضریحی داخل بقعه نبوده و تنها سنگ به طول دو متر و عرض هشتاد سانتیمتر در وسط ساختمان به چشم می‌خورد. بقعه فاقد تزیینات هنری چون کاشیکاری،
آینه کاری و گچ بری می‌باشد.
نقل است زمانیکه اهالی قصد غسل دادن میت را داشتند به دلیل فصل سرما نتوانستند وی را با آب‌های روان غسل دهند و مجبور به استفاده از آب چاه داخل منازل بودند لذا در طی چند مرحله برداشتن آب از چاه برای غسل دادن هر بار مشکلی به وجود میآمد و مانع از انجام کار می‌شد که پس از بررسی متوجه وجود جانور مرده‌ای داخل آب شدند و در آن موقع مشخص شد که باباحاجی فرد
...مشاهده کامل متن باکرامتی بوده است.
همچنین روایت می‌شود زمانیکه فرزندان وی بر سر مزارش حاضر شدند چون در هنگام گریه و عزاداری برای پدر خود میگفتند بابا حاجیم (چون پدرشان حاجی بوده) که به همین علت این فرد به باباحاجی معروف شد و بقعه باباحاجی هم به همین نام معروف است.
منابع :
http://khaledabad.blogfa.com/
http://gallery2.igtr.ir/
http://vazeh.com/
http://kavirkooh93.blogfa.com/
http://www.khaledabad.net/
