گلاب و عرقیات گیاهی

«گلاب» یکی از عرقیات گیاهی معطری می‌باشد که دارای خواص بسیاری است;آیا از این خواص اطلاعی دارید؟ «گلاب» یا WATER ROSE از تقطیر گل محمدی بدست می‌آید که از نظر عطر در میان سایر گل‌ها ممتاز است و خواص درمانی فراوانی دارد.
از تقطیر مجدد گلاب، فرآورده ای بدست می‌آید که به آن «گلاب دوآتشه» می‌گویند و اگر مجددا گلاب دوآتشه را تقطیر کنند، گلاب غلیظی از نظر اسانس بدست می‌آید که فوق العاده معطر بوده و در حقیقت گلاب ناب و خالص است.
در طب سنتی «گلاب» بعنوان گرمی شناخته می‌شد که PH خون را به سمت قلیایی می‌برد. همچنین «گلاب» در طب سنتی مصارف درمانی بسیاری داشت. بعنوان مثال; دندان درد را با چکاندن چند قطره گلاب روی دندان پوسیده تسکین می‌بخشیدند.

گلاب را می‌توان معجزه طبیعت نامید خواص و فواید بسیاری در این عصاره قرار دارد که در درمان بسیاری از درد‌ها و بیماری‌ها می‌تواند موثر باشد.
گلاب معروفترین نوع عرقیات گلاب است که از گل سرخ گرفته می‌شود. گفته می‌شود که حضرت محمد(ص) از عطر این گل استفاده می‌نمودند و به همین دلیل گل سرخ را با نام گل محمدی نیز می‌شناسند.
گلاب اصل، شفاف ، روشن ، بدون رسوب است و بوی آن بوی مطبوع گل محمدی و فاقد بوی ترشیدگی است. طعم گلاب نیز سنگین و کمی مایل به تلخی است که از جمله مهمترین نشانه‌های اصل بودن گلاب به شمار می‌رود.
سایر خواص ...مشاهده کامل متن درمانی گلاب:
از بُخور گلاب می‌توان برای درمان گلودرد و بیماری‌های تنفسی استفاده نمودبرای معالجه اشخاص گرمازده، بهترین راه خورانیدن گلاب همراه با مقداری یخ است.
گلاب بهترین نوشیدنی برای کسانی است که دچار خونریزی سینه و گلو هستند. نوشیدن گلاب خنک، گرمی درون را از بین می‌برد و بدن را تقویت می‌کند و بوییدن آن برای تقویت قلب و رفع بیهوشی و تقویت حواس باطنی مفید است.
خوردن گلاب برای رفع بوی بد دهان مفید است و همچنین تحریک‌کننده هورمون‌ها بوده تا حدودی تنظیم‌کننده قاعدگی است. خوردن گلاب به بیماران قلبی توصیه می‌شود و نوشیدن روزانه یک لیوان دوغ مخلوط با گلبرگ‌های گل محمدی برای تنظیم کار جهاز هاضمه خصوصا در روزهای گرمی که به سر می‌بریم پیشنهاد می‌شود.
گلاب ضدعفونی کننده است؛ برای درمان زخم‌ها و جلوگیری از چرکی و عفونی شدن آن، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای گلاب، جهت مواظبت از پوست است. گلاب برای انواع پوست‌ها بخصوص پوست‌های خشک و حساس مناسب است. یکی از موارد استفاده گلاب جهت پاک کردن پوست می‌باشد و می‌توان بجای محصولات شیمیایی پاک کننده، از آن استفاده کرد.
استفاده دیگر آن جهت طراوت و تازگی پوست است; بدین گونه که پس از هر بار استحمام که منافذ پوست بازتر هستند، گلاب را به پوست صورت بمالید. در این حالت اسانس موجود در گلاب به سرعت جذب پوست می‌شود که با توجه به اثرات آن در افزایش جریان خون، باعث شادابی پوست می‌گردد.
البته استفاده مداوم از این روش می‌تواند این اثرات مطلوب را ایجاد کند.
گلاب به دلیل داشتن خاصیت ضدعفونی کننده و هیدراته (آبدار) کردن برای پوست سر و مو مفید است.
گلاب برای رفع جوش‌های بدن نیز موثر است. برای این کار مقداری گلاب را با جوش شیرین مخلوط کنید تا خمیر نرمی بدست آید. سپس این خمیر را مدت یک ساعت یا تمام شب (موقع خواب) روی جوش‌های خود قرار دهید.

با توجه به اثرات قابض اسانس رز، گلاب برای زنانی که دچار کاهش میل جنسی هستند مناسب است. استفاده از این خاصیت در قدیم توسط رومیان بسیار متداول بوده است.

گلاب ضد ویروس؛ گلاب مانع از ورود ویروس‌های متفاوت به بدن می‌شود.
گلاب، ماهیچه‌ها و روده‌ها و رگ‌های خونی را منقبض می‌کند تا مانع افتادن دندان، ریزش مو، چروک شدن پوست و از بین رفتن استحکام روده ها، ماهیچه‌های ناحیه شکم و اندام‌ها شود.
علاوه بر آن با انقباض رگ‌های خونی مانع از خون ریزی بر اثر زخم و خراش می‌شود.
گلاب با باکتری مبارزه می‌کند؛ در درمان اسهال، وبا، حصبه، مسمومیت غذایی و بیماری‌های دیگری که بر اثر باکتری به وجود می‌آید، موثر است. گلاب در درمان عفونت‌های باکتریایی داخلی مانند روده، معده، مجرای ادراری، عفونت‌های خارجی روی پوست، گوش و چشم نیز موثر است.
گلاب به دلیل داشتن خاصیت ضدعفونی کننده و ضدمیکروبی برای شستشوی چشم مناسب است؛ البته گلابی که به این منظور استفاده می‌شود باید عاری از آلودگی‌ها و به اصطلاح کاملا استریل باشد.
برای رفع خستگی و درد چشم نیز می‌توانید مقداری گلاب به پشت پلک‌های خود بمالید.
زردآب را از کیسه صفرا خارج می‌کند و مانع مشکلاتی چون اسیدیته می‌شود.
در گذشته گلاب در طب سنتی مصارف درمانی بسیاری داشته است. به عنوان مثال دندان درد را با چکاندن چند قطره گلاب روی دندان پوسیده تسکین می‌بخشیدند.
سرعت لخته شدن خون را افزایش می‌دهد که این موضوع برای افرادی که پس از جراحی و آسیب دیدن به خون ریزی داخلی و خارجی دچار می‌شوند، حیاتی است.
گلاب به شدت مستعد رشد قارچ است حتی اگر در یخچال نگهداری شود و ممکن است در ظرف آن مقداری میکروب و قارچ رشد کند. از طرف دیگر نگهداری گلاب بیش از یک سال باعث تبخیر مواد معطر و کاهش تاثیر آن می‌شود.
همچنین به دلیل رشد میکروب‌ها و قارچ‌ها مصرف گلاب‌های قدیمی توصیه نمی‌شود.
از عرقیات گیاهی که می‌توان نام برد که از گذشته‌های دور مورد استفاده بسیاری از افراد قرار میگرفته استمی توان به موارد زیر اشاره نمود:
عرق کاکوتی:
ضد عفونی کننده، ضد اسپاسم در ناراحتی‌های گوارشی ،ضد اسهال، مقوی معده، خلط آور.
بهار نارنچ:
معطر، مقوی اعصاب و قلب، آرام بخش، ضد نفخ .
زیره سبز:
ضد چاقی، چربی، تنگی نفس، باد شکن، هضم غذا، زیاد کننده شیر مادران.
نسترن:
تقویت قلب و اعصاب، رفع سردی، دفع کرم روده، درد معده، سنگ کلیه و اسهال.
عرق زینان:
ضد نفخ، درمان سوء هاضمه، ضد تهوع، خلط آور، مدر، ضد کرم، ضد اسپاسم، رفع ترشی معده.
عرق مخلوط زیره:
نیرو دهنده، ضد نفخ، مقوی معده، درمان سوئ هاضمه، اشتهاآور، افزایش دهنده شیر.
شیرین بیان:
طعم و طرز مصرف عرق شیرین بیان از پودر و عصاره آن بهتر است.
عرق کلپوره:
مقوی، رفع سردرد، درمان ضعف عمل دستگاه گوارش، رفع ناراحتی‌های هاضمه و دل درد، رفع درد ناحیه قلب، تب بر.
کرفس:
درد شکم، تنگی نفس، تقویت کننده معده.
عرق اسطو خودوس:
معطر، مقوی، آرام بخش، خواب آور ملایم، از بین برنده نفخ و اسهال، کاهش دهنده سرفه، مدر.
عرق رازیانه:
مدر، ضد اسپهاسم عضلات، ضد نفخ، مقوی قلب، مقوی معده درمان سوء هاضمه خلط آور، افزایش دهنده شیر.
آویشن:
هاضم غذا، محرک قوای رئیسه، ضد درد عادت ماهانه.
شاتره:
سردی، مقوی، تقویت کننده پوست، آرام بخش، ضد خارش، اشتها آور، صفرا بر برخی غدد سلطانی با نشاء اپی تیلوم.
شربت سکنجبین:
رفع عطش و گرما زدگی، دارای خواص سرکه سیب.
عرق شنبلیله:
نیرو دهنده، رفع کم خونی، ضد دیابت، کاهش دهنده قند خون.
شوید:
انو اع چربی بدن، طعم دهنده، معطر، نیرو دهنده، هضم کننده، مقوی معده، افزایش دهنده شیر، درمان سوء هاضمه به ویژه کودکان، رفع استفراغ، مسکن، مدر، کاهش دهنده چربی خون.
آبلیمو:
چاشنی، سرشار از ویتامین ث، ضد اسکوربوت، ضدعفونی کننده.
گلاب:
مقوی اعصاب و قلب، پوست، نیکوی رخسا.
بیدمشک:
تقویت کننده قلب و معده، ملین آرامبخش و خونساز، ضد سر درد و دردهای عضلانی.
شربت توت فرنگی:
سرشار از ویتامین ث، حاوی کلسیم و ویتامین آ.
نعنا:
باد شکن، معالج بواسیر، پیچ شکم، رفع اسهال و استفراغ معده.
کاسنی:
سردی، مقوی معده، تب بر، بیماری‌های کبدی و کلیوی.
عرق ختمی:
نرم کننده مخاط‌ها و داوای بیماریهای ریوی، سینه سرفه و گلو، رفع تحریکات جلدی.
عرق چهار گیاه:
ضد نفخ، رفع سوء هاضمه، بادشکن، ضد دل پیچه، مقوی معده، رفع اسهال‌های عادی.
بید:
اثر قاطع ولی کند بر تبهای مداوم دارد، خواب آور، آرامش بخش، رماتیسم، ضد یرقان.
برگ گردو:
درمان درد مفاصل، ضد دیابت (قند).
بابونه:
صفرا بر، مدر، بادشکن، اشتها آور، قاعده آور.
پونه:
ضد سرما خوردگی، سرفه، عفونت.
خارشتر:
طبیعت سرد دارد، مدر قوی، تصفیه خون و کبد، سنگ کلیه و مثانه و سیاه سرفه.
عرق گشنیز:
طعم دهنده، ضد اسپاسم، ضد نفخ، بادشکن.
عرق زیره سیاه:
معطر، طعم دهنده، ضد نفخ ،ضداسپاسم، ضدمیکرب، قابض، رفع قلنج نفخی کودکان.
بو مادران:
درد شکم، بواسیر، ضد عفونت، سرماخوردگی.
گزنه:
ضد قند، درمان بالا رفتن فشار خون، کبد، چربی خون و کلسترول.
عرق دارچین زنجبیل:
معطر، طعم دهنده، محرک، بادشکن، مغذی، ضد تهوع و اسپاسم.
گاو زبان:
مقوی، نیکوی رخسار، اعصاب و روان تنگی نفس، نشاط آور، کلیه و مثانه.
مرزه:
درمان نقرس، اسهال، قلنج، مقوی نیروی هاضمه، نرمی استخوان.
برگ چنار:
بسیار سرد، تب بر، معالج تنگی نفس، چاق کننده، اعصاب و رعشه.
چهار عرق گرم:
تقویت کننده، مفید به حال مسرودین، هضم غذا، ناراحتیهای معده و شکم.
تارونه:
یسیار آرام بخش، مسکن اعصاب، درد مفاصل، خواب آور


منبع :http://www.mashreghnews.ir/
http://www.bibaknews.com/shownews.php?idnews=2491
www.seemorgh.com/health
jamejamonline.ir