یکی از زیباترین و دیدنیترین بوستانهای
تهران بوستان جمشیدیه یا پارک سنگی جمشیدیه است . که با وسعت 10 هکتار در انتهای خیابان شهید باهنر (نیاوران) واقع شده و از شمال به کوه کُلَکچال، از جنوب به باغ دولو، از شرق به خیابان جمشیدیه و از غرب به جاده کلکچال محدود است.
زیستشناسان طی تحقیقاتی به این نتیجه رسیدهاند که ۶۰ گونه پرنده در شاخ و برگ درختان پارک جمشیدیه آشیانه ساخته یا در فضای آن در رفت و آمدند.
اقاقیا، نارون، چنار، زبان گنجشک، افرای سیاه، بیدمجنون، سرو،
بلوط، زردآلو، سیب، گلابی و گیلاس جزو گونههای گیاهی و نمازخانه، نگارستان جمشیدیه، آمفی تاتر، برکه، آلاچیق،قفس پرندگان، تندیسهای متعدد با مفاهیم طبیعی، فرهنگی و عرفانی، رستوران، آبنما و سرویس بهداشتی جزو امکانات آن است.
از ویژگیهای اینپارک، دریاچه، آبشار مجاور و نیز آبنماهای سنگی است که جلوهای خاص دارند. این پارک در ابتدای مسیر اصلی صعود به پناهگاه کُلَکچال قرار دارد.
بوستان فردوسی در راستای گسترش
بوستان جمشیدیه ساخته شد .ساخت بوستان فردوسی در سال ۱۳۷۵، انجام پذیرفت . آمیزش دو عنصر سنگ و گیاه در این پارک کوهستانی زیبایی خاصی را نمایان میسازد.تخته سنگهای تغییر شکل یافته
...مشاهده کامل متن که حیوانات مختلف را در ذهن تداعی میکند و در سراسر این بوستان چیده شدهاند آنقدر گیرایی دارند که نگاهها را به سوی خود بکشند و از یاد گردشگران و تماشاگران ببرند که ۶۰۰ پله را برای تماشای این حیوانات سنگی و بیجان بالا آمدهاند.
بعد از این همه پله و یک دل سیر تماشا کردن باغ وحش سنگی، نوبت گشت و گذار در دشتی نقلی میرسد که در همه جای آن سنگچینهایی وجود دارد که خبر از چرای دام میدهد و این خود موضوعی است جالب توجه توریستها که چطور در نزدیکی یکی از مدرنترین محلههای شهر هنوز هم میشود ردی از چوپان و نی و گوسفندچرانی دید.
در این پارک رستورانهای گوناگونی وجود دارد که هر یک از آنها نمادی از زیبایی و آداب و رسوم قومهای ایرانی را به نمایش میگذارند.
منابع :
http://fa.wikipedia.org/
http://hamshahrionline.ir/details/189672