اقلیم : گرم
شهرستان بَم در استان
کرمان در جنوب شرقی
ایران واقع شده است.
بم در ارتفاع 1060 متری از سطح دریا قرار دارد.
این شهرستان از شمال و غرب به شهرستان
کرمان، از جنوب غرب به شهرستان
جیرفت، از جنوب به شهرستان عنبراباد و از مشرق با شهرستانهای
نرماشیر و محمد اباد محدود میشود.
شهر
...مشاهده کامل متن بم در 200 کیلومتری جنوب خاوری کرمان و در مسیر راه کرمان به زاهدان واقع است.آب و هوای بم گرم و خشک است اما به علت مجاورت با کویر آب و هوای متغیری دارد، به طوری‌که گاهی اوقات در تابستان‌ها گرم‌ترین و در زمستان‌ها سردترین نقطه کشور گزارش شده‌است.میزان بارندگی سالانه بطور متوسط 68 میلی‌متر است.
این شهر دومین شهر به لحاظ وسعت بعد از کلانشهر کرمان در استان است. شهر بم تنها شهر ایران ثبت شده در میراث جهانی است.
بم یکی از شهرهای تاریخی استان کرمان است که به فاصله تقریبی 1200 کیلومتری پایتخت قرار دارد، این شهر به لحاظ تاریخی و محصولات کشاورزی (به‌ویژه خرما)، معروفیت جهانی دارد.شهر قدیم بم به دروازه شرق ایران شهرت داشته‌است.
بم در گذشته یکی از پنج کوره ایالت فارس بود. ابن حوقل مؤلف کتاب صورة‌الارض، در قرن چهارم هجری از بم به نام شهری که از جیرفت بزرگ‌تر و هوایش از آن سالم‌تر و دارای نخلستان‌های زیاد بوده، یاد کرده‌است.همچنین از سه مسجد بم به نام‌های مسجد خوارج و مسجد هزاران و مسجد قلعه نام برده و به تفصیل پارچه‌های مرغوب و زیبایی را که در آن جا بافته می‌شد، ذکر کرده‌است.
بنا به گفته مقدسی در کتاب احسن‌التقاسیم، باروی شهر بم چهار دروازه به نام‌های نرماشیر، کوسکان، آسبیکان و کورجین داشته‌است.طبق گفته وی بیشتر بازارهای بم در خارج شهر و تعدادی هم در داخل شهر قرار داشته‌اند.بم در مسیر جاده‌هایی که جنوب خاوری ایران را با سیستان، افغانستان و بلوچستان مرتبط میکند قرار دارد.
به همین جهت این شهر از دوره ساسانیان اهمیت نظامی و بازرگانی زیادی داشته‌است.شهر بم در سال 1131 ه.ق به تصرف محمود افغان درآمد، ولی به علت شورشی که در قندهار روی داد آنجا را رها کرده عازم قندهار شد.ولی بار دیگر در سال 1134 ه.ق بر بم استیلا یافت و این وضع تا سال 1143 ه.ق که نادر، اشرف افغان را شکست داد، ادامه داشت.در سال 1209 ه.ق، لطفعلی‌خان زند، در همین شهر توسط عمال آقا محمد خان قاجار دستگیر شد.خان قاجار به یادگار این موفقیت مناره‌ای از سرهای 600 تن از مخالفین خود در بم برافراشت.
سوغات شهرستان بم:
خرمای مضافتی بم:خرمای ایرانی گونه‌های متعددی دارد که مصارف هر کدام از آنها متفاوت است ، گونه‌هایی مانند مهتری ، سلانی ، شهمران ، کلوته و … که در میان این گونه‌ها شاید نام”مضافتی” برای ما از همه آشناتر باشد ، گونه‌ای از خرما که به شکل رطب در بازارهای داخلی و خارجی با طعمی بسیار دلچسب به فروش می‌رسد.
که رطب مضافتی بـــــم بهترین آن بوده که در جهان دارای رتبه یک بوده و هست.
قووتو(ghovatoo):قاووت که در لهجه بمی «قووتو» نامیده میشود، نوعی فرآورده غذایی سنتی است که از مخلوط چند بذر گیاهی و گیاهان دارویی که پس از بو دادن به صورت مخلوط با شکر آسیاب و پودر می‌گردند، تهیه میشود.
معمولاً رسم است هنگامی‌که خانمی زایمان میکند جهت تقویت به او قووتو می‌دهند و از مهمانانش نیز با قووتو پذیرایی می‌کنند.خرمای بم یکی از مهمترین محصولات صادراتی است.خرمای بم سوغات این شهر هم محسوب میشود.
یکی از جاذبه‌های بی نظیر بم بخش خوش آب و هوا وتوریستی گردشگری دهبکری است.دهبکری زیباترین منطقه سرسبز و چشم نواز است که در شهرستان کویری بم خود نمایی میکند و به همین دلیل نزد مردم بم بسیار محبوبیت دارد.علاوه بر مردم بم در همه‌ی فصول سال دهبکری پذیرای مسافران بیشماری است.دهبکری دارای ارتفاعات بکر و دست نخورده‌ی بسیاری است به طوری که همه ساله گروه‌های کوه نوردی و گردشگری بسیاری در استان کرمان به ارتفاعات دهبکری قدم می‌گذارند.از جمله این ارتفاعات می‌توان به کوه شیر و منطقه زیبای مرغک اشاره کرد.
یکی دیگر از جاذبه‌های زیبا و دست نخورده‌ی بم منطقه‌ی مرغک از توابع دهبکری است که همه‌ی این مناطق دارای جنگل‌های پسته وحشی-بادام وحشی و سرسبزی بسیاری است.در مرغک نیز در گذشته موسیقی سنتی ایرانی اصیلی رواج داشته.از منطقه‌ی دهبکری از گذشت‌های دور در نوشته‌های نویسندگان و ادیبان به عنوان بهشت میان دو جهنم(دو شهر گرم بم و جیرفت)یاد شده است و همه در وصف سر سبزی آن سخن رانده اند.
یکی از مسائل گردشگری و مدرن مورد بحث درباره‌ی دهبکری ساختن تله کابین در دهبکری است که البته این طرح همواره با بی توجهی مسئولین همراه بوده.
یکی دیگر از جاذبه‌های بینظیر بم روستای خوش آب و هوا و روستای توریستی و گردشگری دریجان میباشد روستای دریجان روستایی کوهستانی و در ۳۰ کیلومتری شهرستان کویری بم قرار دارد و در طول سال پذیرای مسافران زیادی میباشد و و روستای دریجان دارای عشایر که اقتصادشان بر پایه دامپروری گوسفند میباشد که در فصل قشلاق به دشتهای زیبای دریجان سفر نموده و در فصل ییلاق به مناطق کوهستانی و سردسیر سنگ سیاه ، گورویه ، طاغوک کوچ می‌نمایند مناطق ییلاقی روستای دریجان دارای ارتفاعات بکر و دست نخورده ای همانند کوه شیر – کوه شاه مردان میباشد .
کوه شیر به دلیل شکار بی رویه توسط شکارچیان غیر مجاز به منطقه شکار ممنوع تبدیل گردیده است و کوههای روستای دریجان پوشیده شده از درختان بادام کو هی – پسته‌های وحشی – انجیر دلمو – درختان بنه – درختان کثور و زارج .
محصولات عمده کشاورزی این شهرستان عبارتند از:
خرما – مرکبات (پرتقال، لیمو، نارنگی، کریپ فروت) – حنا – وسمه (نیل) – گندم – جو – انواع حبوبات و جالیز – سیب زمینی – چغندر قند – پسته و .
. . که در نواحی گرمسیری و سردسیری این شهرستان بدست می‌آیند. تولید خرمای این شهرستان حدود یکصدو بیست هزار تن بوده و مقام اول استان را دارد.
منبع :http://bam.ir/
http://bamiha.ir/
http://www.irancities.ir/
