برج میلاد

برج میلاد برجی مخابراتی چندمنظوره است که در شمال غربی تهران، پایتخت ایران قرار دارد.
برج میلاد، میان تپه‌ای با مساحت تقریبی 62 هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر (گیشا) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد.
این محل پس از بررسی و مطالعه21 نقطه و انتخاب ۱۷ نقطه از مختلف شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی، تیم مطالعات تلویزیون، مخابرات، راه و ساختمان، اقتصادی، معماری، هواشناسی، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژئوتکنیک انتخاب شده است.
از دیدگاه راه‌های دسترسی و حمل و نقل، برج میلاد دارای شرایط بسیار مطلوب و استثنایی است,این مجموعه در میان چهار بزرگراه اصلی تهران یعنی بزرگراه‌های همت، چمران، حکیم و شیخ فضل‌الله نوری قرار دارد، همچنین ایستگاه خط 7 مترو برای آن پیش‌بینی شده‌است.
ارتفاع این برج ۴۳۵ متر، است و بلندترین برج ایران، ششمین برج بلند مخابراتی جهان و بیستمین سازهٔ بلند نامتکی (سازه‌هایی که بدون هیچ نگه‌دارنده‌ای همانند سیم و دکل سرپا هستند) جهان است.
نمودار ...مشاهده کامل متن ۷ برج مخابراتی بلند جهان:
۱.برج توکیو اسکای‌تری ۶۳۴ متر
۲.برج گوانگژو و سیجسین ۶۰۵ متر
۳.برج سی ان ۵۵۳٫۳ متر
۴.برج اوستانکینو ۵۴۰ متر
۵.برج ارینتال پیرل ۴۶۷ متر
۶.
برج میلاد ۴۳۵ متر
۷.برج کوالالامپور ۴۲۱ متر
برج میلاد با ۱۳ هزار متر زیربنا از نظر وسعت کاربری سازهٔ رأس برج در میان تمامی برج‌های مخابراتی دنیا مقام نخست را دارد.
برج میلاد از 5 قسمت اصلی شامل، شالوده، ساختمان پای برج (لابی)، بدنه اصلی برج، سازه راس و دکل تشکیل شده است که ساختمان راس آن یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های راس در برج‌های مخابراتی دنیاست.
وزن تقریبی برج حدود 150 هزار تن ، بیشترین قطر سازه رأس 60 متر در تراز280 متری ، حجم بتن ریزی کل پروژه حدود 63 هزار متر مکعب وحجم شیشه مصرفی حدود 17 هزار متر مربع است .
برج میلاد به خاطر بلند بودن بسیار و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای تهران مشخص است و به همبن دلیل یکی از نمادهای پایتخت ایران به شمار می‌آید.
برخی معتقدند این برج روی سامانه گسل شهرک قدس ساخته شده است
برج میلاد و مجموعه یادمان بخشی از طرحی بسیار بزرگ‌تر به نام شهستان پهلوی هستند که پیش از انقلاب اسلامی ایران طراحی شده و در دست احداث بود.
در سال ۱۳۷0 پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران ، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد.
در دی ماه ۱۳۷۶ پس از سه سال مطالعات شناخت و امکان سنجی با نام یادمان (مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران) کلنگ ساخت این برج زده شد و در سال 1380 به پیشنهاد شورای اسلامی شهر تهران به مناسبت یکصدمین زادروز امام خمینی (ره) بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران با نام برج میلاد تغییر یافت.
پس از ۱۱ سال از آغاز ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و محمدباقر قالیباف، شهردار تهران با شعار «آسمان نزدیک است» گشایش یافت.
بیش از ۲۵۰ خبرنگار ایرانی و خارجی این مراسم را پوشش دادند.
دسترسی همگانی با سطح سرویس‌دهی مطلوب,قرارگیری در مرتفع‌ترین نقاط شهر
اشراف بر زیباترین مناظر و نقاط شهر,فضائی لازم جهت عملکردهای پیشنهادی و توسعه آتی,مجهز بودن به تاسیسات زیر بنایی,فاصله مناسب با پایانه‌های مهم مانند فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن,ایجاد پوشش تلویزیونی,قابلیت ارتباط و دید مستقیم با ایستگاه‌های مخابراتی,استقرار در میان کاربری‌های هماهنگ و غیر مزاحم,استقرار در امتداد محورهای عمده شهر,پتانسیل برقراری ارتباط بصری با دیگر نشانه‌ها و فضاهای شهری
قابلیت برخورداری از فضاهای سبز و یا دیگر عناصر طراحی محیطی از مزایای این برج است
تسهیل و گسترش ارتباطات بیسیم (Wireless) در سطح تهران ، بهینه سازی و گسترش پوشش رادیو و تلویزیون (VHF/UHF/FM) ، ایجاد زیر ساخت‌های تلویزیونی دیجیتال (DVB/MVDS) ، هواشناسی و کنترل ترافیک و گردشگری ,از کاربری‌های این برج است .
از کاربرد‌های دیگر برج ایجاد جاذبه گردشگری و بهره‌مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی،رستوران گردان، رستوران ویژه ،سکوی دیدباز و بسته، رواق‌های هنری، گنبد آسمان، موزه مشاهیر ایران،موزه سکه ،فوت کرت ،واحد‌های تجاری ،فضاهای نمایشگاهی در ساختمان برج و امکاناتی چونمرکز همایش‌های بین‌المللی با 15 سالن مختلف ، پارک دولفین‌ها ،پیست دوچرخه سواری ،پینت بال،سینمای شش بعدی ،سینما،لیزریوم،رستوران سنتی ،رستوران محیطی می‌باشد.
دوازدهمین جشن سینمای ایران در ۲۵ شهریور ۱۳۸۷ با حضور ۵ هزار نفر در پای برج میلاد بر‌گزار شد. در ۲۳ و ۲۴ آبان مسابقات بین‌المللی قرآن تهران و در ۲۹ و ۳۰ آبان نیز همایش شهرداران کلانشهرهای آسیا در این برج بر‌گزار شد.تالار این برج اغلب اوقات به خصوص روزهای پایان هفته میزبان اجراهای هنرمندان ایرانی است.
از بدو ورود به برج میلاد، در لابی، آسانسور و در طبقات، همواره رایحه خوشی استشمام می‌شود؛ رایحه شیرین هندوانه که خاطره‌ای معطر از برج میلاد را در یاد شهروندان ماندگار می‌کند.
این رایحه به صورت غیرشیمیایی تهیه و در همه محیط‌های سربسته برج میلاد استفاده شده است.
وزن تقریبی برج حدود 150 هزار تن ، بیشترین قطر سازه رأس 60 متر در تراز280 متری ، حجم بتن ریزی کل پروژه حدود 63 هزار متر مکعب وحجم شیشه مصرفی حدود 17 هزار متر مربع است .
شکل کلی بدنه یک هشت ضلعی مرکزی با تعدادی دیوار داخلی و چهار باله ذوزنقه ای شکل که به آن متصل می‌شوند است.
بدنه اصلی از روی فونداسیون (تراز صفر) آغاز شده و تا تراز 315 ادامه می‌یابد.بدنه اصلی برج کاربری عمومی ندارد و فقط محل عبور تاسیسات و آسانسور‌های پر سرعت برج است و در هر 12 متر یک طبقه با امکان دسترسی به تجهزات تاسیساتی را فراهم می‌سازد.
دوربین‌های کنترل ترافیک و سنسور‌های اندازه گیری آلودی هوا نیز بر روی بدنه برج نصب شده است.
روش اجرایی بدنه با استفاده از فن آوری قالب لغزنده بوده و حجم بتن ریزی آن حدود33000 متر مکعب است.
بدنه برج، شامل هسته مرکزی و چهار عدد باله‌است که درون هسته مرکزی ۳ حجره به آسانسورها و یک حجره به راه پله اضطراری اختصاص یافته‌است.
دکل آنتن برج با ارتفاع بیش از 120 متر به منظور نصب آنتنهای مخابراتی و تلویزیونی پیش بینی شده است.
ستون بتنی برج میلاد شامل شش آسانسور با ظرفیت هر یک 24 نفر و با سرعت هفت متر بر ثانیه است که بازدیدکنندگان را ظرف یک دقیقه به سازه راس برج منتقل می‌کند.
این ستون اما، سوار بر سازه‌ای در قسمت تحتانی برج میلاد است که شش طبقه دارد.
طبقه منفی دو این سازه به منظور نگهداری از اطلاعات دستگاه‌های خاصی همجون نیروهای مسلح و بانک‌ها پیش بینی شده است.
دو دستگاه از این 6 دستگاه آسانسور برای مواقع اضطراری مانند وقوع حریق طراحی شده است.
علاوه بر آسانسورها، یک راه‌پله اضطراری نیز در داخل فضای بدنه برج و تا ارتفاع 302 متری تعبیه شده است. تعداد این پله‌ها 1800 عدد است
سازه پای برج یا همان ساختمانی که پایین برج احداث شده، لابی بزرگی است در زیربنایی حدود 20 هزار مترمربع که با اهدافی چند منظوره است
این سازه که همان لابی برج است در 6 طبقه احداث شده که دو طبقه منفی و زیرزمینی آن به انباری بزرگ و تاسیسات اختصاص یافته و طبقات همکف تا چهارم مختص مجتمع تجاری، اداری پشتیبانی، رستوران و موزه و گالری می‌باشد
طبقه منفی یک نیز، به واحدهای اداری تعلق دارد.
در طبقه همکف که لابی برج محسوب می‌شود، یک آبنما و دو شعبه بانک مستقر است و به عنوان محل انتظار بازدیدکنندگان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سازه رأس یا همان مجموعه توپی‌شکل که در بالای برج قرار گرفته و در اصل قسمت توریستی و سیاحتی برج محسوب می‌شود، ساختمانی 12 طبقه است که از بالا به پایین طبقات گنبد آسمان، طبقه تاسیسات آسانسور، رستوران ویژه (VIP)، طبقه تاسیسات مخابراتی و تلویزیونی، سکوی دید باز، رستوران گردان، گالری آزاد هنری، تریای سالن دید بسته، تأسیسات مکانیکی و الکترونیکی و طبقه ایمنی و آتش را شامل می‌شود.
این ساختمان سازه‌ای فلزی به وزن حدود 2100 تن است که از ارتفاع 245 تا 315 متر بر روی بدنه اصلی برج نصب شده. حداقل قطر این ساختمان 25 متر و حداکثر قطر آن 60 متر و زیربنای کلی آن حدود 13000 متر مربع است.
گنبد آسمان بالاترین طبقه ساختمان 12 طبقه‌ای یا سازه برج است که تماماً شیشه‌ای بوده و فضای دید عالی دارد
رستوران ویژه(VIP) در طبقه نهم رأس سازه احداث شده، مخصوص میهمانان ویژه (مسئولان و میهمانان خارجی) است, دور تا دور این طبقه نیز با شیشه محصور شده و نمای داخلی آن همانند دیگر نماهای داخلی برج بر گرفته از معماری ایرانی- اسلامی خواهد بود.
چیدمان میز و صندلی‌ها نیز به گونه‌ای خواهد بود که میهمانان و مدعوین به‌راحتی بتوانند چشم‌اندازها و مناظر اطراف را ببینند.
سکوی دید باز, با داشتن بالکنی باز بهترین چشم‌انداز کلان شهر تهران را در اختیارتان قرار می‌دهد. قطر این طبقه که کاملاً دایره‌ای شکل می‌باشد 60 متر است و بزرگترین طبقه سازه نیز به شمار می‌رود.
مهندسان برج در بالکن این طبقه این امکان را به بازدیدکنندگان داده اند تا در فضای باز بتوانند با تلسکوپ‌های نصب شده ستارگان و با دوربین‌های موجود، شهر را رصد کنند.
با توجه به ارتفاع این قسمت و باز بودن فضا، در مواقعی که شرایط جوی نامساعد باشد و هنگامی که احتمال صاعقه و رعد و برق وجود داشته باشد، بازدیدکنندگان به طبقه دید بسته هدایت می‌شوند.
مهندسان مجموعه برای جلوگیری از یخ زدن کف بالکن که بازدیدکنندگان روی آن قدم خواهند زد، المنت‌هایی را کار گذاشته‌اند تا از یخ‌زدگی‌های احتمالی جلوگیری کند.
رستوران گردان برج در ارتفاع 276 متری زمین ساخته شده 500 نفر گنجایش و قطر آن نیز 55 متر است.
در طبقه پایین گالری آزاد و طبقه با دید بسته، یک تریا در نظر گرفته شده تا بازدیدکنندگان سازه رأس بتوانند در محیطی آرام و دلنشین و با چشم‌اندازی عالی به استراحتی کوتاه بپردازند
ر این طبقه نیز تمامی امکانات موجود در سالن دید باز وجود دارد.
با این تفاوت که در این قسمت دیگر خبری از بالکن و فضای باز نیست. دور تا دور سالن با شیشه‌های رنگی رفلکسی پوشیده شده و معمولاً بازدیدکنندگان در شرایط بد جوی و آب و هوایی در این سالن حضور می‌یابند.
دو طبقه زیرین سازه رأس نیز به تاسیسات مکانیکی، الکترونیکی و منطقه ایمن از آتش اختصاص دارد که ورود به آنها فقط برای مهندسان و دست‌اندرکاران مجاز است.
سازه برج میلاد بعنوان بلندترین سازه شهر تهران و با توجه به اهمیت بالای این پروژه‌ملی به گونه‌ای طراحی شده است که زمان مقاومت در برابر آتش در کلیه فضاهای برج 2 ساعت در نظر گرفته شده و از پیشرفته‌ترین تکنولوژی روز دنیا برای مهار و کنترل آتش در مجموعه استفاده شده است.
در اولین طبقه از سازه رأس برج منطقة ایمن از آتش در نظر گرفته شده که در هنگام بروز آتش‌سوزی کلیه افراد حاضر در سازه رأس به این منطقه مراجعه و توسط آسانسورهای سریع به پایین برج منتقل خواهند شد.
طراحی آسانسورها هم به گونه‌ای است که امکان ورود دود و آتش به داخل با توجه به سیستم‌های تهویه و دیافراگم مخصوص وجود ندارد.
ورود و خروج افراد به وسیله سیستم کنترل هوشمند ساختمان B.M.S کنترل می‌شود. حداکثر تعداد نفراتی که می‌توانند در یک لحظه در برج حضور داشته باشند 184 نفر است که توسط سیستم B.M.S شمارش و مونیتور می‌شود و نیز کلیه دیوارها و بدنه برج با پوشش مخصوص ضد حریق پوشیده شده‌اند.
سیستم‌های هوشمند زیادی برای کنترل و اطفاء حریق در برج نصب شده که با بروز کوچکترین آتش یا انتشار دود فعال می‌شود
منبع:
http://hamshahrionline.ir/details/46685
http://fa.wikipedia.org
http://oonegroup.com/html/index.php?module=htmlpages&func=display&pid=212
http://www.tabnak.ir
http://tafrih.ir
http://www.khabaronline.ir
http://www.blog-cache.ir/ghgi-1/52c5afbd893c0501a2d736d4/