آدرس : آذربایجان شرقی - تبریز - خیابان امام خمینی - بعد از چهارراه منصور
مسجد کبود یا گـُی مچید ،عمارت مظفریه نیز نام دارد،این مسجد بر طبق کتیبهٔ سردر آن در سال ۸۷۰ هجری قمری و ۱۴۶۵ میلادی به دستور صالحه خانم دختر سلطان جهانشاه مقتدرترین حکمران
سلسله قرهقویونلو که فردی زیبا پسند و شاعر بود بنا نهاده شد.
تنوع و ظرافت و زیبایی کاشیکاری و استفاده از رنگهای زیبا و انواع خطوط بهکاررفته در آن بهخصوص به دلیل رنگ لاجوردی کاشیکاریهای معرق آن سبب شده به «فیروزهٔ اسلام» شهرت پیدا کند.
کتیبه سر در و دیگر کتیبههای این مسجد به خط نعمتالله البواب خوشنویس مشهور سده نهم است که با نظارت عزالدین
بن ملک قاپوچی بودهاست.
سر در اصلی مسجد با کاشیکاری معرق و کتیبههای به خط ثلث و تابلوهایی با خط کوفی شامل سورههای قرآن از کاملترین نمونههای معرق دوران اسلامیبه شمار میآید.
آجر از مصالح اصلی بکاررفته این بناست .این مسجد دارای صحن مربع شکلیست که حوضی برای وضودر آن قرار دارد و همچنین شبستانهایی نیز جهت پناهگاه مستمندان، و درس خواندن برای آن تعبیه شده است.
یکی از بزرگترین ساختههای آجری معماران
دوره ایلخانی گنبد عظیم این مسجد است. تقسیم وزن گنبد بر روی پایههای متعدد آن که از داخل به خوبی
...مشاهده کامل متن دیده میشود یکی از بزرگترین دست آوردهای هنرمندان ایرانی در طول تاریخ معماری ایران است که به دوران ساسانی برمیگردد.
زلزله سال ۱۱۹۳ هجری قمری آسیب فراوان به مسجد زد و در اثر آن گنبدهای مسجد فرو ریخت. تعمیرات و بازسازی مسجد از سال ۱۳۱۸ آغاز شد و در ۱۳۵۵ کارهای ساختمانی آن به پایان رسید بازسازی گنبد اصلی توسط مرحوم استاد رضا معماران انجام گردید.
بازسازی کاشیکاری داخلی و خارجی هنوز ادامه دارد.
در سالهای اخیر در پی ساخت و سازهایی کنار مسجد کبود تبریز ، گورستانی باستانی در حریم مسجد کبود و در عمق 10 متری زمین کشف شد که قدمت آن به هزاره اول پیش از میلاد بر میگردد و از جمله گورستانهای تاریخی و منحصر به فردی است که تاکنون یافته شده.
متاسفانه در جریان این عملیات ، بخش هایی از این گورستان باستانی تخریب شد.
منابع : aftabir.com - tebyan.net - wikipedia.org -momenin.org