تپه باستانی گوراب ( دژ گوراب ) یا قلعه بلنده در روستای گوراب در 7 کیلومتری جنوب ملایر واقع شده است.
قدمت این تپه طبق بررسی‌های باستان شناسی از دوره ایلخانی تا هزاره چهارم قبل از میلاد ذکر شده است.
در برنامه پژوهشی لایه نگاری تپه در سال 1385 که با انجام آزمایشات کربن 14 بر روی مواد آلی موجود انجام گرفت مشخص شد قدمت اولین لایه مربوط به هزاره پنج قبل از میلاد است,دومین لایه مربوط به هزاره 6 و 7 میلادی می‌باشد.سومین لایه به عصر برنز می‌رسد,پس از آن دوره تاریخی هخامنشی، اشکانی و ساسانی و از آن پس آثار دوره اسلامی را می‌توان یافت که از اوائل اسلام دوره سلجوقی و ایلخانی را شامل می‌شود.
اشیای موجود در تپه گوراب حدود 4300 سال قدمت دارد و در لایه‌های بالایی تپه ، انواع قطعه‌های سفلی شاخص و منحصر به فرد مربوط به عصر مفرغ با قدمت حدود 2800 سال پیش از میلاد به دست آمده است .
قدیمی‌ترین کتابی که نام گوراب در آن ذکر شده است مجموعه ویس و رامین نوشته فخر الدین اسعد گرگانی می‌باشد.
زمان و عوامل فرسایشی طبیعی و انسانی هنوز نتوانسته است موجب از بین رفتن کامل بقایای این تپه عظیم شود همچنان آثار و بقایای قلعه‌ی عظبم آن محکم و پا بر جا است.
این تپه در تاریخ 24/ 12 / 1353 به شماره 1042 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع:
http://www.negahmedia.ir/media/show_video/14146
http://hamedan.irib.ir/web/all/23-video/16257-malyer
http://firooze.blogfa.com/post-60.aspx
http://gurab.persianblog.ir/post/34/
