شاهزاده حسین، فرزند امام رضا (ع) متوفی به سال 201 هجری قمری یکی از زیارتگاههای مهم
قزوین است که از قرن سوم مورد توجه مردم میباشد.
گفته شده که حسین فرزند امام رضا(ع) در سفر به مرو حین عبور از
قزوین، در این شهر درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.
در دورهی حکومت صفویان برای این امامزاده که بعدها به
شاهزاده حسین معروف شد، ساختمانهای متعددی بنا گردید و زیارتگاه مردم
قزوین شد.
این بنای باشکوه در حمله مغول و کشمکشهای
دوره صفوی به کلی آسیب دید که بازسازی شد.
ایوان آیینه کاری کنونی ، به آن الحاق و حجرهها و رواقی با سردری زیبا به دور آن ساخته شده است.
مجموعه بناهای
شاهزاده حسین عبارتند از: دروازه ورودی، ساختمان گنبددار، رواق، میانسرا،
ایوان، بقعه و اتاقهایی در اطراف صحن
مرکزی یا میانسرا. ورودی مجموعهی
شاهزاده حسین، از سمت شمال، شبیه دروازههای ورودی شهرهای عهد صفوی و قاجاریه است.
...مشاهده کامل متن این ورودی طاقنما و شش مناره است که هر کدام باکاشیکاری بسیار زیبا تزیین شده است
غیر از ضریح نفیس چوبی که از شاهکارهای بی نظری منبت کاری سال 806 هجری قمری باقی مانده، بقیه بنا از آثار دوره شاه طهماسب، شاه صفی و ناصرالدین شاه است.
صحن این بنا دو در ورودی اصلی در شمال و جنوب و دو در فرعی در شرق و غرب دارد.آستانه سردر شمالی، توسط سعدالسلطنه فرماندار قزوین در زمان ناصرالدین شاه بازسازی شده و نقوش هندسی، تزئینات کاشی کاری، درهای بلند و شش مناره کوچک بالای آن تشخص ویژه ای به بنا داده است.
صحن بزرگ امام زاده که با 52 ایوانچه گرداگرد بقعه را فرا گرفته نمونه اعلای هنر کاشی کاری و معماری دوره قاجار است.
ایوانهایی در اطراف صحن وجود دارد که باکاشیکاری در طرحهای مختلف تزیین شده است. ورودی بقعهی شاهزاده حسین مقرنس کاری و تزیینات مختلف دارد که در دورهی قاجاریه با افزودن تالاری به آن شکل تازه ای یافته است.
دو رواق در بخش غربی و شرقی بقعه، ساخته شده که به نامهای بالاسر و پایین پا معروف و دارای گچبری و کاشیکاری است.
دیوارههای بنا کتیبه و دو ضریح دارد که ضریح اول از چوب ساده و ضریح دوم ازشاهکارهای صنعت قلم زنی و منبت کاری است .
این بنا همچنین دارای در منبت کاری شده بسیار نفیس است .
ازارهی داخل بقعه شاهزاده حسین، باکاشی خشتی هفت رنگ، بدنهی آن با آیینه کاری و زیر گنبد باکتیبه هایی به خط ثلث در زمینهی لاجوردی تزیین شده است.
زیباترین و قدیمترین اثر شاهزاده حسین، در چوبی منبت کاری شدهی آن است که در سال 967 هجری به مجموعه اضافه شده است.
بر اساس کتیبه ای از کاشی معرق، این مجموعه در سال 1040 هجری به دستور زینب بیگم، دختر شاه طهماسب صفوی، بازسازی و صندوق چوبی نفیسی بر مزار آن نصب شده است.
طی سالهای گذشته این مجموعه تعمیر اساسی شده و بناهایی را که به آن افزوده اند که از جملهی آنها بنای یادبودی است که به یاد شهید رجایی، رئیس جمهور اسبق، ساخته اند.
در اتاقهای اطراف امامزاده نیز شهدای قزوین، در جنگ تحمیلی، به خاک سپرده شده اند.
منبع:
http://www.qazvin118.com
http://avaline.ir/
http://www.ayehayeentezar.com/thread4295.html
http://www.qazvin.us/news-19199.html
http://qazvinastan.blogfa.com/
http://www.ayehayeentezar.com/thread4295.html
http://vista.ir