این گورستان در جوار حوزه علمیه صالحیه رمکان واقع شده است که قبور قدیمىفراوانی در آن وجود دارد و نوعی نوشته و سنگتراشهاى آن نیز شبیه سنگهای قبور تاریخی روستای کوشه ومناطق اطراف میباشد.
از جملا قبوری که نوشتهها و تاریخ آن مشخص است و به عربی نوشته شده عبارتند از:
الموتوفا المرحوم السعید الشهید حاجی سماالدین
بن عتاب الدین یب، نوراسه مرقده و فی شهر جمادی الاول به تاریخ سال نهصد و چهل و نه هجری قمری که در یک سمت سنگاین قبر اشعارینوشته شده است.
قدمتاین قبر به چهارصد و هفتاد و چهار سال مىرسد.
وفات المرحوم السعید الشهید نوراسه فی مرقدها بی بی رابعه محمد سفاهانی به تاریخ ماه ذیقعده سال نهصد و سه هجری قمری که قدمت این قبر پانصد و بیست سال است.
قبر
فردوس مکان ملا محمد
بن داود در تاریخ ربیع الاخر هزار و چهل و چهار که قدمت آن سیصد و هفتاد و نه سال میباشد .
عزالدین محمدبن مولانا عبدالرحمن عالی در ماه صفر نهصد و نه که قدمت آن به جدود پانصد و چهار سال میرسد.
قبر عالی شاه
بن علی در گذشته در تاریخ دهم ذیحجهالحرام سال نهصد و سه هجری قمری که حدود پانصد و دو سال قدمت دارد و قبر بی بی روحه در شهر رمکان جنب مسجد جامع قدیمى در نزدیک منزل مرحوم شیخ محمد
...مشاهده کامل متن شریف صالحی که قدمت آن از تاریخ سال نهصد و سه هجری قمری تاکنون پانصد و بیست سال میباشد، که ابتدا دارای گنبد بوده و با ورود گروهی در زمان قاسم یا جاسم ، که از نجد وارد قشم مىشوند و مخالف گنبد و آثار قبر بودهاند، گنبداین قبر تخریب مىشود.
همچنین ورود سادات به جزیره در روستای رمکان از ابتدای ورود شاه سیفالله قتال جد سید عبد الرحیم معروف با سید بزرگ و فرزندان وی و همچنین سید کمال که در قبرستان داخل شهر رمکان قرار دارد.
بر اساس " تذکرههاشمی " نوشته مصطفی عبدالرحیم برقان مصطفوی سید قتال در اوایل قرن هفتم هجری قمری که اوضاع بغداد در اثر حمله مغول و انقراض خلافت عباسیان مردم و منطقه دچار نابسامانی و هرج و مرج گردیدهاند و عد زیادی از سادات عباسیان و مشایخ علماء دیگر با خدم و حشم و اتباع خود به شهرهایی که از فتنه مغول محفوظ بوده مهاجرت نمودهاند و هر دسته به مکانی متفرق و ساکن شدهاند.
شاه سیفالله قتال با عده زیادی از عشیره و اتباع خود بغداد را ترک و از طریق بصره با ساحلایران وارد گردیده، نخست به محل بیابان ساحل خلیج به نام (ماخول) که دارای چند حلقه آب شور بوده وارد مىشوند و عشیره سید با حال خستگی و گوفتگی زیاد اصرار مىورزند که آبهاى موجود غیر قابل شرب و مردم هم دیگر رمقی برای جابجا شدن در خود نمىبینند.
لذا با اشاره سید ابوالفضل که این هم از القاب قتال بوده، در همان حوالی چاهی دیگر حفر کرده و به فضل خداوند آب شیرین و گوارا پیدا و موجب خوشی و سرور همراهان گردیده و آن محل شوره زار به منطقه سبزهزار مبدل شد و اما بعد از ان منطقه ماخول را به پرچه قتال یاد نمودند و از آن به بعد ساکنان اطراف برای شفای بیماران و گرفتن حاجت آب، آن را مىآشامیدند و با خود به جاهای دور مىبردند.
سید محمد عمر ابوالفضل معروف با شاه سیفالله قتال متولد سال پانصد و هفتاد وهشت هجری قمری فرزند سید فخرالدین معلی بوده که در اوایل قرن هفتم هجری به سواحلایران وارد شده و حسب اطلاع از تحقیقات جمعآوری شده و اظهارات شیخ احمد امین رمکانی، سید قتال که از اجداد سید عبدالرحیم و سیدکمال از سادات منطقه قشم مىباشد وجود قبر آنان نیز از قدمتی بیش از هشتصد سال برخوردار است و به لحاظ داشتن کرامات به عنوان زیارتگاه برای مردم قشم شناخته شده و مردم به زیارت آن رفته و با نذر کردن و راز و نیاز با خداوند متعال در کنار مزار انسانی صالح شادمان و مستجاب الدعوه به منزل خود باز مىگردند.
منابع :
http://www.mehrnews.com/
www.tebyan.net
www.geshmesland.blogfa.com/
forum.niksalehi.com