منطقه حفاظت شده شراء

منطقه حفاظت شده شراء با سیمای کوهستانی وتپه ماهوری و با وسعتی بالغ بر 10700 هکتار درفاصله حدود 45 کیلومتری شرق همدان واقع گردیده است.
این منطقه به لحاظ طبیعت بکر ،پوشش گیاهی مناسب و سیمای طبیعی آن از ایستگاههای اصلی قوچ و میش ارمنی استان همدان محسوب می­گردد.
لذا در سال 1378 به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام ودر سال 1389 به منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح یافت. بخش کوهستانی منطقه از دو قله اصلی ومجزا از یکدیگر به نام‌های قافلانته وقزل تشکیل شده است.
قله قافلانته با ارتفاع تقریبی 2559 متر از سطح دریا بلندترین بخش این منطقه را تشکیل می‌دهد.
راههای دسترسی منطقه حفاظت شده شراء در مجموع شامل جاده­های اصلی آسفالت و نیز راههای فرعی شوسه است. برای ورود به این منطقه بعد از گذر از 25 کیلومتری جاده اصلی همدان – ملایر بایستی از مسیر روستای سیاه کمر به سمت روستای آب هندو حرکت نمود.
جهت رسیدن به قسمت‌های شمالی منطقه نیز از تپه فرعی روستای آب هندو به سمت روستاهای مولوجه و قوزلیجه حرکت نمود. راه دیگر ارتباط با منطقه مسیر روستاهای نشر و مسلم و آباد می­باشد.
در پیرامون ...مشاهده کامل متن منطقه روستاهای قوزلیجه،آب هندو،حیران،مسلم آباد، نشر،برکت آباد، تاهون آباد وخردمند واقع شده است. از دیگر تعارضات منطقه عشایر مستقر در قسمتهایی از منطقه می‌باشد که با کنترل و ارشاد وهمچنین جلوگیری از اسکان آنها در مناطق حساس این تعارضات تا حدودی کاهش یافته است.
از نظر تقسیم بندی اقلیمی این حوزه در منطقه اقلیمی نیمه خشک سرد قرار گرفته و متوسط بارندگی سالیانه آن بین 350 تا 450 میلی لیتر در سال می‌باشد و به طور متوسط، حجم بارش سالانه حدود 85/9 میلیون متر مکعب برآورد می‌گردد.
میانگین درجه حرارت سالیانه آن 14 درجه سانتی گراد می­باشد. براساس گلبادهای ترسیم شده، چیرگی باد در منطقه ، جهت غربی می‌باشد وبه تفکیک فصول در طی سال گاه دچار تغییرات کوتاه مدت می‌شود.
با توجه به بررسی منابع موجود و بازدیدهای بعمل آمده در محدوده، تعداد 172 گونه گیاهی متعلق به 37 خانواده در تیپ‌های اراضی دشت‌های آبرفتی دامنه ای، فلات­ها، آبرفت­ها و واریزه­های بادبزنی شکل و آبرفت­های بادبزنی شناسایی شده است.
در مجموع خارشتر ، شیرین بیان ، خارزره، درمنه ، جارو هند، ورک ،بومادران ، تلخه ،گون ، شیر تیزک، ختمی ، شقایق ، علف گوسفند ،گل گندم ،گوش بره ، کلاه میر حسن، گل چایی، جغجغه، ختمی، شیرتیزک، از عمده‌ترین گونه‌های گیاهی منطقه می­باشد.
در برخی از قسمت‌های منطقه نیز گونه‌های درختی دست کاشت مشاهده می‌گردد که می­توان به درختان گردو ،گیلاس ، زردآلو ، انگور ، سیب ،توت ،نارون ، زبان گنجشک ،بید و سرو خمره­ای اشاره کرد.
اطلاعات جمع آوری شده در خصوص فون جانوری منطقه مورد نظر نیز بیانگر این است که پرندگان این زیستگاه چهره غالب جانوری منطقه را تشکیل می­دهند. گونه­های کوهزی همچون عقاب طلایی و کبک معمولی فراوانترین پرندگان منطقه­اند.
دسته سبک بالان نیز در بین تمامی گونه‌ها متنوع­ترین دسته شناسایی شده اند. فون پرندگان در منطقه متاثر از دو دسته گونه‌های بومی و مهاجر است. کبک، تیهو ، سنگ چشم خاکستری، سبز قبا، دم جنبانک ابلق، دلیجه معمولی ، هما، سارگپه، کرکس، قرقی، طرلان، شاهین، بحری، بالابان، لاچین ، حواصیل خاکستری، پرستومعمولی، سارو بلبل ازجمله پرندگان موجود در زیستگاه‌های منطقه می­باشند.
پستانداران منطقه نیز عمدتاً گونه­های سازگار با مناطق سرد کوهستانی­اند گرگ، کفتار ، قوچ و میش شاخص‌ترین گونه‌های پستاندار منطقه­اند . شغال، روباه، راسو، زرده پر، رودک، خرگوش ، خارپشت ایرانی، تشی، حفار و انواع موش‌ها ازجمله دیگر پستانداران مهم این منطقه به شمار می­روند.
خزندگان این زیستگاه نیز در دو گروه مارها و سوسمارها یا مارمولک‌ها قابل تقسیم­اند، آگامای قفقازی و گرزه مار پر جمعیت­ترین خزندگان منطقه و مارهای دشتی زی و آگاما و لاک پشت مهمیزدار، شاخص­ترین خزندگان منطقه به حساب می­آیند.
و به علت نبود زیستگاههای آبی قابل توجه از فون جانوری دوزیستان و ماهی‌ها در منطقه دیده نمی­شود با این حال گاهاً در آبگیرهای فصلی و برکه­های حاشیه روستای مسلم آباد می­توان از دوزیستان گونه­های وزغ معمولی و قورباغه تالابی را مشاهده نمود.
حدود اربعه منطقه:
شمالاً : از محل تلاقی جاده آسفالته سیاه کمر و جاده شوسه آب هندو به برکت آباد در جهت شرق در امتداد جاده شوسه تا روستای قوزلیجه.
غرباً: از محل تلاقی جاده جیپ رو کریم آباد – قشلاق احمد ویس به سمت شمال در امتداد همین جاده تا روستای نشر و از آنجا در امتداد جاده آسفالته به سمت شمال غرب تا تقاطع جاده آسفالته سیاه کمر وجاده شوسه آب هندو- برکت آباد.
جنوباً: از جاده آسفالته منتهی به خردمند در امتداد جاده آسفالته تا محل تلاقی با جاده جیپ رو ابتدای روستای کریم آباد به قشلاق احمدویس.
شرقاً: از روستای قوزلیجه در ادامه مسیر جاده جیپ رو در جهت جنوب تا روستای مسلم آباد و از آنجا در امتداد جاده آسفالته تا روستای خردمند.

منبع :منطقه حفاظت شده شراء با سیمای کوهستانی وتپه ماهوری و با وسعتی بالغ بر 10700 هکتار درفاصله حدود 45 کیلومتری شرق همدان و در محدوده جغرافیایی 48 درجه و55 دقیقه طول شرقی و 34 درجه و42 دقیقه تا 34 درجه و42 دقیقه عرض شمالی ، واقع گردیده است.
این منطقه به لحاظ طبیعت بکر ،پوشش گیاهی مناسب و سیمای طبیعی آن از ایستگاههای اصلی قوچ و میش ارمنی استان همدان محسوب می­گردد.
لذا در سال 1378 به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام ودر سال 1389 به منطقه حفاظت شده ارتقاء سطح یافت. بخش کوهستانی منطقه از دو قله اصلی ومجزا از یکدیگر به نام‌های قافلانته وقزل تشکیل شده است.
قله قافلانته با ارتفاع تقریبی 2559 متر از سطح دریا بلندترین بخش این منطقه را تشکیل می‌دهد. راههای دسترسی منطقه حفاظت شده شراء در مجموع شامل جاده­های اصلی آسفالت و نیز راههای فرعی شوسه است.
برای ورود به این منطقه بعد از گذر از 25 کیلومتری جاده اصلی همدان – ملایر بایستی از مسیر روستای سیاه کمر به سمت روستای آب هندو حرکت نمود. جهت رسیدن به قسمت‌های شمالی منطقه نیز از تپه فرعی روستای آب هندو به سمت روستاهای مولوجه و قوزلیجه حرکت نمود.
راه دیگر ارتباط با منطقه مسیر روستاهای نشر و مسلم و آباد می­باشد. در پیرامون منطقه روستاهای قوزلیجه،آب هندو،حیران،مسلم آباد، نشر،برکت آباد، تاهون آباد وخردمند واقع شده است.
از دیگر تعارضات منطقه عشایر مستقر در قسمتهایی از منطقه می‌باشد که با کنترل و ارشاد وهمچنین جلوگیری از اسکان آنها در مناطق حساس این تعارضات تا حدودی کاهش یافته است.
از نظر تقسیم بندی اقلیمی این حوزه در منطقه اقلیمی نیمه خشک سرد قرار گرفته و متوسط بارندگی سالیانه آن بین 350 تا 450 میلی لیتر در سال می‌باشد و به طور متوسط، حجم بارش سالانه حدود 85/9 میلیون متر مکعب برآورد می‌گردد.
میانگین درجه حرارت سالیانه آن 14 درجه سانتی گراد می­باشد. براساس گلبادهای ترسیم شده، چیرگی باد در منطقه ، جهت غربی می‌باشد وبه تفکیک فصول در طی سال گاه دچار تغییرات کوتاه مدت می‌شود.
با توجه به بررسی منابع موجود و بازدیدهای بعمل آمده در محدوده، تعداد 172 گونه گیاهی متعلق به 37 خانواده در تیپ‌های اراضی دشت‌های آبرفتی دامنه ای، فلات­ها، آبرفت­ها و واریزه­های بادبزنی شکل و آبرفت­های بادبزنی شناسایی شده است.
در مجموع خارشتر ، شیرین بیان ، خارزره، درمنه ، جارو هند، ورک ،بومادران ، تلخه ،گون ، شیر تیزک، ختمی ، شقایق ، علف گوسفند ،گل گندم ،گوش بره ، کلاه میر حسن، گل چایی، جغجغه، ختمی، شیرتیزک، از عمده‌ترین گونه‌های گیاهی منطقه می­باشد.
در برخی از قسمت‌های منطقه نیز گونه‌های درختی دست کاشت مشاهده می‌گردد که می­توان به درختان گردو ،گیلاس ، زردآلو ، انگور ، سیب ،توت ،نارون ، زبان گنجشک ،بید و سرو خمره­ای اشاره کرد.
اطلاعات جمع آوری شده در خصوص فون جانوری منطقه مورد نظر نیز بیانگر این است که پرندگان این زیستگاه چهره غالب جانوری منطقه را تشکیل می­دهند. گونه­های کوهزی همچون عقاب طلایی و کبک معمولی فراوانترین پرندگان منطقه­اند.
دسته سبک بالان نیز در بین تمامی گونه‌ها متنوع­ترین دسته شناسایی شده اند. فون پرندگان در منطقه متاثر از دو دسته گونه‌های بومی و مهاجر است. کبک، تیهو ، سنگ چشم خاکستری، سبز قبا، دم جنبانک ابلق، دلیجه معمولی ، هما، سارگپه، کرکس، قرقی، طرلان، شاهین، بحری، بالابان، لاچین ، حواصیل خاکستری، پرستومعمولی، سارو بلبل ازجمله پرندگان موجود در زیستگاه‌های منطقه می­باشند.
پستانداران منطقه نیز عمدتاً گونه­های سازگار با مناطق سرد کوهستانی­اند گرگ، کفتار ، قوچ و میش شاخص‌ترین گونه‌های پستاندار منطقه­اند . شغال، روباه، راسو، زرده پر، رودک، خرگوش ، خارپشت ایرانی، تشی، حفار و انواع موش‌ها ازجمله دیگر پستانداران مهم این منطقه به شمار می­روند.
خزندگان این زیستگاه نیز در دو گروه مارها و سوسمارها یا مارمولک‌ها قابل تقسیم­اند، آگامای قفقازی و گرزه مار پر جمعیت­ترین خزندگان منطقه و مارهای دشتی زی و آگاما و لاک پشت مهمیزدار، شاخص­ترین خزندگان منطقه به حساب می­آیند.
و به علت نبود زیستگاههای آبی قابل توجه از فون جانوری دوزیستان و ماهی‌ها در منطقه دیده نمی­شود با این حال گاهاً در آبگیرهای فصلی و برکه­های حاشیه روستای مسلم آباد می­توان از دوزیستان گونه­های وزغ معمولی و قورباغه تالابی را مشاهده نمود.
حدود اربعه منطقه:
شمالاً : از محل تلاقی جاده آسفالته سیاه کمر و جاده شوسه آب هندو به برکت آباد در جهت شرق در امتداد جاده شوسه تا روستای قوزلیجه.
غرباً: از محل تلاقی جاده جیپ رو کریم آباد – قشلاق احمد ویس به سمت شمال در امتداد همین جاده تا روستای نشر و از آنجا در امتداد جاده آسفالته به سمت شمال غرب تا تقاطع جاده آسفالته سیاه کمر وجاده شوسه آب هندو- برکت آباد.
جنوباً: از جاده آسفالته منتهی به خردمند در امتداد جاده آسفالته تا محل تلاقی با جاده جیپ رو ابتدای روستای کریم آباد به قشلاق احمدویس.
شرقاً: از روستای قوزلیجه در ادامه مسیر جاده جیپ رو در جهت جنوب تا روستای مسلم آباد و از آنجا در امتداد جاده آسفالته تا روستای خردمند.

منبع :http://www.hamedan-doe.ir/