روستای آتان

آتان نام روستایی است که در نزدیکی شهر قزوین در منطقه الموت قرار دارد. روستا دارای ارتفاع بسیار زیادی است ، مردمان این روستا مردمانی سخت کوش ،مذهبی ومتدین و با عقاید واعتقادات کهن می‌باشند به طوری که با هجمه عظیم فرهنگی هنوز هم بر عقاید و اعتقادات خود پای بندند.
بافت روستای آتان به صورت متمرکز و مزارع در اطراف روستا تمرکز یافته است و خانه‌ها به صورت پلکانی است به طوری که پشت بام خانه‌ی پایینی حیاط خانه‌ی بالایی است.
مردم روستا از شیب زمین برای ساخت منازل خود استفاده می‌کنند، بطوریکه پشت بام خانه‌ها،حیاط خانه‌های بالایی می‌باشد.روستا در دو دامنه واقع شده است که جنس یکی از دامنه‌ها رسی است.
(هنگام زلزله این منطقه بسیار آسیب دید"ویرانی40% خانه) و جنس دامنه‌ی دیگرصخره ای است.روستای آتان دارای 5 محله می‌باشد: 1- بالا محله (جور محله) 2- میان محله (مین محله) 3- پایین محله (جیر محله) 4- اردا چون 5- عبدالله آباد.
(جیر محله به علت افتادگی صخره‌ای در هنگام زلزله کمتر آسیب دید).
بافت عمومی سکونتگاههای روستایی بیانگر شکل،فرم والگوی حاصل از تاثیر گذاری عوامل گوناگون در عرصه‌ی روستا و نحوه‌ی ارتباط و کنش متقابل ...مشاهده کامل متن این عناصر و ویژگی هاست.همچنین بافت کالبدی این سکونتگاهها نمایانگر نحوه‌ی نظم پذیری خانه‌ها واستقرار اراضی زراعی و نیز چگونگی قرار گرفتن راهها و میادین در کنار یکدیکر است.
معماری روستا نیز بدین صورت است که خانه‌ها معمولاً 2 اتاق دارند (بطور میانگین 3 اتاق دارند). سرویس بهداشتی در بیرون بنا ساخته شده است و یک چاه دارند.
دو اتاق به نام‌های 1- گرم‌خانه (محل مهمان‌پذیر) 2- اتاق پسینه (فضای کوچکی که آشپزی هم در آن صورت می‌گیرد) فضاهای خانه را تشکیل می‌دهد.
برای ساخت منازل اول زمین را صاف کرده و بعد دیوار سنگ‌چین را بالا می‌آورند.
ضخامت دیوارها معمولاً 1 متر می‌باشد و هر سال بام خانه‌ها را با غلطک سنگی می‌کوبند. برف روی بام بناها نباید بماند، بنابراین برفها را پارو کرده و به داخل کوچه‌ها می‌ریزند.
شیب بامها طوری است که آب در کوچه می‌ریزد و از راه‌آبه‌ها رد می‌شود.
تکه ای از سقف چوبی که به آن نکاس می‌گویند از ساختمان بیرون می‌زند که برای جلوگیری از ورود آب باران می‌باشد. استون همان ستون است و از چوب درختهای مثل ارس برای ساخت خانه‌ها استفاده می‌شود.
نرده‌های کنار ایوان نیز به لتازه معروف است.
با گذشت زمان آداب و رسوم روستا نیز به فراموشی رفته است.بیشتر مراسمی که در عروسی‌ها و عزاداری‌ها اجرا میشد کم کم کنار گذاشته شده و مراسم‌ها با مراسم‌های شهری چندان تفاوتی ندارد.
نقش زنان به صورت رسمی در اقتصاد حداکثر 7 % ذکر شده است و به صورت پژوهشی 40-60% بیان شده است.در بعضی از موارد مثل صنایع دستی و یا کاشت بعضی از محصولات (برنج)به 90% هم میرسد.
در گذشته زنان به شغل‌های مکمل مثل گلیم بافی،جاجیم بافی،قالی بافی و... روی می‌آوردند که البته امروزه این نوع اشتغال کم و یا به طور کلی از بین رفته است دلیل آن را هم میتوان در بهبودی اقتصاد روستا و یا بهبود درآمد خانواده‌ها دانست.
در قدیم آب روستا از طریق چشمه ها(شلیگ دره،چشماسر...) تامین میشده است اما در حال حاضر آبها از طریق لوله کشی به خانه‌ها انتقال داده و همه‌ی خانه‌ها دارای شیر آب هستند.
به طور کلی آب روستا از دامنه‌ی کوهی که پشت آن واقع شده است (سیالان) از طریق لوله کشی و به کمک سازمان آب فاضلاب روستایی به روستا انتقال داده شده تامین میشود.
این روستا به عنوان یکی از مهم‌ترین قطب‌های توریستی قزوین به ثبت رسیده است و پذیرای گردشگران زیادی به ویژ ه در ایام تعطیلات و تابستان میباشد.

منبع:
http://yosefi.persianblog.ir/
http://www.negahmedia.ir/
http://www.alamooti.ir/