در بخش غربى جزیره و در حد فاصل شمال و جنوب جزیره بین دو روستای بندر سلخ و روستاى طبل، ارتفاعات موسوم به
بام قشم قرار دارد.
بام قشم فلاتى نیمه مرتفع است که گستردهترین بخش مرتفع جزیره را تشکیل مىدهد و چشمانداز بىنظیرى را مىتوان از فراز آن شاهد بود.
بخشهاى مرتفع بهطور عمده از سنگ آهک سخت ـ که شامل پوستههاى صدف فراوان است ، تشکیل شده و در دامنهها و حاشیههاى ارتفاعات، ماسه سنگ سست همراه با مارن و سیلت مشاهده مىشود که به شدت فرسایش یافتهاند.
یکى از راههاى خوب دسترسى به
بام قشم از کنار روستاى طبل مىگذرد که از انتهاى مسیر ماشینرو، پس از حدود 15 دقیقه پیادهروى و صعود از دامنهها مىتوان به سطح فلات دسترسى پیدا کرد.
در اینجا بقایاى یک روستاى ویران شده نیز وجود دارد که اهالى منطقه آن را
کلات کشتار مىنامند و دلیل این نامگذارى روشن نیست.
آثارى از دیوارهاى قدیمى بسیار منظم، محوطههاى زندگى، قطعات سنگى پرداخت شده، چند فضاى بسته نسبتاً سالم شبیه به آغل حیوانات یا انبار و ساختارى شبیه شبکههاى زهکشى یا فاضلاب در این ویرانهها مشاهده مىشوند.
همچنین قطعاتى از سفال و خشت پخته که احتمالاً مربوطه به دوران اسلامى است در میان ویرانههاى
...مشاهده کامل متن یافت مىشود.
نکته جالب، استفاده از سنگ آهک سخت در سازههاى این منطقه است که از همان لایههاى آهکى ارتفاع فلات تأمین شده است.
منظره جنگل حرا از بالا، سواحل شمالى خلیج فارس و مناظر بدیع فرسایشى در جنوب فلات (که از جاذبههاى اصلى ژئوپارک قشم است و آن را دره تندیسها نامیدهاند) از چشماندازهایى است که مىتواند ساعتها انسان را برفراز بام قشم به تماشا و تفکر وادار نماید و چه بسا پا را از این حد فراتر گذاشته و با اطراق شبانه در این محل، ضمن استفاده از هواى ملایم آن به رصد ستارگان نیز مشغول شد.
در بام قشم، یک آبانبار (برکه) سنتى براى جمعآورى و نگهدارى آب باران وجود دارد و در بخشى از آن نیز انبوه درختان تنومند دیده مىشوند.
گفته مىشود در گذشته، مردم روستاهاى پیرامون بام قشم در فصل تابستان براى فرار از شرجى و گرما به این منطقه روى آوردهاند.
محوطه بام قشم قدیمیترین استقرارگاه بشر در جزایر خلیج فارس محسوب میشود،تیم باستان شناسی اداره میراث فرهنگی سازمان منطقه آزاد قشم طی فعالیت میدانی خود ابزارهای سنگی شامل سنگ مادر، ساطور، سنگهای مادر دیسکی شکل، تراشههای لوالوا، سوراخ کننده و مواردی دیگر را کشف کرده است.
ابزارهای کشف شده در بام قشم نشان از استفاده انسانهای اولیه از این ابزار در زمینه شکار و تکه کردن گوشت حیوانات، کندن پوست آنها و یا کندن ریشه گیاهان دارد و منطقه بام قشم به عنوان نخستین استقرارگاه بشر در جزایر خلیج فارس محسوب میشود.عمر اشیاء کشف شده را به دورههای اواخر پارینه سنگی قدیم و پارینه سنگی میانی در دوره زمانی بیش از 150 هزار سال پیش میباشد .
کشف این ابزارها وجود نئاندرتالها در دوره پارینه سنگی میانی در جزیره قشم را تقویت کرد و استنباط استقرارگاه بشر در جزیره قشم مربوط به عصر آهن با حدود 750 سال قبل از میلاد را تا 150 هزار سال افزایش داد.انسانهای ' نئاندرتال ' نیز حدود 200 هزار سال پیش موفق به مهاجرت از قاره آفریقا به قسمتهای مختلف آسیا شدند و در آن زمان تنگه هرمز بصورت سرزمینی خشک به عنوان یکی از مهمترین گذرگاههای مسیر مهاجرت انسانهای اولیه در پژوهشهای باستان شاسی مورد توجه قرار گرفته است.
مهمترین نکته درخصوص وجود انسانهای اولیه جزیره قشم به یافتههای سنگی پراکنده بر روی سطح بام قشم مربوط میشود که با انجام حفاری باستان شناسی میتوان تمامی بقایای گیاهی، استخوان حیوانات و همچنین نوع رسوبات مورد مطالعه و تاریخ نگاری را بررسی و با اطمینان بیشتر در مورد اقلیم این سرزمین و همچنین پوشش گیاهی و جانوری و نوع غذاهای انسانهای اولیه در این منطقه اظهارنظر کرد .
منابع :
http://kish.irib.ir/index.phpd=117
http://irajetemadi.blogfa.com/post-124.aspx
http://khabarfarsi.com/n/1827916/1
http://www.irna.ir/fa/NewsPrint.aspx?ID=81144603