سفال یکی از مهمترین و قدیمی‌ترین دست ساخته‌های هنری بشر است که ریشه در اعماق وجود انسان دارد.
این همزاد خاکی انسان که از سویی با کودکی او و تلاش‌های نخستین جامعه هم پیوند است و از سوی دیگر با اندیشه‌ها و آرمان‌های ماورائی او ،راز و نیازهایش درمسجد و محراب آمیخته است ،می تواند با ساده‌ترین و عمومی‌ترین ابزار ،مانگارترین و چشم نوازترین پدیده‌های هنری را بیافریند و جاودانه سازد.
در
ایران 4 منطقه مسکونی ،سفالگری رواج داشته است: 1.منطقه غرب کوههای زاگرس نزدیک کرمانشاهان 2.کرانه‌های جنوبی دریای خزر 3.شمال غرب آذربایجان 4.جنوب شرق
ایران ماده اولیه مورد استفاده در ساخت سفال ،خاک رس است که مراحل آماده سازی گل سفالگری بدین ترتیب است: زدودن ناخالصی خاک رس:خاک رس اغلب دارای ناخالصی است.وجود ماسه آن را غیر قابل انعطاف کرده وچسبندگی گل را کاهش می‌دهد .آهک موجود در خاک در هنگام پختن از کربنات کلسیم به اکسید کلسیم تبدیل میشود .اکسید کلسیم در مقابل هوا تجزیه میشود و رطوبت را نیز به خود جذب می‌کند.
مخلوط کردن خاک رس: پس از تسویه گل از مواد زائد ،با افزودن مقداری آب به خاک ،گل رس را بوجود می‌آورند.این کار به دو شیوه سنتی و مکانیکی انجام میشود. خواباندن و ورز دادن و هوادادن گل: پس از مخلوط کردن گل ،خواباندن و عمل آوردن تاثیر مطلوبی
...مشاهده کامل متن بر روی گل می‌گذارد.برخی سفالگران برای سرعت بخشیدن به تکثیر باکتریهای بوجود آورنده اسید در سفال ،علاوه بر قرار دادن گل در محلی گرم و مرطوب ،از گل مانده از قبل به گل جدید اضافه می‌کنند ، یا آن را باسرکه و یا نشاسته مخلوط می‌کنند.
آب،خاک ،باد ،آتش و انسان.انسان و دستهایش. دستها خاک و آب را می‌آمیزند و گل می‌سازند.گل را ورز می‌دهند و در آن می‌دمند و کوزه ای ،کاسه ای،گلدانی ،جامی،قدحی ....شکل می‌گیرد و بر آتش نهاده میشود.آنگاه است که سفالینه ای هستی می‌یابد. ابزار سفالگری شامل چرخ،کاردک،غربال،کوره،ول کارد،نخ و قالب گل زدن است. سفالگران مازندرانی از چرخهای برقی و پایی استفاده می‌کنند و کوره‌ها با سوخت هیزم،نفت سفید و گاز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
محصولات بیشتر ظروف هستند که در کلاگر محله جویبار تولید می‌شوند.
یکی هنرمند سفالگری گفت: سفال مازندران به غار هوتو و کمربند مربوط به هشت هزار سال قبل از میلاد مسیح تعلق دارد
چینی ساز جویباری در گفتگو با باشگاه خبرنگاران مازندران با اشاره به اینکه پیدایش سفال در دنیا متعلق به ۱۰ هزار سال قبل از میلاد است، افزود: در حاشیه دریای مازندران اقوامی زندگی می‌کردند که به سفالگری مشغول بودند و اکنون هم محله‌ها و منطقه‌هایی وجود دارد که ریشه در کار سفالگری داشته‌اند و کلاگرمحله، کوزه گرمحله و کاسه گر محله از این مناطق هستند که کلا به معنای کوزه و کلاگر به معنای کوزه گر است.
این مناطق تقریبا مانند شهرک صنعتی بوده و چند کوره مشترک داشتند و از مراوده تجاری و اقتصادی بسیار عمیقی برخوردار بودند.
منبع :http://negahmedia.ir/mob/media/show_video/254
فرستنده : سید حسن حسینی (مازندران)
http://mazandaran.irib.ir/web/80-natural/15097
http://www.fun.98ia.com/1390/06/06
http://ilna.ir/news/news.cfm?id=10802
