توضیحات

ویرایش
بَل یا وَل در زبان گیلکی به معنی شعلۀ آتش است و "نوروز بَل"، یعنی شعلۀ آتش نوروزی. منظور از نوروز، نه نوروز ملی و سراسری ایران و حتا فراتر از آن فلات ایران، بلکه نوروز بومی خودمان، یعنی نوروز گیلان باستان است و هیچگونه ارتباطی با جشن خرمن یا برداشت محصول ندارد.
نوروز بل نام جشنی است که در نخستین روز از "نوروز ما" برگزار شده و این روز آغاز سال دیلمی بوده و به مناسبت بزرگداشت آن شعله نوروزی افروخته می‌شود.
"نوروز بَل" جشنی است که عصر آخرین شب سال و شب اولین روز سال، یعنی اول "نوروز ما" به تقویم مردم قدیم گیلان برگزار می‌شود و با مراسم خاصی همراه است.
گاهشماری رایج میان مردم گیلک زبان کوهستان‌های گیلان و غرب مازندران از وابسته به گاهشماری باستانی ایرانی (یزد گردی قدیم) بوده است که سال شماری یزد گردی قدیم بنا بر روایات ایرانی و همچنین براساس محاسبات نجومی کهن‌ترین سال شمار ایرانی محسوب می‌شود.
در این شب گالش ها، یعنی چوپانان و دامداران کوهستان‌های گیلان برفراز ...مشاهده کامل متن قله کوه‌ها که تمیز و پاک و به دور از هر آلودگی و پلیدی است، جمع می‌شوند و آتش نوروزی برپا می‌دارند.
به دور آن حلقه زده، خداوند را در ازای نعمت‌ها و برکت هایی که عطا کرده، همراه برداشت محصولات دامی و زراعی شکرگذاری می‌کنند، برای درگذشتگان و شادی روح آنها دعا می‌کنند، همدیگر را بغل گرفته می‌بوسند و سال نو را به هم تبریک می‌گویند.
گاه شماری باستانی دیلمی از دوران کهن تا زمان انتخاب یک روز کبیسه با نام ویشک و نگه داشتن آن گاهشمار مورد استفاده مردم و حاکمان این منطقه بوده و سالی "گَردان " محسوب می‌شد.
یعنی آغاز سال، آنکه در ابتدای اعتدال بهاری قرار داشت در هر چهار سال یک روز از مبدا (اعتدال بهاری) فاصله می‌‌گرفت، این چرخش تا 929 سال ادامه داشت و سر سال، 225 روز از مبدا فاصله می‌گرفت و به نیمه تابستان و زمان خرمن و برداشت فرآورده‌های کشاورزی و دامی می‌رسید.این هنگام مناسب‌‌ترین زمان برای پرداخت مالیات و خراج به حاکمان بود، از این روی با انتخاب یک روز کبیسه به نگاه داشتسال مبادرت ورزیدند و انجام این کار نخستین تجربه و اقدام در انتخاب سال و مبدا خراجی در گاهشماری‌های ایرانی است.با توجه به این موضوع مردم دیلمان وقتی که سر سال (آغاز سال) باستانی به نیمه‌های تابستان رسیده بود با انتخاب یک روز کبیسه در هر چهار سال با نام " ویشک " سال را در هما نجا که بود نگاه داشتند.
زمان این اقدام مبداء جدید سال شماری دیلمی شد که این مبداء دقیقا برابر است با روز دوشنبه هرمزد روز ( اولین روز) از سال پنج هزار و 454 باستانی (یزد گردی قدیم) و 71 هزار و 82 روز پیش از مبداء شمسی هجری است.
اجرای مراسم "نوروز بل" نشان دهندۀ پشت سر گذاشتن اوج و از سر گرفتن فرود ستارۀ خورشید است؛ ابتدای تدارک و تهیۀ کوچ از ییلاق به طرف دشت گیلان است و این مقارن زمانی است که اغلب محصولات دامی و زراعی برداشت شده (در قدیم خراج و مالیات پرداخت شده) و اوقات فراغت حاصل شده است.
مردم به انواع و اقسام مراسم و جشن‌های آیینی رو می‌آورند که نمونۀ آن امروزه به صورت انواع جشن خرمن، علم واچینی و غیره در جای جای روستاهای منطقه برگزار می‌شود.
مراسم آغاز سال جدید (نوروز بل) به طور متغیر وابسته به محل برگزاری و نحوه قرار دادن پنج روز کبیسه بین سیزدهم تا هفدهم مرداد ماه برگزار می‌شود.
مبداء تاریخی این مردم نه یک رخداد سیاسی یا مذهبی، که یک رخداد کاملا علمی و البته مردمی است و دلیل اصلی این امر راحتیمردم کشاورز و دامدار و صنعتگر در دادن خراج و مالیات سالانه بوده است، بنابراین این مبدا متعلق به اندیشه یا مذهب یا تفکرخاصی نبوده و تنها بر پایه مناسبات تولید به وجود آمده و می‌‌تواند مورد وفاق تمام گیلکان از هر اندیشه و مذهبی قرار گیرد.
اسم ماه‌های نوروز بَل به ترتیب از اول سال به این شکل است: امرداد /نوروز، شهریور/کورچ، مهر/اَریه، آبان /تیر، آذر/موردال، دی /شَریر، بهمن /امیر، اسفند /آوَل، فروردین/سیا، اردیبهشت/ دیا، خرداد/ ورفنه، تیر/ اسفندار.
مراسم نوروز بَل سه سال متوالی در روستای کوهستانی ملکوت از توابع دهستان کَـَجید، بخش رانکوه شهرستان اَملـَش برگذار شد و چهارمین آن، یعنی امسال، سال ۱۵۸۳ در دیلمان برگزار شد.
برای تبدیل سال هجری شمسی به دیلمی، باید عدد 195 و یا دقیق‌تر عدد 194.616 را به سال هجری شمسی اضافه کرد و برای تبدیل سال میلادی به دیلمی نیز باید عدد 426 را از سال میلادی کم کرد.
سال دیلمی دوازده ماه و 30 روز دارد به علاوه پنج روز اضافه به نام پنجیک که به پایان ماه هشتم اضافه می‌‌شود که روی هم رفته 365 روز است و هر چهار سال یکبار یک روز به عنوان کبیسه به نام ویشک بر پنج روز پنجیک اضافه می‌شود.
جشن نوروزبل از قبل از اسلام در استان گیلان بوده است. این آیین از دیلمان آغاز شده و تا پای کوه دماوند امتداد دارد و به آن دراستان گیلان سال دیلمی می‌گویند و با اختلاف 12 روز در استان مازندران نیز برگزار می‌شود و در آن ناحیه به تحویل سال طبری معروف است.گیلکان از زمان‌های قدیم معتقد بودند که برافروختن آتش در نوروزبل موجب کاهش برف و سرما در زمستان می‌شود و مردم گیلان در اجرای این مراسم زیباترین لباسهای خود را می‌پوشیدند و پس از برافروختن آتش، سال نو را به یکدیگر تبریک می‌گفتند.

قدیم در این فصل کشاورزان توان پرداخت باج و خراج را داشته و می‌‌توانستند با فروش محصول خود زندگی شان را سامان دهند و از همین رو سال نوی خود را در این زمان برگزار می‌کردند.
در این جشن 10 مرد با کلاه و شولای گالشی به میدان می‌آیند و دورتا دور آتش می‌‌چرخند و نوازنده‌های محلی موسیقی را با شدت و شور می‌‌نوازند.
خورشید که در حال غروب باشد و زمان روشن کردن آتش فرا می‌رسد و هیزمهای آغشته به نفت که شعله ور می‌شوند، مردم به آن نزدیک می‌شوند و همه باهم این شعر را می‌خوانند:
گروم گروم گروم بل (با صدای پرهیبت سوختن هیزم و برکشیدن شعله)
نوروز ما و نوروز بل (نوروز ماه و شعله آتش نوروزی)
نو سال ببی، سال سو (سال تازه باشد و سال روشنائی)
نو بدی خؤنه واشو (تازه باشد و تازه شود و خانه آباد و با برکت)
پس از شعر خوانی همگی سال نو را به هم تبریک می‌گفتند: " نوروزبل مبارک ببی" " نو سال ببی سال سو" و همه اهالی یکدیگر را در آغوش گرفته و با یکدیگر روبوسی می‌کردند.
گالشان لباس‌های کهنه خود شامل نمد، شولا و دیگر اضافاتی را که نمی‌خواستند برای سال بعد استفاده کنند در آتش می‌سوزاندند و به نوعی هم آتش را وسیله خبررسانی و هم جز مقدسات چهارگانه آفرینش می‌دانستند و در کنار آتش به ستایش خداوند می‌پرداختند و از او برای سال جدید طلب خیر، نیکی و برکت می‌کردند.
بنا به روایتی دیگر فلسفه آیین نوروزبل را " آئین خراجی" دانسته اند به این معنا در زمانی که گالشان گندم خود را درو کرده، گل گاوزبان و فندق را به بازار عرضه می‌کردند و از گوسفندان خود شیر و دیگر محصولات لبنی را به دست می‌آوردند وقت آن می‌رسید تا اجاره، خراج یا مالیات خود را به ارباب یا فئودال بپردازند و سهم خود را برداشت کنند.
برای سپاسگزاری از خداوند در نوروز بل دور یکدیگر جمع می‌شدند و به شکرانه نعمت آتش روشن می‌کردند و سال جدید "خراجی" را به یکدیگر تبریک می‌گفتند.
منبع :http://www.hamshahrionline.ir/
http://mkhalatbari.blogfa.com/
http://www.jadidonline.com/
عمارت کلاه فرنگی

عمارت کلاه فرن...

عمارت کلاه فرنگی از جمله آثار دوره قاجاریه شهر رشت است و در ضلع جنوبی باغ محتشم این شهر قرار دارد. این بنای چوبی حدود ۲۰۰ سال است که رطوبت ۹۵ درصدی وبرفهای سنگین و زلزله‌ها را دوام آورده و هنوز استوار بر چهره رهگذران لبخند می‌زند . این عمارت بنایی فاخر و به یادگار مانده از اواخر دوران ...

اطلاعات | نقشه
پارک جنگلی سراوان

پارک جنگلی سرا...

پارک جنگلی سراوان درنزدیکی شهرستان رشت قرار دارد و از امکاناتی همچون پارک بازی کودکان – کلبه‌های اقامتی و پارکینگ برخوردار می‌باشد. پارک جنگلی سراوان به مساحت 1487 هکتار با داشتن طبیعتی بسیار زیبا و چشمگیر در قسمت غربی جاده رشت به قزوین و در فاصله 17 کیلومتری از مرکز استان واقع گردیده ک...

اطلاعات
کاروانسرای لات

کاروانسرای لات

در مسیر جاده اصلی ارتباطی شمال کشور به مرکز، در نزدیکی شهر رشت و در منطقه سراوان، کاروانسرای قدیمی معروف به کاروانسرای لات قرار گرفته است که معماری زیبای آن نظر هر خوش ذوقی را به خود جلب می‌کند. لات در لغت به معنی زمین صاف و هموار کنار رودخانه است و به نظر می‌رسد چون این کاروانسرا در ا...

اطلاعات | نقشه
آرامگاه میرزا کوچک خان

آرامگاه میرزا ...

یونس معروف به میرزا کوچک فرزند میرزا بزرگ در سال ۱۲۵۷ ه. ش. در محله قدیمی استادسرا شهر رشت در خانواده‌ای متوسط چشم به جهان گشود. پدر و مادر وی از خاندان «رشوندی»های الموت قزوین بودند. وی سنین آغاز عمر را در مدرسه حاجی حسن واقع در صالح آباد شهر رشت و مدرسه جامع به آموختن صرف و نحو و تح...

اطلاعات | نقشه
خانه میرزا کوچک خان

خانه میرزا کوچ...

سال ۱۲۵۷ هجری شمسی، یونس استاد سرایی مشهور به میرزا کوچک خان جنگلی از مبارزان انقلاب مشروطه، رهبر جنبش جنگل و از نخستین رهبران تنها جمهوری شوروی سوسیالیستی در ایران ومشهور به جمهوری سرخ گیلان در خانه ای از شهر سبز رشت به دنیا آمد. یونس استادسرایی مشهور به میرزا کوچک خان جنگلی از مبارزا...

اطلاعات | نقشه
موزه‌ی میراث روستایی گیلان

موزه‌ی میراث ر...

موزه‌ی میراث روستایی گیلان در زمینی به مساحت حدود ٢٦٣ هکتار، در پارک جنگلی سراوان، واقع در کیلومتر ١٨ جادۀ رشت- تهران در دست اجراست. فکر تأسیس این موزه برای نخستین بار پس از زمین لرزۀ خرداد ١٣٦٩ گیلان- زنجان، که روند تخریب بناهای سنتی را شدت بخشید،توسط دکتر محمود طالقانی شکل گرفت. اما...

اطلاعات | نقشه
موزه گنجینه رشت

موزه گنجینه رش...

ساختمان موزه رشت بنایی است با قدمتی 70 ساله که در زیرزمینی به وسعت 700 متر مربع و با زیربنای 560 متر مربع در خیابان طالقانی ( بیستون ) این شهر واقع شده است. این بنا در گذشته به میرزا حسین خان کسمائی آزادیخواه، شاعر و روزنامه نگار معروف و از رجال دوره مشروطیت و نهضت جنگل تعلق داشت و در ...

اطلاعات | نقشه
خانه تاریخی قدیری

خانه تاریخی قد...

خانه تاریخی قدیری رشت نمادی از معماری دوران قاجاری می‌باشد که در ضلع شرقی محله کیاب و سبزه میدان شهر رشت قرار دارد. این ملک تا نهم تیر ماه سال 1344 در اختیار محمد حسن و نصر الله همدانی بود و در آن تاریخ به فریدون نصیری فروخته شد و او در همان سال ملک را بنام همسرش خانم اکرم قدیری کرد. ...

اطلاعات | نقشه
مشاهده تمامی جاذبه های گردشگری
لباس محلی گیلان

لباس محلی گیلا...

لباس محلـی گیـلان میـراث جهـانـی ایرانیان با زیبایی که از روح نیاکان این خاک در آن به امانت مانده اسـت باید به عنوان یک هویت ملی حفظ شود. این لباس جزو چهار لباس منتخب دنیا در المپیک جهانی شناخته شد. زنان روزگاران کهـن گیـلان بـا لـطافـت روحشان بهشت چشم را به تار و پـود پـارچـه رسوخ د...

اطلاعات
میرزا قاسمی

میرزا قاسمی

میرزاقاسمی یکی از غذاهای محلی استان گیلان است که توسط محمدقاسم خان والی حاکم رشت در زمان ناصرالدین شاه، ابداع شد و توسط وی نیز گسترش یافت و به نام او نیز اسم گذاری شد. میرزا قاسمی ( برای 4 نفر ) : بادمجان متوسط : 6 عدد ( کباب شده ) یک برش عمیق در بادمجان ایجاد کنید سپس در معرض حرارت م...

اطلاعات
باقالا قاتق ( باقلا قاتق - باقالی قاتق - خورش باقلا )

باقالا قاتق ( ...

باقالا قاتق مواد لازم: (برای 4 نفر) باقالی خشک کشاورزی(پاچ باقلا رشتی)=100 گرم شوید(شبت) خشک= 2 قاشق غذاخوری سیر= 3 الی 4 حبه تخم مرغ =2 عدد روغن= 2 قاشق غذاخوری آب= 2 لیوان زردچوبه-نمک- فلفل= به میزان دلخواه طرز تهیه: ابتدا باقالی خشک را 5 الی 6 ساعت قبل (معمولا یک شب تا ص...

اطلاعات
گویش گیلانی (گیلکی)

گویش گیلانی (گ...

یکی از شعبات زبان فارسی میانه (پهلوی) زبان رایج مردم ایران در دوره پیش از اسلام است. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - منطقه گیلان، ابراهیم پور داوود در مقدمه‌ای که در سال 1332 خورشیدی بر اولین فرهنگ گیلکی تالیف دکتر منوچهر ستوده نوشته، درباره‌ی گویش گیلکی نوشت: لهجه‌ی گیلکی ...

اطلاعات
ترشی تره

ترشی تره

ترشی تره یکی از غذاهای خوشمزه وگیاهی گیلان میباشد. مواد لازم : جعفری، گشنیز،تره ،اسفناج، برگ چغندر : ۱ کیلو برنج : ۱ قاشق غذاخوری آب :۱ پیمانه آب غوره یا آب نارنج:۱ پیمانه( ازگوجه سبزکوچک ترش هم می‌توان بجای ترشی در ابتدا داخل سبزی‌ها ریخت تا ترش مزه شود) سیر: ۱ بوته ویا برگ سیر...

اطلاعات
کباب ترش

کباب ترش

1-یک کیلو گوشت گوساله کبابی (ترجیحا فیله که چرب باشه ، اگر چربی دوست دارید ،آخه بعضی‌ها چربی گوشت رو دوست ندارند ولی من تا چربی نداشته باشه نمیخورم . گوشتتان هم بیات شده باشه یعنی یکی دو روز توی یخچال بمونه تا خوشمزه‌تر و نرم‌تر بشه ، گوشت تازه خیلی سفته ) این نکته رو هم یادآور میشم که ...

اطلاعات
پنیر برشته

پنیر برشته

در دسته‌بندی غذاهایی از نوع کوکو و املت، نوعی غذای محلی به نام «پنیر برشته» در بین اهالی شمال کشور هوادار دارد . مواد لازم برای ۲ تا ۳ نفر: پنیر صبحانه : ۱۵۰ تا۲۰۰ گرم شوید تازه ساطوری شده: ۲ قاشق سوپخوری پرویا ۱ فاشق مرباخوری سر خالی هم شوید خشک برگ سیر تازه اگر در دسترس بود یک قا...

اطلاعات
رشته خوشکار

رشته خوشکار

رشته خوشکار شیرینی مخصوص گیلانی‌ها که واقعا خوشمزه ودلچسب است که معمولاً آن را با چای می‌خورند. چرب و خیلی شیرین است. مغازه‌هایی که رشته خوشکار می‌فروشند آن را پیش رویتان تهیه و سرخ می‌کنند و داغ و برشته تحویلتان می‌دهند. مواد لازم: آب: 4 پیمانه مغز گردو چرخ شده: 100 گرم مغز هل س...

اطلاعات
مشاهده تمامی آداب و رسوم
ماهی سفید

ماهی سفید

ماهی سفید (از خانواده کپورماهیان) یکی از انواع ماهی‌های شمال ایران است که در دریای خزر و رودخانه‌های استان‌های گیلان و مازندران یافت می‌شود. این نوع ماهی از مرغوب‌ترین انواع ماهی شمال به حساب می‌آید. گرچه مزهٔ گوشت آن بسیار محبوب است سرو آن خالی از دشواری نیست چرا که استخوان‌های بسی...

اطلاعات
ازگیل یا کونوس

ازگیل یا کونوس

کُنوس بِچِم یه پرپره می‌داهونه آو دِکَتَی کُنوس یا اَزگیل با نام علمی Mespilus germanica ، میوه‌ای است از خانواده گلسرخیان از سرده‌ی ازگیل‌ها (Mespilus) ، هم خانواده با سیب و گلابی و از جمله میوه هایی است که با فرهنگ گیلان عجین شده است و هر جا سخن از کُنوس به میان می‌آید به دنبال آن گی...

اطلاعات
تمشک یا بولوش

تمشک یا بولوش

میوه ای شبیه شاه توت و توت فرنگی است و به رنگ زرد یا سرخ مایل به سیاه یافت می‌شود. میوه تمشک ترش مزه بوده و به صورت خام یا پخته، شربت، کمپوت و ... خورده می‌شود.بوته تمشک در مناطق گرم و مرطوب، در جنگلها و صحراها می‌روید و گاهی آن را می‌کارند. تمشک درختچه‌ای از تیره گل سرخیان است که به ح...

اطلاعات
رشتی دوزی

رشتی دوزی

قلاب دوزی رشت که به رشتی دوزی معروف است یکی از هنر‌های اصیل بانوان شهر رشت در حال حاضر میباشد.قلابدوزی یکی از قدیمی‌ترین صنایع دستی شهر رشت است و عبارت است ازتزیین پارچه‌های ارزنده‌ی ضخیم از طریق رودوزی. بدین ترتیب که زمینه‌ی پارچه به وسیله‌ی نخ‌های ابریشمین تزیین می‌گردد. به عبارت دی...

اطلاعات
حصیر بافی

حصیر بافی

حصیر بافی یکی از هنرهای دستی اصیلی است که در بافت آن علاوه بر ذوق و هنر، عشق به طبیعت نیز موج می‌زند. این هنر از صنایع دستی و خانگی بسیار رایج در استان گیلان است و تولید انواع سبدها و حصیرها در اکثر نقاط این استان رواج دارد . حصیر در اندازه‌ها و شکل‌های مختلف بافته می‌شود و مصارف گوناگ...

اطلاعات
ماست گیلانی

ماست گیلانی

تهیه ماست کم چرب و چکیده به روش گیلانی که در گذشته بیشتر معمول بود، در زمان قدیم ماست فروش‌ها ماست کوزه ای را که خیلی هم چرب بود را از روستا یی‌ها در بازار روز می‌خریدند. سپس آن را داخل این خمره که به زبان محلی (نِرخه یانِره) نیز می‌گفتند می‌ریختند و کمی آب به آن اضافه می‌کردند بعد چ...

اطلاعات
صندوق بولاکی

صندوق بولاکی

صندوق بولاکی ، نوعی صندوق زیبا و پر نقش و نگار و خوش رنگ است که در تجارت با روس‌ها و در زمان امپراتوری تزارها به گیلان راه پیدا کرده است . مهاجرانی که با این اشیا وارد رشت می‌شدند ، در کاروانسرایی به نام « شالچی » اطراق می‌کردند و برای امرار معاش ناچار به کار بودند ، برخی از آنها به س...

اطلاعات
[posttitle]

[posttitle]

[postbody]

مشاهده مطلب