برج باراجین در 12 کیلومتری شمال
قزوین اثری جالب توجه است و از آثار قرن 4 یا 5 هجری قمری می‌باشد که از مسافتی بسیار دور از میان دشت‌ها و صحراهای اطراف
قزوین نیز می‌توان این برج را دید.
ارتفاعات باراجین به شکلی است که از روی آن می‌توانید
قزوین را زیرپای خود ببینید و این در حالی است که در سمت چپ‌تان رودخانه عریضی به نام ارنزک جاری است و کمی دورتر از آن، برج بلندی به نام باراجین خودنمایی می‌کند.
بنای برج بارجین ، اثری جالب توجه است و روی سکویی ۸ ضلعی که حدود ۱ متر از کف زمین ارتفاع دارد، بنا شده است. برج به شکل 8 نیم ستون مدور است که ارتفاع هر کدام از نیم ستون‌ها 6 متر می‌باشد و در فواصل منظم، دور تا دور بدنه اصلی برج اضافه شده‌اند.
این طور دیده میشود که از پایین به بالا، رفته رفته از قطر بنا کاسته میشود و در فواصل منظم، دور تا دور بدنه اصلی برج اضافه شده‌اند. حدود ۱ متر به بالای برج مانده، یک ردیف سنگ خارا که با دقت خاصی تراشیده شده، دور تا دور برج را فرا گرفته و حدود ۱۰ سانتیمتر لبه آن، از بدنه برج بیرون آمده است.
برج دارای یک ورودی می‌باشد و داخل برج طرح مشخصی ندارد و احتمالا به دلیل حفاری‌های مکرر، شکل خود را از دست داده است.
در
دوره قاجاریه
...مشاهده کامل متن به دلایل نامعلومی بخشی از بدنه برج کاشی گردیده‌است که عمده کاشیهای آن نیز ریخته‌است. کوه میلدار تا سال‌های گذشته مکانی برای مردم قزوین بود که می‌خواستند در روز تعطیل هفته کوه‌پیمایی نمایند.
ولی هم اکنون این کوه در داخل یک پادگان نظامی قرار گرفته‌است.
رج اول سنگ چین سکوی مزبور، با کمک سنگ‌ها ی صاف و تراش دار چهار گوش و بقیه از سنگ لاشه ساخته شده است. طول هر یک از اضلاع این سکو 70/3 متر است. نیم ستون‌ها تا نیمه ارتفاع اصلی برج ادامه دارند و در آنجا قطع شده اند و به نظر می‌رسد که علاوه بر جنبه تزیینی، نقش پشتیبانی بنا را بر عهده داشته اند.حدود یک متر به بالای برج مانده، یک ردیف سنگ خارا که با دقت خاص تراشیده شده، دور تا دور برج را فرا گرفته و حدود ده سانتیمتر لبه آن، از بدنه برج بیرون آمده است.
در روى این سکوى هشت‌ضلعى، نقشهٔ اصلى برج اجرا شده است. نقشهٔ برج عبارت است از : هشت نیم‌ستون مدور که بر گِرداگرد بدنهٔ مدورِ اصلى برج، با فاصله‌هاى منظم کار گذاشته شده‌اند.
بلندى نیم‌ستون‌ها به اندازهٔ نیمى از ارتفاع اصلى برج است و نیم‌ستون‌ها در آنجا قطع شده‌اند. با توجه به مصالح خشتى که در ساختن بنا به کار برده شده‌اند، انتخاب چنین نگهدارنده‌هایى حاکى از ذوق سلیم و مبتکرانهٔ معمار بوده است.
ارتفاع نیم‌ستون‌هاى مذکور نزدیک به ۶ متر است. از محلى که ستون‌ها پایان یافته‌اند، بدنهٔ اصلى برج به ارتفاعى برابر با ارتفاع قسمت اول بالا مى‌رود. حدود یک متر به نوک برج مانده، یک دوره سنگ خاراى تراش‌دار که با دقت خاصى تراش داده شده، دورتادور برج قرار گرفته است؛ به نحوى که حدود ۱۰ سانتىمتر از لبهٔ آن از بدنهٔ برج بیرون زده است.
بر روى این لبهٔ سنگى، شش رج آجر قرمزرنگ با آجرهایى به ابعاد ۵×۲۶×۲۶ سانتىمتر چیده شده است. سپس روى رج آخر با سنگ‌قلوه و سنگ لاشه با ابعاد کوچک‌ترى از بدنهٔ برج، دیوار برج حدود ۳۰ سانتىمتر بالا برده شده است.
بار دیگر، بر روى این قسمت، دو رج آجر چیده‌اند و سپس آخرین قسمت بالاى برج با استفاده از سنگ‌هاى لاشه و ملاط به ارتفاع نیم متر بنا شده است. مصالح عمده‌اى که در ساختن این برج به کار برده شده‌اند، چیزى جز سنگ قلوه و سنگ لاشه و ملاط سخت و محکم گچ نیست.
در سمت چپ درِ ورودى برج - حدفاصل میان نیم‌ستون‌ها - آجرهاى قرمزرنگ را روى بدنهٔ برج قرار داده‌اند و سپس روى آن را لایهٔ ضخیمى از گچ کشیده‌اند. بر روى این لایه، به کمک آجرهاى لعاب‌دار رنگى که قسمت نرهٔ آنها لعاب داده شده است، طرح‌هاى تزئینى هندسى اجرا شده است.
منابع:
http://vista.ir/content/111472
http://hamshahrionline.ir/details/92381
http://qazvin.ir/web/guest/445
http://sobheqazvin.ir/chosen-news/todaynews-107341.aspx
