روستای چاشم

این روستا در فاصله بیست و چهار کیلومتری شمال شهر شهمیرزاد و چهل و هشت کیلومتری شمال شهر سمنان در البرز شرقی در دامنهٔ کوه نیزوا واقع شده‌است. روستای چاشم با مسیری به طول سی و شش کیلومتر به دوآب سوادکوه متصل می‌گردد و به شهر پل سفید و زیر آب و قائم شهر راه می‌یابد ارتفاع این روستا دوهزار و صد و پنجاه متر از سطح دریا می‌باشد.
روستای چاشم مرکز دهستان چاشم می‌باشدکه یکی از چهار نقطه هدف گردشگری در استان سمنان است.
این روستا در دامنه دومین کوه مرتفع استان سمنان به نام نیزوا که ارتفاعی حدود سه هزار و هشتصد و ده متر دارد ، واقع شده است بارندگی سالانه چاشم درگذشته چهار صد و نود و هفت میلیمتر بوده که در ده سال گذشته بعلت خشکسالی به دویست و نود و پنج میلیمتر رسیده‌است.
رودهای این روستا از سر شاخه‌های رودخانه تلار قائم شهر می‌باشد که در شهرستان جویبار به دریای مازندران سر ریز می‌شوند.
روستای چاشم به دلیل قرارگرفتن در میان رشته کوه البرز دارای آب وهوای خنک در تابستان می‌باشد که حداکثر دمای مطلق آن در سال بیست و نه درجه سانتی گراد می‌باشد که حدود پانزده درجه از حداکثر دمای شهر سمنان کمتر است و این موضوع باعث می‌گردد در تابستان تعداد کثیری از گردشگرن به این منطقه خوش آب وهوا سفرکنند.
از مناظر زیبای این منطقه، کوه نیزوا را می‌توان نام برد که زیبایی خاصی به این منطقه داده است و همچنین کوه زیبای ارم که در اردیبهشت ماه چمن زار وسرسبز است وبا پرندگانش زیبایی خاصی به منطقه می‌بخشد.
از دیگر جاذبه‌های زیبای طبیعی این روستا، آبشار روزیه است که در مسیر چاشم به دوآب قرارگرفته .از آثار تاریخی در داخل روستای چاشم نیز می‌توان به: برج چاشم و چنار دوقلوی قدیمی اشاره کرد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اند.
مسیر چاشم به دوآب یکی از زیباترین مناطق سفر به مازندران می‌باشد که ازتنگه زیبای خطیرکوه عبور می‌کند. کوههای بلند مزارع وباغات بسیاری در این منطقه وجود دارد.
ناصرالدین شاه قاجار در سفر به خراسان از چاشم عبور نموده است واز بلدرچین کبک و آفتابگردانهای مسیر بسیار تعریف نموده است و چاشم را سرسبزتر و خوش آب وهواتر از فیروزکوه و لار ذکر نموده است.
حدود چاشم ازناحیه غربی تا انتهای ییلاق شهزوار می‌باشد که درگذشته به همت مردم خطیرکوه وچاشم دیوار کشی شده‌است و کلاته‌هایی مانند سولا ،کلیس،چشمه وآبشار روزیه چاشم،علیم،شن دره وسرلش قراردارد واسناد قانونی وتاریخی آن موجود است.
حد جنوبی چاشم خط الراس سلسله کوه بشم می‌باشد که سنگسر و شهمیرزاد را از چاشم جدا می‌کند. حد شمالی این روستا سلسله جبال دوبرار می‌باشد که حد فاصل چاشم از فریم است و این فاصله جلگهٔ چاشم را تشکیل می‌دهد.
ناحیه چاشم قبل ازانقلاب زیر نظر حکمرانی دودانگه (فریم) از شهرستان ساری و زمانی نیز ار توابع شهرستان سوادکوه بوده‌است. در نقشهٔ ایران در دوران قاجارنیز نام چاشم و نیزوا در جنوب دودانگه مشخص شده است .
درنقشهٔ سال هزار و هشتصد و هجده یکی از کلاته‌های مهم چاشم به نام دربند کلیس در ایالت مازندران وجود دارد.
امروزه بیشتر خانه‌های این روستا به شکل شیروانی ساخته می‌شوند که این شیروانی هارااز مازندران می‌آورند. اما در گذشته از شیروانی استفاده نمی‌کردند و با استفاده از کاه گل‌خانه می‌ساختند و در سقف از چوب درختان تبریزی استفاده می‌شده برای جلوگیری از باران و شستگی ،برروی دیوارهای حیاط و پشت بام از گون استفاده می‌نمودند.
برف در گذشته بسیار شدید بوده است ومردم برای پاروکردن برف از روی سقف خانه‌ها وقت بسیاری صرف می‌کردند که این برف در زمستان هم تراز با سقف خانه‌ها بوداما امروزه به علت تغییر اقلیم بندرت برف از پنجاه سانتی‌متر تجاوز می‌کند.
پنجرهٔ خانه‌ها معمولا به شکل مربع و گاهی نیم دایره و یا شش ضلعی بوده و یک پله برای ورود به خانه وجود داشته است. در کنار خانه یک انباری وجود داشته که هیزم‌ها را در آن قرار می‌دادند که به آن گیسگاه می‌گفتند.
منابع:
http://www.negahmedia.ir/media/show_podcast/23700
http://fa.wikipedia.org/
http://semnan.irib.ir/web/all3/9568