آرامگاه
امامزاده یحیی (ع) در مرکز
بافت قدیم شهر
سمنان و در انتهای بازار جنوبی حضرت و در ضلع جنوب غربی تکیه معروف پهنه ، قرار دارد.
طبق شهادت "ابن شهر آشوب" در مناقب و صاحب عمدة الطالب و کشف الغمه و کتب دیگر و تأیید مرحوم حضرت آیة الله علامه حائری مازندرانی که سالها در جوار بقعه سکونت داشته و تحقیقات فراوانی در خصوص این بقعه و سایر بقاع متبرکه
سمنان انجام داده است ، صاحب بقعه فرزند بلافصل حضرت موسی
بن جعفر(ع) امام هفتم شیعیان است که در سال 198 هجری قمری هنگام مسافرت حضرت علی
بن موسی الرضا (ع) از مدینه به مرو جزو همراهان حضرت بود.
حضرت رضا(ع) جهت ارشاد مردم این
سامان برادر خود حضرت یحیی را مامور این مهم میکند. بعد از شهادت امام رضا(ع) به تحریک مأمون خلیفه عباسی حضرت یحیی(ع) نیز در
سمنان به شهادت میرسد و در محل کنونی به خاک سپرده میشود.
امامزاده یحیی(ع) که تحت تعقیب مأمورین مأمون عباسی لعنة الله علیهم بودند، به منظور محفوظ ماندن از گزند آنان وارد گرمابه ( گرمابه
...مشاهده کامل متن حضرت واقع در تکیه پهنه) شدند.
درون گرمابه مرد نابینایی را مشغول استحمام دیدند که در جستجوی ظرف آبی بود، حضرت به آن مرد کمک کردند و ظرف آب را به او دادند.
مرد نابینا پس از تشکر، از تنگدستی و نابینایی خود شکایت کرد. حضرت بر چشمان آن مرد دستی کشید و در حق او دعا فرمودند. از برکت دعای حضرت، مرد نابینا بینایی خود را بدست آورد و با خوشحالی از گرمابه بیرون دوید.
مأمورین مأمون که به شکل کشاورزان لباس پوشیده بودند، از او سبب خوشحالیاش را پرسیدند. او که ایشان را نمیشناخت پس از شرح ماجرا به آنان گفت: سید بزرگواری داخل گرمابه است.
مأمورین با شنیدن این سخن به داخل حمام یورش بردند و با بیلهایشان، حضرت را در سن 25 سالگی مظلومانه به شهادت رسانیدند. این واقعه جانگداز در ماه صفر المظفر سال دویست و سه هجری قمری اتفاق افتاده است.
یکی از ممتازترین ویژگی این بقعه نسبت به سایر بقاع متبرکه این است که صاحب بقعه، برادر امام رضا(ع) است.
در ضلع شمالی حرم حضرت امامزاده یحیی (ع) مرقد مطهر بیش از 270 نفر از شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی سمنان وجود دارد که زینت و اعتبار خاصی به آستانه بخشیده است.
در ایوان بقعه تعدادی از علمای معروف و برجستة سمنان چون آیت الله شیخ محمّدعلی عالمی، حجتالاسلام و المسلمین حاج شیخ ملا غلامحسین هراتی، آیتالله شیخ محمّدرضا فیض سرخهای،آیت الله حاج شیخ مهدی شریفی و حجت الاسلام و المسلمین حاج سید علی اکبر سیادتی و حجت الاسلام حاج شیخ علی اکبر ادب و حاجی شیخ هادی شریفی مدفونند.
بقعه دارای گنبد عظیم و ایوان کاشیکاری شده و حرم و صحن است که ارتفاع ایوان آن حدود 5. 12 متر و به شکل زیبایی در سال 1338 کاشیکاری شده است.
گنبد که قریب ششصد سال پیش ساخته شده در سنه 1348 مرمت و کاشیکاری شده و قدمت آن مربوط به قرن هشتم و دوران مغول است.
قسمت تحتانی ایوان دارای کاشیکاری جدیدتری است، شامل چهار طاقنمای کاشیکاری و یک درب ورودی حرم است که دو طاقنما، در سمت غرب و در طرفین درب حرم و دو طاقنمای دیگر یکی در ضلع شمالی و دیگری در ضلع جنوبی ایوان برپا شده است و دو راهروی شمالی و جنوبی ایوان را به صحن مرتبط میسازد.
طاقنمای طرفین درب حرم طاقنمای سمت راست، زیارتنامۀ حضرت یحیی بن موسی(ع) و طاقنمای سمت چپ دعای اذن دخول با کاشیهای لاجوردی رنگ مزین شده است. همچنین بر طاقنماهای جنوبی، آیه شریفۀ آیة الکرسی به خطی زیبا نوشته شده است.
بالای راهرو ورودی قسمت جنوبی، سورۀ مبارکۀ توحید به چشم میخورد. گنبد عظیم بقعه، که بر بالای حرم و بر روی چهار فیل پوش استوار است، پیازی شکل میباشد و نمای خارجی آن را کاشیهای فیروزهای پوشانده است.
منبع:
www.semnan.ir
http://semnan.awqaf.ir/
http://www.irna.ir
http://www.isna.ir