روستای دزلی از توابع بخش
مرکزی شهرستان
سروآباد استان
کردستان در فاصله 28 کیلومتری شهر
سروآباد و 115 کیلومتری مرکز استان (
سنندج) قرار دارد.
ارتفاع این روستا از سطح دریا 1400 متر است و اطراف آن را کوه و دره فرا گرفته است.
روستای دزلی از شمال به کوه قلعه زمان ( قه لا زه بان)، از جنوب شرقی به کوه مهدی و معدن سنگ ساختمانی، از شرق و شمال شرقی به کوه سپی که مه ر، از شمال و شمال شرقی به دره دوله ناو و از غرب به
کردستان عراق محدود شده است.
روستای دزلی تحت تأثیر اقلیم کوهستانی تابستان‌های معتدل و دلپذیر و زمستان‌های سرد دارد.
این روستا، تاریخی کهن دارد. مسجد باشکوهی که از دوران خلافت خلفای راشدین برجای مانده است، آرامگاه دوازده (12) اصحاب و سایر بناهای تاریخی گواهی بر این مدعاست.
مردم
روستای دزلی به زبان کردی (گورانی) سخن میگویند، مسلمان و پیرو مذهب تسنن هستند.
چشم انداز و طبیعت کوهستانی، چشمه‌های جوشان، باغ‌های
...مشاهده کامل متن سرسبز و انبوه پیرامون روستا، فضای دلپذیری برای گردشگران ایجاد کرده است. روستا را کوههای زیبایی از شاخه‌های رشته کوههای زاگرس فرا گرفته اند، که محل مناسبی برای ورزش کوهنوردی است.
از جمله آنها می‌توان به کوه "دالانی" به ارتفاع 2564 متر اشاره نمود که در نزدیکی جنوب غربی روستا قرار دارد و از جنوب شرقی به کوه "کمانجه ر" می‌پیوندد.
کوه "دالمز"، با ارتفاع 1930 متر در غرب روستا واقع شده و سرچشمة رود "چم شیان" می‌باشد. این کوه از غرب به کوه "موجات" می‌پیوندد. کوه "مهدی" که بسیار زیبا است از انواع گیاهان دارویی مانند گل ختمی، آویشن، رازیانه، پونه، خاکشیر، گون و درختچه‌های متعدد پوشیده شده است.
از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستا می‌توان از چشمه "خان" و چشمه "دزلی" و همچنین باغ‌های سرسبز و انبوه اطراف روستا نام برد. گفته می‌شود که مسجد قدیمی روستا به دورة خلفای راشدین مربوط است.
تپه‌های باستانی قلعه، گورستان و مزار مشاهیر روستا از جمله ملا حسن دزلی، ملا مصطفی مردوخی و زیارتگاه و مزار 12 اصحاب، از جاذبه‌های تاریخی روستای دزلی به شمار می‌آیند.
مردم روستای دزلی همانند مردم سایر روستاهای کردستان، در برگزاری مراسم دینی و ملی شرکت میکنند.
بازیهای محلی روستا عبارتند از: گرزان، زوران، قلانی، سه باز، هلوکانی و هلک ملک. موسیقی جایگاه ویژهای در میان مردم دزلی دارد. از جمله آواهای رایج در این روستا می‌توان به سیاه چمانه، چپله و کنالیل اشاره کرد.
رقص محلی و معروف این روستا "هل پرکه" نام دارد و برای بالا بردن توان جسمی شرکت کنندگان است که در هفت ریتم و با موسیقی اجرا میگردد.
پوشاک مردان روستای دزلی، مشتمل بر چوخه، پانتول، ملکی، لفکه سورانی، شال، دستار، فرنجی، کله بال است؛ زنان نیز، از لباس کردی شامل جافی، کلنجه، شال، کلاه و کمله استفاده می‌شود.
صنایع دستی روستای دزلی مشتمل بر گیوه بافی، جاجیم بافی، موج بافی و چخورانک است.
معروف‌ترین غذاهای محلی این روستا، شامل دوینه، شلمین، دوخوا یا آش دوغ، ولوش، کلانه و یکاوه می‌باشد. کلوچه‌های محلی "کلیره" و "برساق" دو شیرینی معروف محلی این روستا هستند.
دسترسی: روستای دزلی از طریق شهرهای سروآباد، مریوان و سنندج قابل دسترسی است و جادههای منتهی به این روستا، از شهرهای مذکور آسفالت می‌باشد.
منبع :
http://kordestan.irib.ir/
