بقعه پیغمبران در 18 کیلومتری شمال شرقی
سمنان و بر فراز کوه مرتفعی واقع شده و مربوط به
دوره قاجار است .
درباره شجره نامه مدفونین این بقعه اطلاع صحیحى در دست نیست ولی طبق اعتقادات مردم
سمنان و همچنین طبق مفاد کتیبه موجود صاحبان بقعه دو نفر از فرزندان نوح پیغمبرند که به نامهاى «سام النبى» و «لام النبى» مشهورند.
زائرانی که قصد رفتن به محل این بقعه را با وسیله نقلیه دارند پس از پیمودن 27 کیلومتر با اتومبیل و گذشتن از چند کلاته و مسیر رودخانه و جاده خاکی پرپیج و خم به پای کوه مرتفعی میرسند که در گذشته زائران بایستی تا فراز کوه که محل مقبره است را با اسب و الاغ و یا پیاده طی میکردند.
اما در سالهای اخیر با همت هیئت امناء و پیگیری اداره کل اقاف و امور خیریه و مساعدت استانداری نسبت احداث جاده جدید از پای جاده تا محل بقعه و تامین برق بقعه اقداماتی به عمل آمده است.
این بقعه متبرکه دارای گنبد مخروطی شکل به شعاع 20 متر و با گریو کوتاهی است که ارتفاع آن از سطح بام مقبره حدود 4.5 متر است ، فاقد کاشی بوده و از داخل دارای
آینه کاری بسیار زیبایی است.
حرم به صورت مربع شکل به ضلع 5.5 متر است که در وسط ضریح، فلزی سبز
...مشاهده کامل متن رنگ مشبک به طول 3 متر و عرض 2 و به ارتفاع 2.70 متر بر روی قبر ساخته و نصب شده است و زیر آن سنگ مرمر قرار دارد و روی آن نسب پیغمبران حک شده است.
در سمت جنوبی و شرقی بقعه، بیرون مقصوره دو ایوان و دو پیش فضا وجود دارد و دو طرف دیگر آن پرتگاه و دره است.
در سال 89 نسبت به ساخت حسینیه و مسجد و زائرسرا در این بقعه متبرکه اقدام شده است.
همچنین در اطراف صحن شرقی 9 حجره برای سکونت زائران وجود دارد که تعداد 3 حجره آن در ضلع شمالی و 3 حجره و یک انباری در ضلع شرقی و دو حجره در ضلع جنوبی بوده که برای استفاده زائرین مرمت شده است.
در سالهای 80 تا 84 هیئت امناء به علت استقبال زائران و کمبود فضای اسکان و آب مورد نیاز مراجعان منبع آب جدیدی با گنجایش 200 هزار لیتر ذخیره آب در کنار این بقعه ساخته است.
همچنین تعدادی سکوی سیمانی جهت اسکان موقت زائران و استفاده از چادر در آن محلها پیش بینی شده است.
علاوه بر این در سال 85 تعداد شش باب زائر سرای جدید جنب بقعه متبرکه به ابعاد 4×3 و در ضلع شمالی بقعه حسینیهای به مساحت 50 متر مربع احداث شده است.
همچنین در سال 1372 با پیگیریهای هیئت امناء و مساعدت فرمانداری و کمکهای علاقمندان به آستانه، چهار اطاق اسکان موقت زائران در منتهیالیه جاده(پایین کوه) احداث و توسط اداره بهداشت محیط، نیز امکانات بهداشتی نیز در این زایرسراها فراهم شده است.
این اثر در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۴۲۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع:
http://www.negahmedia.ir
http://www.irna.ir
http://arashk87.persianblog.ir/post/46
http://www.farsnews.com/
منبع: