روستای چناره

روستای چناره واقع در بخش مرکزی و جنوب شهر سنندج و در 7 کیلومتری سنندج به کرمانشاه و جزء دهستان آبیدر است.
در مورد وجه تسمیه روستای چناره باید گفت که این روستا از دیرباز محل کاشت درخت چنار بوده و در بعضی مواقع بیشه‌های انبوهی از چنار در روستای چناره کاشت می‌شده و در داخل روستا درخت چنار همیشه بوده که گمان می‌رود به این دلیل اسم چناره را برای این روستا انتخاب کرده اند.
روستاهای اطراف چناره عبارتند از «وشکه ول»، «چه نو»، «کیلک»، «گزنه» و «گه نمان» است.
روستای چناره دارای 75 خانوار و 312 نفر جمعیت است و بافت مسکونی روستا نیز فرسوده است. شغل اصلی مردم کشاورزی و باغداری است تعدادی کمی نیز به دامپروری مشغول هستند.
این روستا قدمتی بسیار طولانی دارد، دو قبرستان در آن وجود دارد که یکی از آنها خیلی قدیمی است و وجود دو مسجد در روستا نشانگر قدمت طولانی این روستا است.
در قدیم مردم روستای چناره اغلب شالیزار داشتند ...مشاهده کامل متن و برنج صدری را به عمل می‌آوردند که کرمانشاه بازار اصلی فروش این محصول بود ولی امروزه دیگر برنجی در اینجا کشت نمی‌شود.
محصول اصلی روستای چناره انواع میوه‌های سردرختی از قبیل: هلو، آلوچه، آلبالو، گیلاس، گردو، شلیل و محصولات کشاورزی از جمله: توت فرنگی، گوجه فرنگی، چمبرخیار (یا تروزی)، لوبیا سبز و بامیه است و بعضی نیز در کاشت علوفه و کاشت یونجه مشغول به کار هستند.
قرار است در آینده، نزدیک به 7 تعاونی باغداری جدید، تاسیس گردد و باعث شود سطح زیادی از اراضی روستا زیر کشت درختان باغی قرار گیرد.
از چشمه‌های مشهور چناره می‌توان به «کانی حاجی محمد»، «کانی میرزا لوتی»، «کانی گه نه ره»، «کانی چه م حوض»، «کانی په شت آوایی»، «کانی حه ره س گه» اشاره کرد.
از کوه‌های روستای چناره می‌توان به «خوره تاو گه وره»، «ته په ره ش»، «ته په لوک» و «دول گوه ز» اشاره کرد.
از امکانات روستای چناره می‌توان به برق، تلفن ثابت و سیار،جاده آسفالته و مدرسه ابتدایی اشاره کرد. روستای چناره دارای دو واحد مرغداری، ده واحد گلخانه و یک واحد تولید بلوک زنی است.
یک ساختمان مجهز به وسائل و امکانات زلزله نگاری وبسته به وزارت نیرو در روستای چناره دایر است.

منبع :http://kordestan.irib.ir/