شاندیز

شاندیز یکی از شهرهای زیبا و ییلاقی ایران در خراسان رضوی در ۱۵ کیلومتری غرب مشهد قراردارد.
این شهر از شمال به میان ولایت و از جنوب به شهرستان نیشابور و از شرق با طرقبه و از غرب با گلمکان و چناران مجاور می‌باشد و دارای وسعتی حدود ۳۷۸۲۵ کیلومترمربع است.
در بهمن ماه سال ۱۳۸۷ همزمان با تأسیس فرمانداری شهرستان بخش شاندیز به مرکزیت شهر شاندیز از ترکیب دهستانهای شاندیز و ابرده علیا ایجاد گردید. و از آن زمان تاکنون بخشداری شاندیز شروع به کار نموده است.
بخش شاندیز دارای دو دهستان (شاندیز- ابرده علیا) می‌باشد که دهستان شاندیز از مجموع روستاهای: چاه خاصه- ویرانی- لنگر- حسن آباد وکیل – سوران- فرح آباد – حصار سرخ – سرآسیاب – ساغشک- کلاته ابراهیم آباد و دهستان ابرده از روستاهای : ابرده علیا- ابرده سفلی- زشک- محله زشک علیا- محله زشک سفلی- گراخک- ...مشاهده کامل متن حیطه- شمعلی- گیزی و کلاته معاون تشکیل شده است.
همچنین در بخش شاندیز ۹ روستا دارای دهیاری مصوب می‌باشند شامل: چاه خاصه- ویرانی- سوران- حصارسرخ- سرآسیاب- گراخک- ابرده علیا- ابرده سفلی- زشک و ۱۱ روستا دارای شورای اسلامی می‌باشند: محله زشک علیا- زشک- ابرده علیا- ابرده سفلی- کلاته ابراهیم آباد- گراخک- سرآسیاب- حصارسرخ- فرح آباد- ویرانی- چاه خاصه.
شهر زیبا و ییلاقی شاندیز از سطح دریا 1400 متر ارتفاع دارد. از شمال به میان ولایت و از جنوب به شهرستان نیشابور و از مشرق با طرقبه و از غرب با گلمکان و چناران مجاور می‌باشد و دارای وسعتی حدود 37825 کیلومتر مربع است و دارای 17 آبادی است که روستاهای ییلاقی زشک و ابرده و بازار مبل مشهد در روستای نور آباد (ویرانی) واقع گردیده است .
یکی از جاذبه‌های ویژه و اختصاصی این منطقه وجود رودخانه‌های متعدد و دره‌های سرسبز پر آب با چشم اندازهای خیره کننده و مجموعه درختان سر به فلک کشیده‌ی سایه گستر، بوته زارهای تمشک، انواع گلهای وحشی و خودرو، گیاهان دارویی در حواشی رودخانه‌ها و هوای پاک ومطبوع موجب جلب و جذب خیل عظیم مشتاقان طبیعت در تمامی فصول سال گردیده است.
رودخانه‌های خروشان، مواج و حیات بخشی که از دامنه‌های شمالی کوههای بینالود سرچشمه می‌گیرند شامل: « مغان، مج، مایان، دهبار، جاغرق، کنگ، زشک و محله زشک می‌شوند».
و به علت قرارگرفتن در دامنه‌های شمالی سلسله ارتفاعات بینالود و برخورداری از آب و هوای معتدل آب فراوان و باغهای وسیع و مناظر طبیعی دیدنی به عنوان یکی از کانونهای عمده گذاران اوقات فراغت و پذیرایی تعداد کثیری از جمعیت شهر مشهد و گردشگران از سرتاسر ایران و جهان می‌باشد با توجه به شواهد این منطقه قبل از دین مبین اسلام نیز مسی بوده و با توجه به این که راه قدیم مشهد به نیشابور از این منطقه می‌گذشته دارای رونق فراوانی بوده است .
در وجه تسمیه منطقه شاندیز باید گفت : شاندیز را قبلا " شاه دژ " یا " شاه دیز " به معنای شاه قلعه می‌نامیدند و در ابتدا مردم شاندیز به خاطر در امان بودن از حملات راهزنان و همچنین استفاده از موقعیت منطقه ای در بالای تپه ای مشرف به رودخانه و در قلعه شاندیز مسکن داشته واز سالهای 780 تا 800 هجری قمری به محل فعلی شهر نقل مکان کرده اند .
آرامگاه شیخ حافظ : بقعه و بنایی در غرب شهر شاندیز ابتدای روستای ابرده که متعلق به حافظ بهاء الدین عمر ابردهی از مهمترین شیوخ خطه توس بوده وی به سال 589 بوده است .

رباط تاریخی ویرانی شاندیز : رباط بنایی تقریبا مستطیل شکل ساخته شده و از آجر و سنگ و ملاد است این بنا بیشتر در حاشیه مشهد – شاندیز قرار دارد و300 متر از جاده فاصله دارد و از آنجایی که ویرانی بر سر راه مشهد و توس به نیشابور از طریق شاندیز قرار داشته محل استراحت کاروانهای زیارتی بوده است .
درخت چنار تاریخی شهر شاندیز : درخت چنار کهن و تاریخی شهر شاندیز که هنوز هم در مرکز شهر واقع است تاریخ دور و درازی را نشان می‌دهد .
یکی از جاذبه‌های دیدنی و قابل توجه این شهرستان وجود بالغ بر دو هزار سنگ نگاره (تا کنون شناسایی شده) در سرتاسر مناطق دره‌ها و حواشی رودخانه‌ها و دامنه کوهها می‌باشد که حکایت از زندگی مردمانی در سالیان گذشته و دور دارد که به دلیل موقعیت جغرافیایی و وجود آب و هوای مناسب در این منطقه به سر می‌بردند.
بیشترین نقوش این سنگ نگاره‌ها مربوط به بز کوهی با شاخ‌های بزرگ و کشیده است و به سبک‌های گوناگون در قالب صحنه‌ها دیده می‌شود. از دیگر نقوش می‌توان به ترتیب فراوانی از « شکار، نمادها، مراسم آئینی، انسان، گرگ، اسب، پلنگ، شتر، شیر و ابزارها» نام برد.
یکی از شاخص‌ترین نگاره‌های منطقه واقع در حوضه آبریز رودخانه طرق (دامنه‌های شمالی بینالود) که بالغ بر صد نگاره در قالب یک بوم بر روی صخره ای یکدست به صورت شگفت انگیزی با نقش‌های زیبا حک شده اند.
یکی از منحصر به فردترین نگاره‌های منطقه و ایران، بلکه جهان نقش انسانی سوار بر فیل خودنمایی می‌کند. سنگ نگاره‌های شهرستان در مسیرهای: محدوده آبریز رودخانه‌های مشرف به بند گلستان، رودخانه طرق، رودخانه بار، دره داغستان در فاصله سه کیلومتری شهر طرقبه، مسیر شاندیز، نقندر، شلگرد، گراخک.
قدمت آن بیش از 1000 سال است . به علت عدم ثبت وقایع در گذشته شاندیز اطلاعاتی در دسترس نیست ، به گفته آقای دیز آبادی سنگ نوشته هایی که دربین نغندر و شاندیز وجود دارد قدمت 12000 ساله را نشان می‌دهد .
ولی به صورت مکتوب از حوادث مختلف مطلبی وجود ندارد. شاندیز در آبان 1375 دارای 3643 نفر سکنه بالای 6 سال بوده است .
منطقه شاندیز واقع در ۳۸ کیلومتری غرب شهر مشهد از دیرباز به عنوان یکی از ییلاقات دشت توس مورد توجه بوده و در گذشته نیز راه کاروانروی تابستانی مسیر شاندیز به توس از پستی و بلندی‌های همین منطقه عبور می‌کرده است.
امروزه محور گردشگری شاندیز را علاوه بر ویرانی که جنبه تاریخی دارد و دارای مزار و رباطی کهن می‌باشد، روستاهای سرآسیاب، ارچنگ، خادر، شاندیز، ابرده پایین، ابرده بالا و زشک تشکیل می‌دهد.
ورود به این محور از امتداد بلوار وکیل‌آباد ممکن است. رودخانه‌ها و دره‌های متعدد شاندیز اقلیم متنوع و چشم‌اندازهای زیبایی از طبیعت را به بیننده عرضه می‌کند.
درختان و درخچه‌های غیرمثمر در منطقه شامل چنار، سپیدار، اشن، ارغوان و ارس است و از گونه‌های شاخص حیات‌وحش آن می‌توان به گوسفند وحشی، گراز، گرگ و… اشاره کرد، همینطور هدهد، توکای سیاه، دم جنبانک و… در فهرست پرندگان این منطقه قرار دارد.
رودخانه‌های پر آب منطقه سبب پراکنش درختان، وجود باغ‌های انبوه، مناظر متنوع و آب و هوایی مطبوع شده‌اند که همواره مورد استقبال ساکنان شهر مشهد و گردشگران منطقه واقع می‌شود.
علاوه بر آن زائرین بارگاه حضرت رضا(ع) برای گذران اوقات به این مکان می‌آیند و این استقبال روز افزون گردشگران طبیعت نشانگر قابلیت‌های طبیعی منطقه برای گسترش فعالیت‌های گردشگری است.
در ابتدای ورود به شاندیز فروشگاه‌هایی دیده می‌شود که به عرضه صنایع دستی از جمله پوستین، گلیم، ظروف سنگی هرکاره و… اشتغال دارند.
پارک شهر شاندیز از اماکنی است که فضای مطلوبی را برای استراحت موقتی خانواده‌ها به گردشگران و دوستداران طبیعت ارایه می‌دهد. قابلیت‌های شاندیز آن را به عنوان یک منطقه نمونه بین‌المللی گردشگری در کشور معرفی نموده است.
بخش طرقبه وشاندیز منطقه ای است با آثار تاریخی فرهنگی ممتاز و خصوصیات بدیع مردم شناختی ، آثار تاریخی بخش عبارتند از آرامگاه‌ها ، رباط‌ها ، مساجد ، کاروانسراها ، حمام‌ها ، قلعه‌های قدیمی ، برج و بارو ، آسیاب‌های آبی ، حوض انبارها و سنگ نگاره‌ها که متعلق به دوره باستانی هستند این در حالی است که تعدادی از روستاهای منطقه به دلیل ویژگی سنتی و تاریخی از مراکز دیدنی و جذاب محسوب می‌شوند .
این مجموعه ارزشمند در کنار صنایع دستی منطقه به یکی از مقاصد مهم جهانگردی تبدیل گردیده است .
طبیعت زیبا وجاذبه‌های مردم شناختی آئین‌ها ، جشن‌ها ، مراسم مذهبی و آثار تاریخی که در زمره مهمترین جاذبه‌های منطقه می‌باشد مجموعه ای از منابع جهانگردی را تشکیل می‌دهد که از آمیختگی آنها طرقبه و شاندیز به جاذبه بین المللی و مقصدی برای جهانگردان تبدیل می‌شود .
مشاغل قدیمی شاندیز: صنعت نوغان داری و ابریشم کشی- کارگاه‌های کشمیربافی و حریربافی- کارگاه‌های پشم زنی و نمدبافی- کارگاه‌های سنگ مرمر و معادن سنگ آسیاب- پرورش زنبور عسل- پوستین دوزی- قالی بافی- صابون سازی- حلواسازی- خشکبار- شمل بافی- کشاورزی و باغداری.
مشاغل فعلی شاندیز: شغل اکثریت مردم روستاهای شاندیز کشاورزی و باغداری است و در شهر هم مشاغل خدماتی (اماکن پذیرایی و تفرجگاهی)- فروشگاه‌های مختلف- عرضه صنایع دستی- خشکبار و آجیل- پوستین دوزی- سبدبافی و در بعضی مناطق روستایی تولیدات صنایع مبلمان و چوب و کارگاههای مرتبط با این صنعت می‌باشد همچنین با توجه به نزدیکی شهرک صنعتی طوس عده ای به کار در واحدهای تولیدی و صنعتی اشتغال دارند.
از نظر اقتصادی: شغل اغلب مردم در شهر شاندیز مشاغل وابسته به گردشگری، شامل فروش خشکبار، صنایع دستی و سایر مشاغل خدماتی می‌باشد و همچنین تعدادی از شهروندان شاندیز به شغل مجموعه‌های پذیرایی و تفرجگاهی اشتغال دارند و در کنار این مشاغل تعدادی نیز مانند گذشته به حرفه‌ی باغداری و دامداری مشغولند.
سایر مجموعه هایی که در منطقه شاندیز بصورت صنعتی مشغول فعالیت بوده و علاوه بر اشتغال زایی موجب رونق اقتصادی منطقه می‌گردد میتوان از: دامپروری بصورت صنعتی و نیمه صنعتی- پرورش کبک- پرورش ماهی- مرغداری- پرورش زنبور عسل- صنایع سنگ- کارگاههای چوب و مبلمان- کارخانه شیشه و مجتمع‌های میوه گلخانه ای را نام برد.
اماکن، آثار و ابنیه تاریخی در بخش شاندیز:
بر اساس تصویب نامه سال ۱۳۸۴ بخش شاندیز بعنوان منطقه بین المللی نمونه گردشگری تعیین گردید؛ قبرستان ابرده سفلی- مقبره شیخ حافظ ابردهی- قلعه کردی- بقایای رباط زشک- بقایای قلعه شاندیز- قبرستان گراخک- قبرستان ویرانی- مزار ویرانی- رباط ویرانی.
پوشش گیاهی دامنه‌های بینالود و منطقه شاندیز بصورت‌های زیر دیده می‌شود:
۱- درختان غیر مثمر: سپیدار- اشن- چنار- زبان گنجشک- اقاقیا.
۲- درختان میوه دار: آلو- زردآلو- هلو- گردو- گیلاس- گلابی- آلبالو- سیب- توت.
۳- گونه‌های درختچه ای: سماق- زرشک- نسترن وحشی- آلبالوی وحشی- گل گزی.
۴- گیاهان دارویی: پونه- چای کوهی- اسطوقدوس- ریواس- کاکوتی- کلپوره- ختمی- شقایق- گلپر- موسیر- بابونه- بارهنگ- شاه تره- کاسنی- شیرین بیان.
۵- در حاشیه رودخانه‌ها گیاهانی مانند: تمشک- غازیانی- بابونه- گزنه- بارهنگ- پونه- گل زوفا- بنفشه معطر.
۶- درختان و گیاهان جنگلی: کاج- ارس- ارغوان.
۷- گیاهان دیگر: درمنه- خارشتری- جوز.
جانوران منطقه:
۱- پستانداران: قوچ- بزکوهی- گراز- کفتار- گرگ- شغال- روباه- خرگوش.
۲- پرندگان: هدهد- تیهو- سیاه سینه- کبک- قوش- عقاب- زاغ- کلاغ- جغد- دم جنبانک- کرگ- بلبل.
۳- خزندگان: انواع مارها و مارمولک.
غذاهای سنتی شاندیز:
نان خشخاشی- نان کماج- نان قالفتی- نان شیرمال- نانهای سبزی دار- حلوای شیره توت- حلوای ارده- حلوای خشخاشی- آش هزارمزه- آش دانک- آش نخود- آش ماش- بلغور شیر- اماج ساده- اماج- آش مروارید- کاچی- شوروای شاندیز- شله برمه- اشکنه رشته- اشکنه بلغورشیر- اشکنه سبزی- اشکنه گل اخباد- غذای کوفته کوبیده- خاگینه شیره توت- عدسی دانگی- شیربرنج- پلو رشته- گرماست- پلوبرمه- دمی بلغورشیر- قوتوی شاندیز- مربای شیره توت و انجیر- کشته به آب- شربت زرشک یا آلبالو- مرباجات عسلی.
آشنایی با روستای محله زشک:
این روستا در فاصله ۲۴ کیلومتری شهرشاندیز و ۱۲ کیلومتری روستای زشک واقع شده است. وجود قنوات و آثار تاریخی بجامانده از گذشته حکایت از قدمت روستا و سکونت مردمانی در سالیان دور دارد.
نیمی از اهالی روستا سادات می‌باشند. این منطقه دارای ۳ آبادی بنام‌های محله زشک علیا، محله زشک سفلی، استخرکاس است. مشاغل ساکنین روستا باغداری- زنبورداری- دامداری بصورت سنتی است.
تعداد خانوارهای روستا در فصول پاییز و زمستان ۳۲ و در فصول کشت و کار تا ۱۵۰ خانوار افزایش می‌یابد.
آشنایی با روستای ابرده سفلی:
این روستای ییلاقی در فاصله ۲ کیلومتری شاندیز و در کنار روستای ابرده علیا قرار دارد. وجود رودخانه، کوههای اطراف روستا، دره‌های پرپیچ و خم، باغهای سرسبز و هوای پاک و دلپذیر با چشم اندازهای طبیعی و بسیار زیبا این روستا را بعنوان یکی از مناطق گردشگری مورد توجه مسافران و شهروندان مشهد قرارداده است.
روستای ابرده سفلی دارای پیشینه ای تاریخی بوده و در گذشته محل اقامت و تردد عرفا و صوفیان بسیار زیادی بوده و از کانونهای مهم عرفان در ولایت توس محسوب می‌شده است.
مدفن عارف قرن هشم « حافظ عمر ابردهی» در این روستا واقع شده که از اصالت و جاذبه ویژه ای برخوردار است.
آشنایی با کلاته ابراهیم آباد:
کلاته ابراهیم آباد تنها روستای کردنشین شهرستان طرقبه شاندیز است که در فاصله‌ی ۲ کیلومتری غرب شاندیز واقع شده است . نژاد ساکنان روستا کرد بوده از طوایف کرمانج و از قبیله «حمزه کانلو» می‌باشند که در طی حرکت تاریخی کردها به مناطق مختلف خراسان کوچ کرده اند و با سرکردگی ابراهیم خان در این منطقه اسکان یافته اند.
غذاهای متنوع کردی ساکنین روستا : بورمه پلو با گندم- کاچی- شیرکو- بلغورشیر و نانهای محلی : فتیرمسکه- نان سوری- نان پیازی- نان سیب زمینی- نان سبزی- نان غلفتی می‌باشد و شغل اولیه ساکنین روستا دامداری بوده که بدلیل وجود شرایط اقلیمی مناسب به کشاورزی و باغداری روی آورده اند.
وجود تپه ماهورهای بزرگ و کوچک سرسبزی باغات و چشمه‌های گوارا و موقعیت جغرافیایی روستا که بعنوان شاهراه منطقه می‌باشد می‌تواند محل مناسبی برای سرمایه گذاری و توسعه گردشگری باشد.
آشنایی با روستای گراخک:
این روستا با پیشینه ای تاریخی و قدمتی دیرینه در ۷ کیلومتری شاندیز واقع گردیده است. گراخک در دامنه‌های بینالود قراردارد و دارای آب و هوای معتدل و ۶۴ قنات دایر می‌باشد.
نام قدیم روستا در ابتدا گبراخک بوده « محل زندگی گبرها» که در گذشته به زرتشتیان اطلاق می‌شده، یعنی قدمت روستا بالغ بر ۱۵۰۰ سال است. آثار تاریخی روستا قبرستانی که بر روی تپه ای طبیعی قرار دارد و دارای تعداد زیادی سنگ قبر بصورت قلوه ای رودخانه ای می‌باشد و قلعه باغ رو، قلعه کلاته بالا و قبرستان متروکه می‌باشند.
آشنایی با روستای چاه خاصه:
این روستا در فاصله ۷ کیلومتری شاندیز واقع است و در گذشته بدلیل مسیر حرکت کاروانیان از این منطقه و همچنین وجود کاروانسراها و خانقاه در ویرانی و بواسطه وجود ساکنین دامدار آن چاههای زیادی حفر شده بود که در یکی از این روستاها جاهی وجود داشت که در تمامی طول سال دارای آب فراوان بود و به همین دلیل این روستا نام چاه خاصه بخود گرفت.
یکی از درختانی که در اطراف این چاه برای آبادانی کاشته شد و تاکنون نیز پا برجا و معرف قدمت این روستا است در بین بعضی از ساکنین و بزرگان روستا بعنوان یک درخت نظر شده تلقی و برای مردم روستا مقدس است.
با گذشت زمان این چاه از بین رفت و برای تأمین آب شرب روستا قناتی احداث گردید.
دامداری بصورت نیمه سنتی، باغداری، صنایع چوب و مبلمان و صنایع وابسته به آن از فعالیت‌های اقتصادی اهالی روستا است.
آشنایی با روستای ویرانی:
ویرانی که پس از انقلاب اسلامی نام آن را به « نورآباد» تغییر دادند، یکی از روستاهای حاصلخیز و قدیمی ولایت توس است. این روستا دارای گورستانی قدیمی با سنگ قبرهای متعلق به سده‌های ۹ الی ۱۴ قمری است.
همچنین یک رباط، خانقاه یا مقبره ای متعلق به سده‌های ۸ و۹ هجری در مجاورت آن قرار دارد. در گذشته این روستا ییلاقی و آباد بوده و در قرون ۸ و۹ یکی از کانونهای مهم اشاعه تصوف و عرفان در خراسان و ولایت توس بوده، بدان سبب روستای دیگری بنام لنگر در مجاورت غربی آن بوجود آمده که دارای مقبره ای قدیمی شبیه خانقاه است که زیارتگاه و مورد احترام اهالی است.
در اسناد معتبر گذشته قدیم‌ترین ضبط نام روستای ویرانی بصورت « ویرانیو» و « ویرانو» بوده که در قرون اخیر به ویرانی تبدیل شده است.
از آثار تاریخی و قابلیت‌های گردشگری روستای ویرانی میتوان به : «رباط ویرانی» که به احتمال قوی از عهد سلجوقیان و تیموریان بجامانده و هم اکنون تبدیل به موزه مردم شناسی شده، «مزار ویرانی» که مقبره «اخی علی قتلقشاه» متوفی ۷۶۰ قمری است، «قبرستان» این روستا، قلعه سنگر، قنات ویرانی و کاریز لنگر این روستا اشاره کرد.
آشنایی با روستای حصارسرخ:
این روستا در شمال شرقی شاندیز قرار دارد. از مناطق قابل توجه و تاریخی روستا؛ قبرستان قدیمی، درخت چنار، قبر عارفی ملقب به پیر پیرکد می‌باشد که هر ساله محل سوگواری در ایام تاسوعا و عاشورای حسینی است.
یکی از شاخصه‌های قابل توجه این روستا ساختمان سازی است که به نسبت سایر روستاها مرتب‌تر و خیابانهای آن منظم‌تر است. فعالیت اهالی روستا کشاورزی و محصولات آن سیر، صیفی جات، گوجه فرنگی، سیب زمینی، خیار و یونجه کاری است.
آشنایی با روستای فرح آباد:
این روستا در کیلومتر ۱۵ جاده شاندیز و در دشتی وسیع قرار دارد.
آشنایی با روستای زشک:
این روستا در ۱۰ کیلومتری شاندیز واقع شده است. رودخانه زشک از چشمه‌های مختلف دامنه‌های بینالود سرچشمه گرفته و تا منطقه ابرده ۲۱ کیلومتر مسافت را طی کرده است و مناظر سرسبز و چشم اندازهای زیبا و دلپذیری را بوجود می‌آورد.
مسافت باغات این منطقه بالغ بر ۵۰۰ هکتار است. در گذشته نام این روستا از ترکیب دو کلمه « زو» به معنی چشمه و « اشک» که بر گرفته از قطرات زلال آب است می‌باشد.
آثار تاریخی بجامانده در این منطقه و همچنین وجود آب فراوان و هوای مطبوع نشان دهنده گذشته آباد و سکونت و تردد مردمان زیادی دارد. « قلعه کردی: یکی از آثار سنگی بجامانده از زمان گذشته است که محل اسکان و پناهگاه روستائیان از هجوم غارتگران و متجاوزین بوده؛ این قلعه دارای کانال و تونلی در دره کوه بوده و دارای ۴ برج نگهبانی ساخته شده از سنگهای رسوبی کوههای منطقه است.
قلعه حصار: به نقل از اهالی منطقه این قلعه سنگی در دوران صفویه تا قاجار محل نگهداری جواهرات و اشیاء گران قیمت حاکمان بوده است. رباط شاه عباسی: در بین کوههای نیشابور به زشک واقع شده که محل استراحت و اقامت مسافران ولایت توس بوده؛ همچنین کتیبه ای سنگی در مسجد « حاج صادق» این روستا قرار داردکه بیانگر قدمت تاریخی روستای زشک است.
در منطقه زشک مدفن ۴ شیخ عالم و عارف قرار دارد. مشاغل اهالی روستای زشک باغداری، دامداری و اماکن پذیرایی و تفرجگاهی است.
آشنایی با روستای سوران:
این روستا در پنج کیلومتری شرق شاندیز قرار گرفته و ملک مرحوم رضی معروف به « میرزای ناظر» بوده است؛ نامبرده از اولاد امام رضا (ع) و سی و پنجمین نسل آن حضرت می‌باشد.
او شش دانگ مذکور را بانضمام دو رشته قنات دایر و یک رشته قنات بایر و ثلث فاضلاب رودخانه شاندیز در سال ۱۳۴۳ شمسی وقف کرده است. نامبرده در سال ۱۳۵۷ فوت نموده و در قسمت جنوبی سوران مدفون می‌باشد.
آشنایی با روستای سرآسیاب:
این روستا در ۵ کیلومتری شاندیز واقع شده است. و ادامه رودخانه‌های زشک و نقندر از این روستا عبور کرده که موجب سرسبزی آن شده است.
روستای سرآسیاب در منطقه ای نسبتاً کوهستانی قرار دارد و از آب و هوای معتدل و مرطوبی برخوردار می‌باشد. شغل ساکنین روستا باغداری است. در گذشته این روستا سه آسیاب آبی داشته و به همین علت به « سه آسیاب» معروف بوده و بعداً به سرآسیاب تغییر نام داده است.
بقایای یکی از آسیاب‌های آبی قدیمی در روستا وجود دارد.

منبع :http://mashadgardi.com/?p=706
http://forum.iranvij.ir/
http://nsktsh.com/